GOS ตอนที่ 27 – พละกำลัง
สำหรับโรจา ทหารเรือฝึกหัด เช่น โมสึ และ ดัลสึ นั้นไม่มีแม้แต่คุณสมบัติที่จะใช้เป็นคู่ซ้อมมือกับเขา การเอาชนะทั้งสอง ไม่ได้ทำให้โรจารู้สึกภูมิใจ แต่อย่างน้อยก็พอให้ได้ยืดเส้นยืดสาย
โรจายังไม่ได้ออกจากสนามประลอง เขายังคงยืนอยู่ที่เดิมพร้อมกับรอผู้ท้าชิงคนต่อไป
ณ เวลานี้ นอกสนามประลอง
เมื่อทหารเรือฝึกหัดได้ยินโรจากล่าว ‘คนต่อไป’ พวกเขาก็รู้สึกเต็มไปด้วยความรู้สึกหลากหลาย
นี่มันหมายความว่ายังไง?
เขาคิดจะสู้ต่อทันทีเลยอย่างงั้นหรอ?
ถึงแม้โรจาจะสามารถล้ม ตัวประกอบทั้งสองอย่าง โมสึ และ ดัลสึ ลงได้ แต่ทั้งคู่ก็เป็นเพียงทหารเรือฝึกหัดที่อยู่ในอันดับสูงกว่าร้อย
“โอ้ นี่มันน่าสนใจจริงๆ”
“โรจามีวิชาดาบที่สามารถตัดเหล็กได้ เพราะแบบนั้นมันเลยคิดว่าตัวเองเก่ง?”
ทหารเรือฝึกหัดที่อันดับต่ำกว่า 30 ขึ้นไปไม่ได้โกรธโรจา กลับกัน พวกเขากลับดูมีท่าทีสนอกสนใจ
“ไม่มีใครท้าฉันแล้วงั้นหรอ? งั้นฉันต่อให้ … เข้ามาพร้อมๆกันเลยก็ได้!”
โรจากล่าว พลางควงโฮโนะสึกิในมือ แล้วเหลือบมองไปรอบๆสนามประลอง ณ เวลานี้โรจาตัดสินใจแล้วว่าจะใช้พวกที่มาท้าเขาทั้งหมดเป็นกระสอบทรายทดสอบวิชาดาบของเขาที่ฝึกฝนในช่วงหนึ่งเดือนที่ผ่านมา
โรจาไม่เคยตั้งเป้าหมายของเขาว่าจะหยุดอยู่แค่เพียงภายในศูนย์ใหญ่มารีนฟอร์ดแห่งนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขามีระบบจิตวิญญาณแห่งดาบ ยิ่งหลังจากที่เขาสามารถเสริมความแข็งแกร่งจนสามารถใช้สกิล ริวจินจักกะได้ยิ่งแล้วใหญ่
ตราบใดที่เขายังไงเสริมความแข็งแกร่งให้ระบบจิตวิญญาณแห่งดาบสูงขึ้นเรื่อยๆ
ต่อให้เป็น ชิชิบุไค (เจ็ดเทพโจรสลัด) 4 จักพรรดิ หรือแม้แต่สามพลเรือเอก ..
ก็จะเป็นได้เพียงก้อนหินที่ให้โรจาเหยียบย่ำเพื่อไปสู่จุดสูงสุด!
อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่งของโรจากับพวกที่กล่าวมาในตอนนี้ยังมีช่องว่างขนาดใหญ่ขวางกั้นอยู่ เขาจะต้องเริ่มไปทีละขั้น ทีละขั้น ซึ่งไม่ต้องสงสัยเลยว่าก้อนหินก้อนแรกที่จะเป็นบันไดให้โรจาเหยียบก็คือที่ทหารเรือฝึกหัดในค่ายมารีนฟอร์ดแห่งนี้!
เมื่อตัดสินใจได้แล้ว โรจาจึงเริ่มทำสิ่งที่คิดทันที
โรจากล่าวยั่วยุ ทหารเรือฝึกหัดคนอื่นๆ และมันก็ได้ผล! คำพูดของโรจาทำให้ทหารเรือฝึกหัดบางคนรู้สึกเหมือนโดนดูถูก พวกเขาโกรธแค้นและเริ่มที่จะขอท้าประลองโรจา!
