GOS ตอนที่ 137 – เสร็จสิ้นภารกิจ
แฮนค็อกพึ่งเคยได้ยินชื่อเต็มๆของโรจาก็วันนี้ แม้หลายวันที่ผ่านมายายเนียวจะเคยเอ่ยชื่อนี้หลายต่อหลายครั้ง แต่นั่นก็เพราะยายเนียวพยายามเกลี้ยกล่อมเธอ จึงทำให้เธอไม่ได้ใส่ใจที่จะฟังมัน
แต่ในเวลานี้
ยามเมื่อโรจาได้เอ่ยมันออกมาจากปากของเขาเอง พร้อมกับกล่าวถึงชื่อของผู้นำกองกำลังปฏิวัติ ซึ่งเธอไม่เคยได้ยินมาก่อนเพราะมันถูกเก็บเป็นความลับสุดยอด ใบหน้าของแฮนค็อกก็เผยให้เห็นความรู้สึกประหลาดใจ และสัมผัสได้ถึงหัวใจที่เริ่มเต้นระรัว
คนที่มีลักษณะนิสัยแบบนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งโรจา ย่อมไม่มีทางที่จะโกหกเธออย่างแน่นอน ในที่สุดเธอก็เข้าใจอย่างแจ่มแจ้งเสียที
“อีกนัยนึงก็คือ นาย …”
“เอาล่ะ ช่วงตอบ-ถาม จบลงเพียงเท่านี้ สิ่งเดียวที่เธอต้องทำในตอนนี้ก็คือ เซ็นชื่อในเอกสารว่ายอมรับตำแหน่ง 7 เทพโจรสลัด … หวังว่าเธอคงไม่ทำให้ฉันผิดหวังนะ”
โรจายิ้มให้แฮนค็อก ก่อนที่จะหยิบเอกสารออกมาจากแขนเสื้อแล้ววางลงตรงหน้าเธอ
แฮนค็อกจ้องมองโรจาด้วยท่าทีซับซ้อน เธอกัดริมฝีปากแน่น ก่อนที่จะหยิบเอกสารขึ้นมาแล้ว เซ็นชื่อของเธอลงไป
“หลังจากเซ็นชื่อแล้ว ข้อตกลงของฉันก็คือ ห้ามกองทัพเรือเข้ามาก้าวก่ายพื้นที่ในรัศมีสามกิโลเมตรของเกาะอเมซอนลิลลี่”
แฮนค็อกยื่นเอกสารที่เซ็นชื่อเรียบร้อยแล้วกลับไปให้โรจา
โรจารับมันมาพร้อมกับกล่าวเพียงสั้นๆว่า
“ตกลง”
“เยี่ยม”
แฮนค็อกหลับตาลงก่อนที่จะสูดหายใจลึก จากนั้นก็ลืมตาขึ้นอีกครั้ง ก่อนที่ตัวเธอจะกลับมาเป็นองค์จักรพรรดินีที่ดื้อรั้น หยิ่งยะโส และเอาแต่ใจเหมือนดังเดิม พร้อมกับกล่าวเรียกโรจาโดยใช้สรรพนามเหมือนดังเดิมที่เคยเจอกันในตอนแรก
“หลังจากที่ฉันคืนสภาพลูกน้องทั้งหมดของ ‘แก’ แล้วก็ขอให้รีบออกไปจากเกาะนี้ให้ไกลที่สุด และไม่ต้องกลับมาเหยียบเกาะอเมซอนลิลลี่อีก!”
