GOS ตอนที่ 49 – ช่วยด้วย!!!

 

โรจาไม่แน่ใจว่าพลังของโรดส์จะสามารถใช้หลบหนีไปในพื้นดินได้หรือไม่ แต่เขาก็ขี้เกียจเกินไปที่จะเช็คดู จึงตวัดดาบออกไปอีกครั้ง

 

“เก็ทสึงะ เท็นโช”

 

ตู้ม—!

 

คลื่นพลังรูปจันทร์เสี้ยวพุ่งลงพื้นพร้อมกับเกิดเสียงดังสนั่น ตรงไปยังจุดที่โรดส์ถูกฝังอยู่

 

“อ๊ากกกก”

 

เสียงโหยหวนของโรดดังลอดออกมาจากพื้นดินพร้อมกับเศษเลือดและเศษเครื่องในลอยพุ่งขึ้นมาตามรอยลึกที่เกิดจากเก็ทสึงะ เท็นโช

 

โรจาเก็บโฮโนะสึกิลงในฝัก

 

โรดส์นั้นมีค่าหัวถึง 63 ล้านแบรี่ ถึงแม้ว่าเขาจะแข็งแกร่ง แต่ในด้านอื่นๆเขายังคงด้อยกว่าโรจา — ช่องว่างระหว่างโรดส์กับเขานั้นห่างชั้นกันมากเกินไป

 

ถึงแม้โรดส์จะใช้พลังจากผลปีศาจ แต่มันก็ไม่อาจเปลี่ยนผลลัพธ์ของการต่อสู้ในครั้งนี้ได้

 

ต่อให้พลังจากผลปีศาจของเขาจะค่อนข้างน่ากลัว แต่มันก็ใช้ได้ผลกับคนอ่อนแอเท่านั้น ตัวอย่างเช่น ต่อให้โรดส์ใช้พลังนี้ได้ลึกถึง 100 เมตร แต่ถ้าเขาใช้มันกับการ์ป พลังของโรดส์ก็จะไร้ผลทันที

 

บนโลกใบนี้ ไม่มีพลังไหนที่อยู่ยงคงกระพัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันเผชิญหน้ากับบุโชโชกุฮาคิและเค็นบุนโชกุฮาคิ

 

ถ้าหากโรจาสามารถใช้เค็นบุนโชกุฮาคิได้ เขาก็สามารถรับรู้ถึงการโจมตีล่วงหน้า และสามารถหลบมันได้อย่างง่ายดาย — พลังจากผลปีศาจของโรดส์ก็จะไร้ค่าทันที

 

“ดูเหมือนว่าหลังจากกลับไป ฉันคงต้องฝึกฝนฮาคิแบบจริงๆจังๆแล้ว”

 

โรจาพึมพำกับตัวเองก่อนที่จะเรียกหน้าต่างสถานะขึ้นมา

 

เขาพบว่าหลังจากที่ต่อสู้กับโรดส์ แต้มสเตมิน่าได้เพิ่มขึ้นมาราวๆ 20 แต้มซึ่งมันต่ำกว่าที่เขาคาดหวังไว้

 

“ฉันได้ฆ่ากัปตันไปแล้ว แต่ดูเหมือนว่าภารกิจต่อสู้ในครั้งนี้ยังไม่จบลง … ยังคงมีโจรสลัดอยู่บนเกาะอีกเป็นจำนวนมาก — หวังว่าคงจะยังมีโจรสลัดเก่งๆไว้ให้ฟาร์มแต้มสเตมิน่าอยู่นะ”

 

มุมปากของโรจายกสูงขึ้นเล็กน้อย ก่อนที่เขาเดินไปตามถนนเส้นที่ใกล้ที่สุด

 

 

บนเกาะ

 

หลังจากที่ได้รับคำสั่งจากโรดส์พวกโจรสลัดก็กระจายตัวออกไปกำจัดเหล่าทหารเรืออย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม ทุกสิ่งกลับไม่เป็นอย่างที่พวกมันคาดไว้ — นี่มันเป็นการสังหารหมู่อยู่ฝ่ายเดียวชัดๆ!