โรจานั้นไม่ใช่เดรคผู้ซึ่งถูกทุกคนยอมรับว่าแข็งแกร่ง แม้ว่าทุกคนจะไม่รู้ว่าโรจาคว้าอันดับ 1 มาได้ยังไง และต่อให้โรจามีวิชาดาบที่สามารถตัดเหล็กได้ เขาก็ไม่ควรที่จะหยิ่งทะนงขนาดนี้!
“ฉันขอท้าแก!”
ทหารเรือฝึกหัดคนหนึ่งที่โกรธจนทนต่อไปไม่ไหวได้ขอท้าประลองโรจา
เหตุการณ์แบบนี้นับว่าหาได้ยากมากๆ การที่คนๆเดียวจะถูกท้าประลองติดๆกันอย่างต่อเนื่อง ตามกฏแล้วผู้ถูกท้าสามารถขอพักได้ 10 นาที แต่ดูเหมือนว่าโรจาไม่จำเป็นที่จะต้องพักผ่อน … เขาต้องการที่จะสู้!
แม้แต่เหล่าครูฝึกที่จัดงานประลองมาหลายครั้ง ก็พึ่งพบเจอกับเหตุการณ์แบบนี้เป็นครั้งแรก
เมื่อเห็นแบบนั้น เซเฟอร์ก็นึกย้อนไปถึงการ์ปในช่วงวัยหนุ่ม … โรจาช่างเหมือนกับการ์ปในช่วงเวลานั้นจริงๆ
“โรจา ไอ้เด็กคนนี้ …”
เหตุการณ์นี้ ทำให้เหล่าครูฝึกทั้งหลายต่างตาเป็นประกาย
“การประลองรอบที่สาม …เริ่มได้!”
พลเรือตรีที่เป็นกรรมการมองไปยังโรจาด้วยความสนอกสนใจ จากนั้นก็ประกาศเริ่มการประลองครั้งที่สามทันที
ผู้ท้าประลองคนที่สาม ใช้อาวุธที่แตกต่างจากสองคนแรก เขาไม่ได้ใช้ดาบของกองทัพ แต่เป็นขวานคู่!
เนื่องจากโรจามีวิชาดาบที่สามารถตัดดาบเหล็กได้ ผู้ท้าชิงจึงเลือกใช้ขวานที่เป็นอาวุธหนักต่อสู้กับโรจา ซึ่งมันก็ไม่ได้ผิดกฏการประลอง
“ฮ่า!”
ผู้ท้าชิงคนที่สามไม่เสียเวลาพิรี้พิไร หลังจากได้ยินเสียงประกาศแล้ว เขาก็ยกขวานทั้งสองขึ้น แล้วสับมันจากบนลงล่างอย่างแรง!
เมื่อเผชิญหน้ากับอาวุธหนักของฝ่ายตรงข้าม โรจาก็ยังคงไม่ถอย หรือหลบเลี่ยง แต่ยังคงทำเหมือนเช่นเคย เพียงแค่ใช้วิชาดาบ ‘อิไอ’ วาดดาบออกไปเป็นแนวนอนอีกครั้ง
“เจ้าโรจา … มันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ”
ทหารเรือฝึกหัดที่อยู่นอกสนามเมื่อเห็นว่าโรจาใช้แขนเพียงข้างเดียวรับการโจมตีจากขวานคู่ที่เป็นอาวุธหนัก พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียวสันหลังวูบ
นี่เขา .. คิดจะฆ่าตัวตายรึไง?
ดาบมือเดียวจะไปรับการโจมตีตรงๆจากขวานคู่ได้อย่างไร?
ติ๊ง—!
หนึ่งดาบและสองขวานได้ปะทะกัน
เสียงเหล็กปะทะเหล็ก ดังสะท้อนไปทั่วทั้งจตุรัส — ถึงแม้คราวนี้โรจาจะไม่สามารถตัดขวานได้ แต่เขาก็ส่งขวานคู่ลอยกระเด็นออกจากมือของอีกฝ่าย
ขวานคู่ลอยเคว้งอยู่กลางอากาศ ก่อนที่จะร่วงลงเสียบลึกลงไปในพื้นสนามประลอง
และที่สำคัญโรจายังคงใช้เพียงแขนข้างเดียว! แขนข้างเดียวรับมือกับขวานคู่!
“หน่านี๊?* …”(เป็นคำอุทานภาษาญี่ปุ่น)
“พละกำลังของเขามีมากขนาดไหนกัน?”