“ก็ได้ ก็ได้”
เมื่อเห็นว่าท่าทีของแฮนค็อกกลับมาเป็นปกติดังเดิมอย่างฉับพลัน โรจาเผยให้เห็นถึงความประหลาดใจ อดไม่ได้ที่จะกรีดร้องออกมาในจิตใจ ดูเหมือนว่า ‘การมอบบทเรียน’ ของเขาจะยังคงไม่ประสบความสำเร็จ
“เอาล่ะ ฉันจะกลับแล้ว เธอไม่จำเป็นต้องพูดกับฉันแบบนั้นก็ได้ คำพูดคำจาที่ฟังดูหยาบคายและไม่ให้ความเคารพมันจะทำให้ความงดงามของเธอดูด้อยลงนะ”
โรจาลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆ ก่อนที่จะเอื้อมมือทั้งสองออกไปหยิกแก้มของเธออย่างแผ่วเบาแล้วยืดมันออก แฮนค็อกแข็งค้างไปครู่หนึ่งด้วยความตกตะลึง! และเมื่อเธอได้สติกลับคืนมาอีกครั้ง เธอก็พบแค่สายลมวูบหนึ่ง พร้อมกับร่างของโรจาที่กลายเป็นเพียงภาพเบลอ ก่อนที่จะหายไป
หลายวันมานี้เธอเริ่มชินชากับการกระทำต่างๆของโรจาแล้ว แฮนค็อกได้แต่ถอนหายใจออกมา และจ้องมองไปยังทิศทางที่โรจาจากไปด้วยความรู้สึกซับซ้อน
…
เรือรบค่อยๆแล่นออกจากเกาะอเมซอนลิลลี่อย่างช้าๆ
ในเวลานี้เหล่าทหารเรือได้กลับมาเป็นปกติเหมือนดังเดิมแล้ว ส่วนทางด้านโรจา เขากำลังยืนอยู่บนเรือรบ และจ้องมองไปยังแฮนค็อกที่พึ่งใช้พลังคืนสภาพให้แก่เหล่าลูกน้องของเขาที่กำลังยืนอยู่บนชายฝั่ง พร้อมกับเผยให้เห็นถึงสายตาอันซับซ้อน
หากบอกว่าเขานั้นไม่มีความสนใจในตัวแฮนค็อกเลย มันคงเป็นไปไม่ได้
หลายวันมานี้โรจาได้พยายามดัดนิสัยแฮนค็อก โดยการ ‘มอบบทเรียน’ ให้แก่เธอ แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ค่อยได้ผลสักเท่าไหร่
“อืม .. ถึงแม้การมอบบทเรียนในครั้งนี้จะพบกับความล้มเหลวแต่อย่างน้อยฉันก็ทำภารกิจที่ได้รับมอบหมายได้สำเร็จ”
โรจาจ้องมองไปยังแฮนค็อกที่ค่อยๆห่างออกไป ก่อนที่จะยิ้มบางออกมาแล้วเดินกลับเข้าไปในห้องโดยสารของเรือรบ
เขาและเธอจะต้องมีโอกาสได้พบเจอกันอีกครั้งอย่างแน่นอนในอนาคต
โรจานั้นไม่สนใจเกี่ยวกับอดีตของแฮนค็อก และไม่สนใจว่าเธอจะเคยเป็นทาสมาก่อน ส่วนกลุ่มคนที่เรียกตัวเองว่าขุนนาง หรือเผ่ามังกรฟ้า โรจานั้นเกลียดพวกมันเข้ากระดูก และเขากำลังวางแผนที่จะจับพวกมันทั้งหมดโยนเข้าไปอยู่ในคุก
เพื่อการนั้น เขาจะต้องกลายเป็น ‘ราชากองทัพเรือ’ ให้ได้เสียก่อน หลังจากนั้น ไม่ว่าจะเป็นพวกเผ่ามังกรฟ้า หรือ5ผู้คุมกฏ หากพวกมันกวนตีนเขา โรจาจะจับพวกมันโยนเข้าไปอยู่ในคุกทันที
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ โรจาก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา
แม้เขาจะล้มเหลวในการมอบบทเรียนให้แก่แฮนค็อก แต่อย่างน้อยเขาก็ทำให้ความดื้อรั้นของเธอลดลงหนึ่งในสิบส่วน … ความดื้อรั้นของเธอบางครั้งมันก็มีข้อดีอยู่เหมือนกัน เพราะมันทำให้เขาอยากที่จะได้พบเจอกับเธอ และมอบบทเรียนให้แก่เธออีกครั้งในภายหลัง
…
เรือรบได้แล่นออกจากคาล์มเบล
ระหว่างทางเรือรบของโรจาได้ถูกจ้าวแห่งท้องทะเลพุ่งเข้าจู่โจม แต่มันก็ถูกโรจาสังหารได้ในดาบเดียว หลังจากนั้นก็ไม่เกิดปัญหาใดๆขึ้นอีก และเรือรบก็ได้มาถึงศูนย์ใหญ่มารีนฟอร์ด
โรจาได้นำเอกสารที่แฮนค็อกเซ็นยินยอมเข้าเป็น1ใน7เทพโจรสลัดไปส่งให้เซนโงคุ
