GOS ตอนที่ 110 – ระเบิดจิตคุกคาม!
ฉัวะ–!
คลื่นพลังของไดอาเมนเต้ได้พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้าและแยกเปลวเพลิงขนาดมหึมาที่กำลังโถมลงมาออกเป็นสองส่วน
อย่างไรก็ตาม มันกลับไม่หายไป ตรงกันข้าม กลับยิ่งขยายระยะไปไกลขึ้นและกระจายไปทั่ว
คราวนี้เหล่าโจรสลัดบนเรือ ก็เริ่มที่จะตื่นตระหนก บางคนก็ยกปืนขึ้นยิงไปบนท้องฟ้า ขณะที่มีหลายคนได้ยิงคลื่นพลังที่คล้ายๆกับวิชาเฉือนนภาขึ้นไปเพื่อหวังที่จะทำลายเปลวเพลิงที่กำลังจะกลืนกินพวกเขา อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่งของพวกเขานั้นด้อยกว่าไดอาเมนเต้ ไม่ว่าจะพยายามสักเท่าไหร่ ก็ไม่อาจทำลายเปลวเพลิงของโรจาได้
ตูม—!
เปลวเพลิงบนท้องฟ้าได้กวาดลงมายังเรือโจรสลัด แม้ไดอาเมนเต้จะสามารถสะบั้นเปลวเพลิงขนาดมหึมาออกเป็นสองส่วนได้ แต่ก็ยังมีเปลวเพลิงส่วนหนึ่งตกลงมาบนเรืออยู่ดี
พรึ่บ–!
เปลวเพลิงได้ตกลงบนดาดฟ้าและห้องโดยสารเรือ พร้อมกับเกิดประกายไฟและเริ่มลุกโชนขึ้น
โจรสลัดบางคนก็ถูกเปลวเพลิงตกใส่ตรงๆจนโดนแผดเผา ในขณะที่บางคนก็กำลังพยายามดับไฟที่กำลังเริ่มลุกไหม้ ขณะที่บางคนยังคงจ้องมองโรจาโรจาที่ยืนอยู่บนท้องฟ้าด้วยความหวาดหวั่น
“โลเกีย … เขาต้องเป็นผู้ใช้ผลปีศาจเมระ เมระ สายโลเกียแน่ๆ!”
พลังของผลปีศาจสายโลเกียนั้นน่ายำเกรงเป็นอย่างยิ่ง! และที่สำคัญมันยังเป็นผลปีศาจที่แสนจะหายากแม้กระทั่งพวกเขาที่เป็นโจรสลัดของดองกี้โฮเต้แฟมิลี่ก็ยังได้กินเพียงแค่ผลปีศาจสายโซออนหรือพารามีเซียเท่านั้น!
ไม่ไกลจากเรือรบ
เหล่าทหารเรือลำอื่นๆที่พึ่งมาสมทบ เมื่อได้เห็นโรจาระเบิดเปลวเพลิงขนาดมหึมาออกมาจนลุกลามไปทั่วท้องฟ้า พร้อมกับกวาดมันลงไปยังเรือโจรสลัด และเกิดการลุกไหม้อย่างรุนแรง พวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกตะลึง
ฉากดังกล่าว สำหรับพวกเขาที่เป็นเพียงทหารเรือในเขตเวสต์บลูนั้น เป็นเหมือนดั่งฉากอันน่าตื่นตาตื่นใจที่ปรากฏขึ้นได้แค่เพียงแค่ในความฝันเท่านั้น! ในตอนนี้สมองของพวกเขาว่างเปล่าและอดไม่ได้ที่จะกรีดร้องออกมา!
หนึ่งคน หนึ่งดาบ ที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า เพียงแค่สองกระบวนท่าก็สามารถทำให้เรือโจรสลัดของดองกี้โอเต้แฟมิลี่ตกอยู่ในความปั่นป่วน!
ไดอาเมนเต้มองไปยังเปลวเพลิงที่กำลังลุกโชนอยู่รอบๆตัว เหงื่อเย็นเริ่มผุดขึ้นมาบนหน้าผาก ความคิดดูถูกโรจาในช่วงก่อนหน้านี้พลันมลายหายไปจนหมดสิ้น แต่เขาก็ยังพยายามคุมสติ แม้จะรู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อยก็ตาม
“พลังของผลปีศาจสายโลเกียอย่างั้นหรอ .. ไม่ .. ความรู้สึกนี้มันไม่ใช่พลังจากผลสายโลเกีย!”
ในเวลานี้ไดอาเมนเต้รู้สึกว่า โรจานั้นไม่ใช่เพียงทหารเรือธรรมดาๆที่พึ่งถูกส่งมาประจำการในเขตเวสต์บลูอย่างแน่นอน
ดังนั้น
หลังจากที่สูดหายใจลึก ดวงตาของไดอาเมนเต้ก็เป็นประกาย พร้อมกับตะโกนไปยังเหล่าโจรสลัดที่อยู่บนเรือว่า
“ไม่ต้องดับไฟ! พวกแกไปฆ่าพวกทหารบนเรือรบแล้วแย่งเรือของพวกมันมาซะ! ส่วนไอ้หมอนี่ ให้ฉันเป็นคนจัดการเอง!”