ภาพตรงหน้าทำให้เหล่าทหารเรือฝึกหัดที่กำลังเฝ้าดูการประลอง ถึงกับอ้าปากค้างโดยพร้อมเพรียงกัน
แม้กระทั่งทหารเรือฝึกหัดที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างเดรคก็แสดงท่าทีตกตะลึงออกมาเล็กน้อย แต่ที่ตะลึงที่สุดก็คงหนีไม่พ้นสมาชิกตัวประกอบในกลุ่ม 5 ที่ตอนนี้ทำหน้าตาราวกับโดนผีหลอกกลางวันแสกๆ
เจ้าหมอนี่ใช่โรจาคนเดียวกันกับที่พวกเขารู้จักจริงๆงั้นหรือ?
การใช้ดาบเดียวรับมือกับขวานคู่นั้น จำเป็นที่จะต้องมีพละกำลังที่แข็งแกร่งมากๆ ยิ่งส่งขวานคู่บินขึ้นไปบนฟ้ายิ่งไม่ต้องพูดถึง!
“ดูจากสีหน้าแล้ว นายคงแปลกใจไม่น้อยเลยสินะ”
โรจาที่ยังคงกำโฮโนะสึกิอยู่ในมือ มองไปยังอีกฝ่าย ที่กำลังแสดงสีหน้าตกตะลึงเหมือนกับทหารเรือฝึกหัดคนอื่นๆ และอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา
ในสายตาของเหล่าทหารเรือฝึกหัดคนอื่นๆ รอยยิ้มของโรจาในตอนนี้เหมือนดั่งรอยยิ้มของปีศาจร้าย!
วูซ—!
โรจาสะบัดดาบเบาๆ ก่อนที่จะเกิดคลื่นลมบางอย่างพุ่งออกมาอย่างแรง ส่งผลให้ทหารเรือฝึกหัดบางคนเผลอก้าวถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัว
นี่คือพละกำลังของโรจา!!
หลังจากที่ได้ฝึกฝนกับการ์ปมาร่วมเดือน เขาก็ได้ทะลวงขีดจำกัดศักยภาพร่างกายมานับครั้งไม่ถ้วน ทำให้พละกำลังของเขาเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก
นอกจากนี้ หลังจากจบการประเมินผลการต่อสู้ ในเดือนที่สอง โรจาก็ได้ฝึกฝนวิชาดาบซ้อนทับ และเฉือนนภา ทำให้พละกำลังแขนของเขาเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก และบวกกับคุณสมบัติเสริมสีเขียวที่เพิ่มขึ้นจากการเสริมความแข็งแกร่งให้ระบบจิตวิญญาณแห่งดาบ
เมื่อรวมปัจจัยทุกอย่างเข้าด้วยกัน ทำให้ค่าพละกำลังของโรจาในตอนนี้อยู่ในตำแหน่งเกือบสูงสุด ในค่ายสามัญทั้งหมด! และมีเพียงไม่กี่คนในค่ายเท่านั้นที่มีพละกำลังแข็งแกร่งพอที่จะสู้กับโรจาได้!
หลังจากที่สะบัดดาบเล็กน้อยแล้ว โรจาก็ก้าวไปข้างหน้า และวาดดาบออกไป
คู่ต่อสู้ของเขายังไม่หายจากอาการช็อก ดังนั้นเมื่อโรจาวาดดาบออกไปเขาจึงไม่ทันได้ตั้งตัว
วูซ–!
ดาบไม่ได้ฟันใส่ผู้ท้าประลอง แต่ฟันใส่อากาศตรงหน้าเขา
ฟุ้ม—!
เสียงลมคำรามก้องราวกับเสียงฟ้าผ่าได้ดังขึ้น
พริบตานั้นเอง ผู้ท้าชิงก็ไม่สามารถฝืนยืนในสนามประลองได้อีกต่อไป
ร่างทั้งร่างของเขาถูกแรงอัดอากาศ ส่งลอยละลิ่วไปแตะขอบฟ้า!
และเมื่อเห็นภาพตรงหน้า ในที่สุด เหล่าทหารเรือฝึกหัดก็เข้าใจว่าทำไมโรจาถึงสามารถตัดดาบเหล็กของดัลสึและโมสึได้ มันไม่ใช่เพราะความคมของโฮโนะสึกิ — แต่เป็นพละกำลังแขนอันมหาศาลของเขาต่างหาก!