โรจาเคยเข้ามายังสำนักงานของเซนโงคุหลายครั้งแล้ว แต่ทุกครั้งก่อนหน้านี้เขาเข้าพร้อมกับการ์ป แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเข้ามาคนเดียวหลังจากที่ได้เลื่อนยศขึ้นเป็นพลเรือโท
“โรจา ในที่สุดเธอก็กลับมา”
เซนโงคุที่กำลังนั่งเซ็นกองเอกสารบนโต๊ะอยู่ เมื่อเห็นโรจาเดินเข้ามา เขาก็ได้ทักทายอย่างเป็นมิตรพร้อมกับส่งยิ้มให้
“เป็นอย่างไรบ้าง? สำเร็จรึเปล่า”
“สำเร็จครับ”
โรจากล่าวพร้อมกับวางเอกสารที่มีชื่อของแฮนค็อกลงบนโต๊ะของเซนโงคุ
เซนโงคุได้หยิบเอกสารขึ้นมา ก่อนที่จะอ่านมันแล้วยิ้มออกมาอย่างมีความสุขและกล่าวว่า
“ผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่แข็งแกร่ง และว่ากันว่ามีนิสัยที่แย่สุดๆ ฉันไม่คิดเลยว่ากว่าเธอจะสามารถทำให้แฮนค็อกเซ็นยินยอมเป็น7เทพโจรสลัดได้ … คงลำบากไม่น้อยเลยสินะ โรจา”
เมื่อได้ยินคำกล่าวของเซนโงคุ โรจาก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงวันเวลาที่เขาอาศัยอยู่บนเกาะอเมซอนลิลลี่ ที่ให้อารมณ์เหมือนว่ากำลังไปพักผ่อนเสียมากกว่า
แน่นอน โรจาจะไม่กล่าวถึงเรื่องนั้น
“มันไม่ได้ลำบากอะไรมากมายหรอกครับ”
โรจาพยักหน้า และเผยให้เห็นถึงท่าทีเฉยเมย
เมื่อเห็นแบบนั้น เซนโงคุก็แอบชื่นชมโรจาอยู่ในใจ ถึงแม้โรจาจะใช้เวลานานมากพอสมควร จึงจะกลับมา แต่เซนโงคุก็เข้าใจที่ว่าการเกลี้ยกล่อมแฮนค็อกนั้นเป็นเรื่องยาก อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์ออกมาดี ดังนั้นเขาจึงไม่เก็บเรื่องระยะเวลามาใส่ใจ
“ดีมาก เนื่องจากนี่เป็นภารกิจพิเศษ และเธอสามารถทำมันได้สำเร็จเพราะฉะนั้นเธอจะได้รับรางวัลเป็น 10000 แต้มคุณูปการ”
กล่าวจบเซนโงคุก็เก็บเอกสารใส่ในกระเป๋าของตัวเอง
ค่าหัวของแฮนค็อกในเวลานี้ยังไม่ถึง 100 ล้านแบรี่ด้วยซ้ำ แต่การเกลี้ยกล่อมเธอให้เป็น7เทพโจรสลัด กลับได้แต้มคุณูปการถึง 10000 แต้ม นี่มันรางวัลที่มีค่าเท่ากับการปราบปรามโจรสลัดที่มีค่าหัว 100 ล้าน!
แน่นอนว่าความแข็งแกร่งของแฮนค็อกกับค่าหัวของเธอนั้นไม่ได้สัมพันธ์กัน เพราะรางวัลค่าหัวนั้นจะมากน้อยก็ขึ้นอยู่กับว่าคนเหล่านั้นเป็นอันตรายต่อรัฐบาลโลกขนาดไหน สำหรับแฮนค็อกที่อยู่แต่บนเกาะอเมซอนลิลลี่ จึงไม่นับว่ามีอันตรายต่อรัฐบาลโลก
“ปัจจุบัน ฉันได้แต้มคุณุปการที่เพิ่มมาอีก 10000 แต้ม ถ้ารวมกับของเก่าก็น่าจะราวๆ … ”
หลังจากที่เซนโงคุกล่าวมอบแต้มคุณูปการให้เขา 10000 แต้ม โรจาก็ลองคำนวนดูคร่าวๆ ตั้งแต่กลับจากเวสต์บลูแล้วมาอยู่ในศูนย์ใหญ่
ในเวลานี้ เขาน่าจะมีแต้มคุณูปการมากกว่า 80000 แต้ม
แน่นอนว่ามันเป็นเพียงแค่การคำนวนคร่าวๆเท่านั้น เวลานี้หากเขาต้องการจับกุมโจรสลัดบางคนที่มีค่าหัวซัก 200 – 300 ล้านแบรี่ก็ไม่ใช่เรื่องยาก ดังนั้นกรที่จะสะสมแต้มคุณูปการให้ได้ถึง 200000 นั้นก็เป็นเพียงเรื่องง่ายๆ
โรจาได้เลื่อนยศขึ้นมาเป็นพลเรือโทของศูนย์ใหญ่แล้ว ต่อไปสิ่งที่เขาต้องทำก็คือ … เพิ่มความแข็งแกร่งให้เก่งกาจยิ่งกว่ายศพลเรือเอก!
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้
“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมคงต้องขอตัวกลับก่อน”
โรจาจึงกล่าวลาเซนโงคุ ก่อนที่จะหันหลังและเดินออกจากห้องไป