 

นั่นก็เพราะพวกมันได้พบเจอกับสโมคเกอร์ — เขาครอบครองความได้เปรียบในสนามรบโดยสมบูรณ์ แม้ว่าพวกโจรสลัดบางคนจะพอมีฝีมืออยู่บ้าง แต่พวกมันก็ยังไม่ได้เรียนรู้ฮาคิ และพวกมันก็ไม่มีอาวุธที่ทำจากหินไคโร ดังนั้นจึงไม่สามารถทำอะไรสโมคเกอร์ได้

 

ส่วนทางด้านพวกเด็กใหม่ เมื่อพบเจอกับสภาพแวดล้อมที่เต็มไปด้วยเลือด พวกเขาจึงไม่สามารถแสดงความแข็งแกร่งที่แท้จริงออกมาได้ และเมื่อพวกเขาได้เผชิญหน้ากับโจรสลัดที่แข็งแกร่ง พวกเขาก็ค่อยๆล้มลงทีละคน ทีละคน

 

แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเหล่าเล่าบิงทุกคนจะได้เปรียบ

 

ตัวอย่างเช่น … เวรี่ กู๊ด

 

ขณะนี้ทั่วทั้งร่างของเวรี่ กู๊ดเต็มไปด้วยเลือดและกำลังจ้องมองไปยังศัตรูตรงหน้า

 

ส่วนทางด้านโจรสลัด ทั่วทั้งร่างของมันก็เต็มไปด้วยเลือดเช่นกัน อย่างไรก็ตาม เลือดนั่นไม่ใช่เลือดของมัน — แต่เป็นเลือดของเวรี่ กู๊ด

 

“นี่แกสู้สุดฝีมือแล้วใช่ไหม? เจ้าทหารเรือ!”

 

โจรสลัดจ้องมองเวรี่ กู๊ดด้วยความดูถูก

 

“สารเลว!”

 

เมื่อเห็นว่าตัวเองโดนอีกฝ่ายดูถูก หัวใจของเวรี่ กู๊ดก็เต็มไปด้วยความรู้สึกโกรธแค้น

 

เขานั้นได้ใช้พลังจากผลปีศาจเปลี่ยนตัวเองให้เป็นลูกบอลเพื่อเลี่ยงการโจมตีของฝ่ายตรงข้าม แต่ช่างน่าเสียดายที่โจรสลัดที่เวรี่ กู๊ดต่อสู้ด้วยนั้นเป็นโจรสลัดที่ใช้พลังจากผลปีศาจเช่นกัน มันสามารถเปลี่ยนส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายเป็นหนามได้!

 

ทุกครั้งเวรี่ กู๊ดแยกตัวออก มันก็จะปลดปล่อยหนามออกมาแทงเขาทันที — พลังปีศาจชนิดนี้เป็นดาวข่มพลังปีศาจของเขา! ที่สำคัญ เวรี่ กู๊ดนั้นไม่ได้ใช้อาวุธในการต่อสู้ เพราะอาวุธของเขาคือหมัดเพียวๆเท่านั้น

 

เมื่อเห็นว่าเวรี่ กู๊ดกำลังโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยง โจรสลัดคนนั้นก็แสยะยิ้มออกมาก่อนที่จะพุ่งเข้าหาเวรี่ กู๊ดทันที!

 

“บัดซบ!”

 

สำหรับศัตรูที่ใช้หนามเป็นอาวุธ เวรี่ กู๊ด ปวดหัวกับมันมาก เขาทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากหลบหลีก และวิ่งหนีไปรอบๆถนน

 

โชคดีที่พละกำลัง และความว่องไวของมันน้อยกว่าเขา จึงทำให้มันไม่สามารถคว้าตัวเขาที่กำลังวิ่งหนีได้

 

เมื่อโจรสลัดเห็นว่ามันไม่สามารถจับตัวเวรี่ กู๊ดได้ มันจึงเลือกที่จะยั่วยุแทน

 

“เอาแต่หนี! นี่น่ะเหรอวิธีสู้ของทหารเรืออันเที่ยงธรรม! แกมันก็เป็นได้แค่ตัวประกอบล่ะวะ!”

