GOS ตอนที่ 70 – ปะทะ
ณ ห้องโดยสารอันไร้ซึ่งผู้คน
โรจากำลังนอนเหยียดยาวอยู่บนพื้น แต่ใบหน้าของเขากลับเต็มไปด้วยเส้นเลือดปูดโปน — แม้ว่าเสียงที่พวกพลเรือตรีและทหารเรือคนอื่นๆข้างนอกพูดคุยกันจะไม่ดังมากนัก แต่โรจาก็ยังได้ยินพวกเขา
“เจ้าพวกบ้านั่น …”
แต่แล้วโรจาก็ส่ายหัวออกมา เขาขี้เกียจเกินไปที่จะอธิบายให้พวกคนอื่นๆฟัง เขาถูกส่งมาจากมารีนฟอร์ดเพื่อมาปราบปรามกลุ่มโจรสลัดดาบเงิน — ไม่ได้ถูกส่งมาเพื่อพูดคุยกับทหารเรือพวกนี้!
ในตอนนี้เขาก็แค่รออยู่เฉยๆจนกว่าจะเจอพวกโจรสลัด บางทีในกลุ่มพวกมันอาจจะมี 1 ใน 12 ดาบชั้นเลิศอยู่ในครอบครองก็เป็นได้
ทันทีที่คิดถึงเรื่อง 12 ดาบชั้นยอด โรจาก็จมลงสู่ห้วงสมาธิแล้วเข้าไปในพื้นที่จิตวิญญาณแห่งดาบ ซึ่งมีดาบแห่งความรอบรู้ล่องลอยอยู่กึ่งกลางของพื้นที่
“ระบบจิตวิญญาณแห่งดาบ … ฉันรู้มาตลอดว่ามันไม่ได้เป็นเพียงแค่ระบบธรรมดาๆ แต่ที่มาของมัน กับสถานที่แปลกๆแห่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไรกันนะ?”
โรจาจ้องมองไปยังดาบแห่งความรอบรู้ ที่มีรูปร่างโปร่งใสราวกับคริสตัล ก่อนที่จะพึมพำออกมา
เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม
ยิ่งเสริมความแข็งแกร่งให้ระบบจิตวิญญาณแห่งดาบ เขาก็ยิ่งรู้สึกว่า มันไม่ใช่เพียงแค่ระบบ แต่ราวกับว่ามันเป็น … ดาบฟันวิญญาณ
แต่
ในเรื่องรูปทรง ไม่ว่าจะมองมุมไหนมันก็ไม่เหมือนกับดาบฟันวิญญาณ
นอกจากนี้โรจายังไม่เคยได้ยินเสียงใดๆ ที่ถูกส่งออกมาจากดาบเลย แต่เขากลับสามารถใช้สกิล(วิชาดาบ)ที่เป็นของยามาโมโตะ เก็นริวไซ และคุโรซากิ อิจิโกะได้ … และบางทีในการวิวัฒนการครั้งต่อไปเขาอาจจะได้รับสกิลของคนอื่นๆเพิ่มเข้ามาอีกก็ได้
(*พวกยมทูตในบลีชจะพูดคุย/ได้ยินเสียงของดาบฟันวิญญาณของตัวเองได้)
หลังจากที่จ้องมองไปยังดาบที่ล่องลอยอยู่กลางอากาศ โรจาก็เดินเข้าหามัน ก่อนที่จะยื่นมือออกไป แต่ปรากฏว่ามือของเขากลับทะลุผ่านตัวดาบไปราวกับว่ามันเป็นเพียงภูติผีที่ไม่อาจแตะต้องได้
“ลืมมันเถอะ เมื่อฉันเสริมความแข็งแกร่งให้แกไปเรื่อยๆ ซักวันฉันก็จะรู้เองว่าแท้จริงแล้วแกคืออะไร”
โรจาถอนถอนมือกลับ ก่อนที่จะหยุดความคิดฟุ้งซ่านในจิตใจ แล้วส่ายหัวออกมา
…
“รายงาน! พบกลุ่มโจรสลัดดาบเงินอยู่ข้างหน้า!”
“รีบเตรียมตัวเร็วเข้า!”
หลังจากที่เรือรบแล่นออกจากฐาน เดิมทีพวกเขาคิดว่าคงจะต้องใช้เวลาอย่างน้อยซักครึ่งเดือนถึงจะสามารถไล่ตามกลุ่มโจรสลัดดาบเงินได้ทัน อย่างไรก็ตามพวกเขากลับใช้เวลาเพียงไม่ถึง 1 สัปดาห์ก็พบพวกมันแล้ว
เมื่อเรือของกลุ่มโจรสลัดดาบเงินเห็นว่าถูกพบตัว พวกมันก็จัดเตรียมกระสุนปืนใหญ่พร้อมกับหันหางเสือเรือกลับมุ่งตรงมายังเรือรบของกองทัพทันที
ความจริงแล้วเรือรบขนาดใหญ่ของกองทัพนั้น ไม่ใช่สิ่งที่เรือโจรสลัดจะสามารถต่อกรได้
แต่การคิดหนีเรือรบของกองทัพนั้นเป็นเพียงแค่เรื่องเพ้อฝัน! เพราะถึงแม้เรือรบของกองทัพจะเป็นเรือขนาดใหญ่ แต่มันก็ได้ถูกติดตั้งกังหันไฟฟ้าเอาไว้! ซึ่งมันจะช่วยเพิ่มความเร็วในการแล่นเรือได้เป็นอย่างมาก ตรงกันข้ามกับเรือโจรสลัดส่วนใหญ่ที่ไม่ได้มีกังหันไฟฟ้าถูกติดตั้งเอาไว้ — พวกเขาใช้เพียงใบเรือรับลมทะเลเท่านั้น!