แม้ว่าเรือโจรสลัดกำลังถูกเผา แต่มันก็ยังคงสามารถแล่นไปยังทิศทางที่เรือรบจอดอยู่ได้!
เนื่องจากที่นี่เป็นเพียงแค่เขตทะเลเวสต์บลู มิใช่เขตทะเลแกรนไลน์
ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่ทหารเรือทุกคนจะเป็น ‘พวกผิดปกติ’ เหมือนกับโรจา นอกจากโรจาแล้ว ทหารเรือคนอื่นๆนั้นอ่อนแอเป็นอย่างมาก ตราบใดที่เหล่าโจรสลัดดองกี้โฮเต้สามารถเทียบเรือ และฆ่าพวกทหารที่อยู่บนเรือรบทั้งหมดลงได้ โรจาก็จะได้รับความพ่ายแพ้ลงในที่สุด .. นี่คือสิ่งที่ไดอาเมนเต้คิด
“รับทราบ!”
เหล่าโจรสลัดจำนวนมาก แม้จะยังรู้สึกกระวนกระวายใจ แต่พวกมันก็ยังคงตอบรับ ก่อนที่จะหันไปมองเรือรบที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล และกลับไปประจำตำแหน่งเพื่อแล่นเรือไปยังเป้าหมาย
โรจาที่ยืนอยู่บนท้องฟ้า ได้จ้องมองไปยังเหล่าโจรสลัดเบื้องล่างที่กำลังทำตามคำสั่งของไดอาเมนเต้ ก่อนที่จะเอ่ยออกมาอย่างแผ่วเบาว่า
“ขอโทษด้วย … แต่ฉันไม่อนุญาติให้พวกแกออกจากเรือโจรสลัดลำนี้”
โรจาพูดออกมาอย่างแผ่วเบา แม่แต้น้ำเสียงของเขาก็ยังฟังดูอ่อนโยน ไร้ซึ่งความรู้สึกดุร้าย แต่ในขณะที่เสียงของเขาจางหายไปนั้นเอง จู่ๆโรจาที่ยืนอยู่บนท้องฟ้า ก็ได้ปลดปล่อย ‘จิตคุกคาม’ ที่สั่นสะเทือนไปทั้งสวรรค์และโลก!
ตูม—!
จิตคุกคาม ได้กวาดกระจายไปทั่วโดยมีโรจาเป็นจุดศูนย์กลาง ก่อนที่มันจะกระแทกลงไปยังเรือโจรสลัดของดองกี้โฮเต้ที่กำลังลุกไหม้อยู่บนท้องทะเล!
เงียบ … ทุกสิ่งทุกอย่างบนเรือโจรสลัดจมลงสู่ความเงียบ เหลือเพียงแค่เสียงปะทุของเปลวเพลิง
ปุก ปุก ปุก …
เบื้องล่างของโรจา โจรสลัดคนหนึ่งได้ล้มหมดสติลงกับพื้น ตามมาด้วยคนที่สอง คนที่สาม ..
ฝูงโจรสลัดเบื้องล่างค่อยๆพากันล้มหมดสติลงราวกับโดมิโน่ แม้แต่ทหารเรือที่อยู่ไกลออกไปบนเรือรบลำหนึ่งก็พากันล้มหมดสติลงและตกอยู่ในอาการโคม่า!
นี่คือพลังอำนาจที่โรจาพึ่งสามารถปลุกมันได้เมื่อไม่นานมานี้
ฮาคิราชันย์!
“พลังอำนาจนี้ ไม่ง่ายเลยที่จะควบคุมมัน .. ถึงแม้จิตวิญญาณของฉันจะแข็งแกร่งกว่าคนอื่นๆ แต่ก็ยังเป็นเรื่องยากอยู่ดีที่จะควบคุมมันได้โดยสมบูรณ์”
โรจาเหลือบมองไปยังเรือรบลำหนึ่งที่อยู่เบื้องหลัง ก่อนที่จะบ่นพึมพำออกมา
ฮาคิราชันย์นั้นเป็นการระเบิดพลังอำนาจ หรือ จิตคุกคาม ในร่างกายให้กวาดกระจายออกไปทั่วทุกทิศทาง
การควบคุมมันได้อย่างสมบูรณ์แบบนั้น มีอยู่สองประการ ประการแรก ระเบิดจิตคุกคามออกไปโจมตีคนเพียงไม่กี่คน ส่วนอีกประการหนึ่งคือระเบิดมันออกไปโจมตีคนหมู่มาก แต่มันจะทำให้ระบุตัวคนที่ถูกฮาคิาราชันย์เล่นงานได้ยาก
เช่นเดียวกับในสงครามครั้งใหญ่ในมารีนฟอร์ด ที่มีผู้คนอยู่ที่นั่นถึงกว่า 100000 คน ซึ่งเป็นสถานการณ์ที่กำลังสับสนวุ่นวาย และไม่สามารถระบุตำแหน่งของศัตรูได้อย่างชัดเจน ดังนั้น เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงไม่ให้พวกเดียวกันโดนลูกหลง ในเวลานั้นหนวดขาวจึงเลือกที่จะไม่ใช้ฮาคิราชันย์!