 

เมื่อได้ยินประโยคนี้ เวรี่ กู๊ดก็เกือบจะกระอักเลือดออกมา เพราะปกติแล้วเขานั้นมักที่จะเป็นคนไล่ทุบตีพวกโจรสลัด แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาถูกโจรสลัดไล่ทุบตี และเยาะเย้ยแบบนี้!

 

ตัวของเวรี่ กู๊ดตอนนี้แทบคลั่ง!

 

แต่ในที่สุดทุกอย่างก็ต้องจบลง

 

‘นี่คือภารกิจต่อสู้! ไม่ใช่การดวลกันตัวต่อตัว ฉันยังมีพรรคพวกอีก 39 คน! ตราบใดที่คนอื่นๆสามารถจับหรือฆ่าพวกโจรสลัดที่กำลังต่อสู้ติดพันอยู่ได้ เดี๋ยวพวกเขาก็จะมาช่วยฉันเอง … ตอนนี้ก็แค่หนีไปเรื่อยๆก็พอ’

 

และเกือบจะในทันทีที่เวรี่ กู๊ดคิด ก็ได้มีร่างๆหนึ่งที่กำลังถือดาบปรากฏตัวขึ้นที่สุดปลายถนน ถึงแม้เขาจะมองไม่ชัดว่าคนๆนั้นคือใคร แต่เวรี่ กู๊ดก็จำเครื่องแบบทหารเรือของเขาได้เป็นอย่างดี!

 

“ช่วยด้วย!!!”

 

เวรี่ กู๊ด เมื่อเห็นพวกเดียวกัน เขาก็มีความสุขเป็นอย่างมาก และไม่ลังเลที่จะเอ่ยปากขอความช่วยเหลือ โดยไม่สนว่านั่นจะเป็นการทำลายภาพพจน์ของเขา

 

เมื่อร่างที่อยู่ไกลออกไปได้ยินเสียงขอความช่วยเหลือเวรี่ กู๊ด จู่ๆเขาก็หยุดยืนอยู่เฉยๆ พร้อมกับมุมปากที่ยกสูงขึ้น

 

“นี่ … มันคิดจะเล่นตลกอะไร?”

 

แน่นอนว่าทหารเรือที่เวรี่ กู๊ดเห็นนั้นคือโรจา!

 

ถึงแม้ว่าโรจาจะสามารถเอาชนะโรดส์ได้ และเขาก็ใช้เก็ทสึงะ เท็นโชไปถึงสองครั้งจนพลังงานร่างกายแทบจะถูกใช้ไปจนหมด — อย่างไรก็ตามก็ยังไม่มีโจรสลัดคนไหนมาหยุดเขาได้

 

หลังจากที่กำจัดโรดส์ โรจาก็เดินไปตามเส้นถนน และบดขยี้โจรสลัดทุกคนที่เขาพบ ในตอนนั้นเองระหว่างที่เขากำลังเดินหาเหยื่อรายต่อไป เขาก็เห็นร่างสองร่างจากระยะไกลกำลังเล่นวิ่งจับกันอยู่ และดูเหมือนว่าคนที่กำลังถูกไล่จะเป็น เวรี่ กู๊ด

 

เวรี่ กู๊ดได้วิ่งเข้าไปหาร่างที่เขาขอความช่วยเหลือ แต่เมื่อเขาเห็นว่าคนๆนั้นคือโรจาคิ้วของเขาก็กระตุกอย่างบ้าคลั่ง

 

เวรี่ กู๊ด ชะงักไปพร้อมกับหยุดวิ่งทันที ทั้งสองต่างสบตากันแต่ไม่มีใครกล่าวอะไรออกมา

 

ทันใดนั้นก็เกิดบรรยากาศแปลกๆขึ้น

 

แต่วินาทีต่อมาเสียงเยาะเย้ยของโจรสลัดก็ได้ทำลายบรรยากาศแปลกๆที่ว่าลง

 

“ในที่สุดก็เลิกหนีซักที โอ้ … ที่แท้ก็เจอพรรคพวกที่เอง”

 

โจรสลัดที่ไล่ตามมาเมื่อเห็นทหารเรืออีกคน เขาก็ไม่ได้มีท่าทีตื่นตระหนก ตรงกันข้าม ดวงตาของเขากลับเป็นประกายพร้อมกับแสยะยิ้มออกมา