นั่นจึงเป็นเหตุผลที่เรือโจรสลัดไม่อาจหนีการไล่ล่าจากเรือรบของกองทัพได้
ทหารเรือยังคงรายงานสถานการณ์ให้ผู้บังคับบัญชาอย่างต่อเนื่อง
“รายงาน! พวกเราเข้าสู่ระยะปืนใหญ่แล้ว”
“ยิงได้!”
1 ใน 5 พลเรือตรีที่ตอนนี้สีหน้าเต็มไปด้วยความเคร่งเครียดได้ตะโกนส่งคำสั่งออกไป และภายใต้คำสั่งของเขา ปืนใหญ่บนเรือรบที่บรรจุกระสุนรอไว้อยู่แล้วก็สาดกระสุนจำนวนมากพุ่งตรงไปยังเรือโจรสลัดดาบเงิน!
วูซ วูซ—!
เกือบจะในเวลาเดียวกัน คลื่นพลังบางอย่างที่ดูคล้ายกับเฉือนนภาขนาดยักษ์ ก็ถูกยิงออกมาจากเรือโจรสลัดดาบเงิน! ก่อนที่มันจะปะทะเข้ากับกระสุนปืนใหญ่ แล้วสามารถป้องกันเรือได้อย่างสมบูรณ์
เหล่าลูกเรือโจรสลัดดาบเงินต่างจ้องมองไปยังเรือรบที่กำลังใกล้เข้ามา บนใบหน้าของพวกมันไม่เผยให้เห็นถึงความหวาดกลัวแม้แต่น้อย ก่อนที่พวกมันจะหันไปมองกัปตัน
“โชคไม่ดีจริงๆที่ต้องปะทะกับกองทัพเรือ …”
กัปตันโจรสลัดดาบเงินส่ายหัว ก่อนที่สีหน้าของเขาจะเปลี่ยนเป็นดุร้าย แล้วกล่าวว่า
“วันนี้ พ่อคนนี้อารมณ์ไม่ดีมากๆ! ลูกเรือทั้งหลาย ออกไปเชือดพวกมันให้หมด!”
“เฮ—!”
เมื่อเทียบกับทหารเรือที่สวมเครื่องแบบและดูเป็นระเบียบ โจรสลัดพวกนี้สวมเสื้อผ้าแตกต่างกันและดูไม่เป็นการเป็นงาน แต่พวกมันกลับไม่อ่อนแอเลยแม้แต่น้อย
เรือโจรสลัดดาบเงินเริ่มระดมยิงปืนใหญ่สวนกลับไปยังเรือรบ
ตูม ตูม ตูม—!
เสียงที่ดังราวกับฟ้าผ่า เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องตามลูกปืนใหญ่ที่ถูกยิงออกไป น้ำทะเลกระเพื่อมอย่างรุนแรงจนกระเซ็นขึ้นมาบนดาดฟ้าเรือ ใบหน้าของพลเรือตรีทั้ง 5 เปลี่ยนเป็นดำคล้ำ!
“รายงาน! กระสุนปืนใหญ่ของพวกเราแทบจะไม่สามารถทะลวงการป้องกันของพวกมันได้เลยครับ!”
“ยิงต่อไป!”
“พยายามทำให้พวกมันหยุดยิงปืนใหญ่ให้ได้! จากนั้นก็พุ่งเข้าประชิดเรือพวกมันแล้วเข้าเทียบท่าซะ!”
การต่อสู้กับโจรสลัดในนิวเวิร์ลนั้น การระดมยิงกระสุนปืนใหญ่แทบจะไม่มีผลอะไรเลย พวกเขาเพียงแค่ระดมยิงออกไปเพื่อก่อความวุ่นวายเท่านั้น! สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการเทียบท่าแล้วต่อสู้ระยะประชิด!