เบื้องหลังโรจา
ทหารบนเรือรบที่ยังเหลืออีกสามลำที่ไม่ได้รับผลกระทบ และหนึ่งในนั้นเป็นเรือของพลเรือตรีไทกะ ดวงตาของพวกเขาพลันเบิกโพลง และจ้องมองฉากตรงหน้าด้วยความรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น!
ทางด้านเรือโจรสลัดของดองกี้โฮเต้แฟมิลี่ มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ยังคงยืนหยัดได้ และโจรสลัดเหล่านั้นทั้งหมดต่างตกอยู่ในอากาศตื่นตระหนก และจ้องมองเหล่าสหายที่ล้มลงหมดสติอยู่บนพื้น
แม้แต่ไดอาเมนเต้ ในเวลานี้เหงื่อเย็นเยียบไม่เพียงแค่ผุดขึ้นมาแล้ว แต่มันไหลพรากลงมาจากหน้าผากของเขาราวกับธารน้ำตก!
“น่ะ .. นี่มัน ..”
ไดอาเมนเต้จ้องมองไปยังโรจา ราวกับว่าเขากำลังเห็นภูติผี
ฮาคิราชันย์!
หากไม่ใช่ว่าโรจาที่อยู่เบื้องหน้าเขาสวมเครื่องแบบทหารเรือและสวมหมวกของทางกองทัพ ไดอาเมนเต้ก็คงจะคิดว่า แท้จริงแล้วโรจานั้นคงเป็นโจรสลัดที่ทรงพลังและมาจากนิวเวิร์ล!
“ฮาคิ … ราชันย์”
“นี่มันเป็นไปไม่ได้!”
เหล่าโจรสลัดที่เหลือที่ยังคงสามารถฝืนยืนหยัด และไม่ได้ตกอยู่ในอาการโคม่าต่างพากันกรีดร้องออกมา!!
ผู้ที่มีคุณสมบัติแห่งราชันย์ … ได้ปรากฏตัวขึ้นในเขตทะเลเวสต์บลู แถมยังเป็นทหารเรืออีกด้วย! แล้วแบบนี้มันจะไม่ตกตะลึงได้อย่างไร?
ผู้นำของดองกี้โอเต้แฟมิลี่ .. โดฟลามิงโก้ เป็นเพราะเขาสามารถปลุกฮาคิราชันย์ให้ตื่นขึ้นมาได้ตั้งแต่ยังเด็ก ไดอาเมนเต้และคนอื่นๆจึงตัดสินใจว่า โดฟลามิงโก้นี่แหละที่เหมาะจะเป็นราชัน พวกเขาจึงออกตามติดและสนับสนุนโดฟลามิงโก้!
แม้แต่ไดอาเมนเต้ก็ยังไม่อาจเก็บงำอารมณ์จนเผยให้เห็นถึงความรู้สึกเหลือเชื่อ แล้วจะไปนับประสาอะไรกับโจรสลัดคนอื่นๆที่ตอนนี้เหงื่อเย็นเยียบได้ผุดขึ้นมาเต็มหลังของพวกมัน
โชคยังดี
ที่ไดอาเมนเต้นั้นเป็นหนึ่งในผู้บริหารสูงสุดของดองกี้โฮเต้แฟมิลี่ เขาจึงสามารถต้านทานต่อพลังอำนาจของฮาคิราชันย์ได้มากกว่าคนอื่นๆ และได้สติกลับมาอย่างรวดเร็ว
“ช่างหัวพวกทหารเรือคนอื่นๆ! พวกแกทั้งหมดที่ยังมีสติอยู่ รีบมาช่วยฉันจัดการเจ้าบ้านี่ซะ!”
ดวงตาของไดอาเมนเต้เผยให้เห็นถึงความหวาดกลัว ขณะที่เขาจ้องมองไปยังโรจาที่ยืนอยู่บนท้องฟ้า ในเวลานี้เขานั้นไม่กล้าสู้กับโรจาเพียงลำพังอีกต่อไป จึงได้ตะโกนเรียกลูกน้องทั้งหมดที่ยังคงมีสติและไม่ตกอยู่ในอาการโคม่าเข้าร่วมรบกับเขา!