 

นั่นก็เพราะเขามั่นใจในพลังหนามของเขาเป็นอย่างมาก ยิ่งเมื่อเห็นว่าอาวุธของโรจาคือดาบความมั่นใจของเขาก็ยิ่งเพิ่มสูงขึ้น! สำหรับเขาที่มีพลังจากผลปีศาจหนาม ต่อให้ถูกปืนยิงก็ยังไร้รอยขีดข่วน แล้วจะไปนับประสาอะไรกับดาบ? — ไม่ว่าศัตรูจะมี 1 คน หรือ 2 คนมันก็ไม่แตกต่างกัน!!

 

“รอเดี๋ยวนะเจ้านักดาบ ขอฉันจัดการเจ้าหมอนี่ก่อน แล้วแกจะเป็นรายต่อไป!”

 

โจรสลัดไม่สนใจโรจาที่อยู่สุดปลายของถนน มันพุ่งเข้าหาเวรี่ กู๊ด แล้วยื่นแขนออกไป — ทันใดนั้นแขนของมันก็เปลี่ยนกลายเป็นหนามากมายนับไม่ถ้วนแล้วทิ่มไปยังหลังของเวรี่ กู๊ดอย่างรุนแรง

 

แย่ล่ะสิ!

 

เนื่องจากคนที่ปรากฏตัวตรงหน้าคือโรจา ทำให้เวรี่ กู๊ดชะงักไปชั่วครู่ และโจรสลัดก็อาศัยจังหวะนั้นโจมตีเขา เมื่อเวรี่ กู๊ดได้สติกลับมาอีกครั้งเขาก็พบว่ามันสายเกินไปแล้วที่จะหลบหนี จึงได้แต่สบถในใจ

 

ถึงแม้ว่าเขาจะใช้พลังจากผลปีศาจ แล้วเปลี่ยนตัวเองกลายเป็นลูกบอลเพื่อเลี่ยงก่อนโจมตี แต่เขาก็ยังคงได้รับบาดเจ็บสาหัส!

 

แต่ …

 

เกือบจะในทันทีที่โจรสลัดได้เปลี่ยนแขนให้กลายเป็นหนามและกำลังจะจ้วงหลังเวรี่ กู๊ด โรจาผู้ซึ่งยืนอยู่สุดถนนอีกด้านก็หายวับไปทันทีและปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งตรงหน้าของเจ้าโจรสลัดที่ใช้หนาม!

 

ฉัวะ—!

 

โฮโนะสึกิถูกวาดออกไปพร้อมกับเลือดที่สาดกระจายไปทั่ว!

 

ภายใต้คมดาบของโรจา แท่งเหล็กแหลมอันแข็งแกร่งก็กลับกลายเป็นเพียง คุชิกิ*ที่ถูกสะบั้นได้อย่างง่ายดาย

 

*(ต้นไม้ที่เปราะบาง หรือ ต้นไม้ตาย)

 

แขนหนามของเจ้าโจรสลัดถูกสะบั้นขาดอย่างรวดเร็ว จนมันไม่ทันแม้แต่จะรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดใดๆ!

 

เดิมทีโรจาเคยสงสัยว่าทำไมเวรี่ กู๊ดที่มีพลังจากผลปีศาจเบริ เบริ ที่สามารถเปลี่ยนตัวเองเป็นลูกบอลเพื่อเลี่ยงการโจมตีจากศัตรูได้ ถึงได้วิ่งหนีหัวซุกหัวซุนแบบนี้ แต่เมื่อเขาเห็นว่าโจรสลัดที่กำลังไล่ล่าเวรี่ กู๊ดนั้นเป็นผู้ใช้พลังจากผลปีศาจหนามเขาก็เข้าใจเรื่องทุกอย่างได้ทันที

 

นั่นเป็นเพราะว่าพลังปีศาจหนามนั้นเป็นดาวข่มพลังปีศาจของเวรี่ กู๊ด

 

“พูดว่าจะจัดการฉัน … แกไปเอาความมั่นใจขนาดนั้นมาจากที่ไหน!?”