บนเรือรบ
ห้าพลเรือตรีต่างประจำตำแหน่งของพวกเขา และเริ่มป้องกันกระสุนปืนใหญ่ที่ยิงเข้ามาอย่างต่อเนื่อง อย่างไรก็ตาม ในขณะที่เรือรบและเรือโจรสลัดค่อยๆประชิดเข้าหากัน การป้องกันกระสุนปืนใหญ่ก็จะยิ่งทำได้ยาก ทำให้มีกระสุนปืนใหญ่บางลูกหลุดเข้ามาบนเรือ ส่งผลให้เกิดเศษไม้และเศษเหล็กกระจัดกระจายไปทั่ว
ในเวลานี้ บนระเบียงเรือชั้นบนสุดของห้องโดยสาร โรจากำลังยืนอยู่ที่นั่น ในขณะที่เขากำลังจ้องมองเรือโจรสลัดที่ค่อยๆแล่นใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
“ระยะนี้ยังไกลไป … รออีกหน่อย”
ในระหว่างที่โรจากำลังครุ่นคิดบางสิ่งบางอย่างอยู่ ทันใดนั้นเอง กระสุนปืนใหญ่สองลูกได้หลุดจากการป้องกัน! พลเรือตรีและทหารเรือที่อยู่ใกล้ที่สุดพยายามยิงสกัดมันที่ลอยอยู่กลางอากาศ แต่ก็ดูเหมือนว่าจะสกัดได้เพียงแค่ลูกเดียวเท่านั้น!
กระสุนปืนใหญ่อีกลูกร่วงตกลงไปยังห้องโดยสารส่วนบนของเรือรบ! ซึ่งเป็นจุดที่โรจายืนอยู่!
“แย่ล่ะสิ”
ยิ่งเห็นว่ากระสุนปืนใหญ่ที่ป้องกันไม่ทันได้ตกลงไปยังโรจา สีหน้าของพลเรือตรีก็แย่ลงยิ่งกว่าเดิม ต้องรู้นะว่าโรจานั้นเป็นเพียงทหารเรือฝึกหัดในสายตาของพวกเขา และทหารเรือของหน่วย G-4 ก็ไม่รู้ประวัติอะไรของโรจาเลย
พวกเขารู้แต่เพียงว่าโรจานั้นมีคนใหญ่คนโตสนับสนุนอยู่ และแอบมาเก็บแต้มคุณูปการจากการสู้รบในครั้งนี้ โดยที่แม้แต่ผู้บัญชาการของพวกเขา — พลเรือโทบาสทิลยังแกล้งทำเป็นเอาหูไปนาเอาตาไปไร่!
หากโรจาตายบนเรือรบ มันจะต้องเกิดปัญหาใหญ่ขึ้นแน่ๆ
แต่เกือบจะในทันทีที่พลเรือตรีคิดเรื่องนี้ จู่ๆก็เกิดประกายสว่างวาบผ่านหน้าเขาไปอย่างรวดเร็ว
วูซ—!
ลูกกระสุนปืนใหญ่ที่กำลังจะร่วงตกลงมาจู่ๆก็พลันหยุดนิ่ง ก่อนที่มันจะแยกออกเป็นสองส่วน แล้วระเบิดกลางอากาศทันที
กลุ่มควันจากแรงระเบิดฟุ้งกระจายไปทั่ว ก่อนที่ลมทะเลจะพัดมันหายไป เผยให้เห็นร่างของโรจาที่ยังคงจ้องมองไปยังเรือโจรสลัดที่อยู่ไกลออกไป ในขณะที่ในมือของเขาวางอยู่บนด้ามจับของโฮโนะสึกิที่อยู่ในฝัก
“นี่ …”
พลเรือตรีและทหารเรืออีกสองคนที่อยู่ใกล้ๆต่างก็ตกตะลึงอย่างพร้อมเพรียงกัน — ตกตะลึงจนลืมหายใจ!
จอมดาบ!
ที่แท้เด็กหนุ่มคนนี้ไม่ใช่ทหารเรือฝึกหัดธรรมดาๆ แต่เป็นจอมดาบ!
ทหารเรืออ่อนแอที่อยู่แถวๆนั้นไม่ได้รับรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเลยแม้แต่น้อย พวกเขามองไม่เห็นแต่ช่วงเวลาที่โรจาวาดดาบออกไป! ภาพที่เห็นมีเพียงแค่โรจากำด้ามดาบที่อยู่ในฝักเท่านั้น!
“นี่มันเป็นไปไม่ได้ มีวิชาดาบที่แข็งแกร่งขนาดนี้ ทั้งๆที่ยังเป็นแค่ทหารเรือฝึกหัด … อย่าบอกนะว่าเขาคือ …”
ทหารเรือหลายคนเมื่อเห็นภาพตรงหน้าก็ตกอยู่ในความตื่นตระหนก ขณะที่พลเรือตรีพยายามสูดหายใจเข้าออก และในตอนนั้นเอง ดูเหมือนว่าเขาจะคิดอะไรบางอย่างออก ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยความรู้สึกตกตะลึงยิ่งกว่าเดิม
“เป็นไปไม่ได้ … ฉันก็เคยเป็นหนึ่งในเล่าบิงมาก่อน แต่ฉันก็ไม่เคยพบเจอคนที่แข็งแกร่งขนาดนี้ในรุ่นของฉันเลย! … หรือว่าเด็กคนนี้จะเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในรุ่นนี้!?”
