2/8
Ep.46
ซูเฉินระงับอารมณ์ของเขา ก่อนซอมบี้ตัวอื่นจะบุกเข้าถึงตัว รีบคว้าชิ้นส่วนสีแดงขึ้นมา
“คุณได้รับ [โพชั่นฟื้นฟูพลังเวทมนต์เต็มจำนวน] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (1/1) , จำนวนองค์ประกอบครบแล้ว สามารถปลดล็อคได้ในทันที ต้องการปลดล็อคเลยหรือไม่?”
“ปลดล็อค”
ซูเฉินไม่ลังเล ปรากฏขวดแก้วที่บรรจุของเหลวสีใสในมือเขา
ขณะเดียวกัน คำอธิบายผุดขึ้นมา
[โพชั่นฟื้นฟูพลังเวทมนต์เต็มจำนวน] หลังจากรับประทานแล้ว จะช่วยฟื้นฟูพลังเวทย์(ค่ามานา)ให้กลับมาเต็มเปี่ยมอีกครั้งภายในระยะเวลาสั้นๆ
“ของดีอีกชิ้น!”
ซูเฉินยิ้ม เก็บ [โพชั่นฟื้นฟูพลังเวทมนต์เต็มจำนวน] ลงในถุงเก็บของอย่างระมัดระวัง
ในเวลานี้ ซอมบี้มากกว่าสิบตัวบุกเข้ามาถึงเบื้องหน้าเขาแล้ว
จ้องมองไปยังใบหน้าน่าสะพรึง ซูเฉินไม่เพียงไม่หวาดกลัว แต่ในดวงตาเขายังสะท้อนให้เห็นถึงความตื่นเต้นเล็กน้อย
ในสายตาของคนอื่น พวกมันน่าหวั่นเกรงไม่ต่างจากพยัคฆ์ร้าย แต่ในสายตาของซูเฉิน พวกมันคือหินพลังงานและชิ้นส่วน!
“มาได้จังหวะจริงๆ ยินดีต้อนรับ!”
ซูเฉินหัวเราะอย่างอวดดี ไม่ถอยหลังกลับ ทะยานไปข้างหน้า กวาดดาบออกไป
เห็นแค่เพียงคลื่นสีเทาของอากาศพุ่งออกจากคมดาบ ทุกแห่งหนที่มันกรีดผ่าน บังเกิดเสียงกระดูกลั่นกริ๊กๆๆ
ไม่มีซอมบี้ตัวใดเลย ที่เมื่อสัมผัสกับคลื่นอากาศสีเทานี้ แล้วยังสามารถมีชีวิตรอดอยู่ได้
หลังจากซูเฉินเข้าสู่เลเวล 2 พลังที่ [ดาบเสริมมนตรา] สามารถปลดปล่อยออกมา ก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน ภายใต้คมดาบเดียว ซอมบี้กว่า 20 ตัวถูกสังหารลง
อย่างไรก็ตาม แม้พลังของ [ดาบเสริมมนตรา] จะไม่มีผู้ใดเทียมเทียบ แต่มันสิ้นเปลืองพลังเวทย์มหาศาล
เพื่อรักษากำลังรบเอาไว้ ซูเฉินไม่ต้องการใช้กระบวนท่าสังหารนี้อีกต่อไป หันมาใช้พลังแห่งจิตวิญญาณแทน
เขาตั้งสมาธิแน่วแน่ พลังแห่งจิตวิญญาณเอ่อล้นออกจากในใจเขา กลายเป็นหมัดที่มองไม่เห็น ซัดเข้าใส่ซอมบี้ที่พุ่งเข้ามาหา
ตูม ตูม ตูม ..! ท่ามกลางเสียงกระแทกดังสนั่น หัวของซอมบี้แต่ละตัวราวกับถูกทุบด้วยค้อนปอนด์
เนื่องจากพลังจิตไร้สี ไร้กลิ่น ไม่สามารถมองเห็น ซอมบี้เหล่านั้นจึงไม่เข้าใจว่าพวกมันจบชีวิตลงได้อย่างไร
หลังจากเข้าใจถึงอำนาจของพลังจิต ที่มีความสามารถอันแปลกประหลาด สามารถสังหารโดยไร้ซุ่มเสียงได้แล้ว ซูเฉินก็ไม่ใช้มันอีกต่อไป แต่หันไปโจมตีด้วยเวทมนต์แทน
ลูกไฟรวมตัวกันบนฝ่ามือเขา เจ้าตัวสะบัดแขนขว้างมันออกไป
ลูกไฟเสียดสีกับอากาศ ตกลงกลางกลุ่มซอมบี้ บังเกิดเสียงบรึ้ม! ซอมบี้นับสิบตัวระเบิดกระจายเป็นชิ้นเนื้อ
สามารถพูดได้เลยว่า หลังจากก้าวเข้าสู่เลเวล 2 รูปลักษณ์ของลูกไฟแม้ไม่เปลี่ยนแปลงมากนัก ยังคงมีขนาดเท่ากับปั้นเช่นเดิม ทว่าสีของมันเข้มกว่าแต่ก่อน แถมพลังทำลายยังเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก
จากนั้น ซูเฉินก็ทดลองใช้เวทมนต์อื่น ถัดมาเป็น หอกน้ำแข็ง , ใบมีดสายลม , พายุสายฟ้า ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียน ทำลายซอมบี้รอบด้านอย่างไม่เลือกปฏิบัติ
ชั่วขณะนี้ เบื้องหน้าของซูเฉินเต็มไปด้วยเปลวเพลิงลุกโชน , สายฟ้าที่ส่งเสียงลั่นเปรี๊ยะๆ , เสียงสายลมหวีดหวิว เป็นฉากแห่งการทำลายล้างอย่างแท้จริง
ผ่านไปอีกสักพัก ซอมบี้มากกว่าร้อยตัวก็จบชีวิตลงภายใต้เงื้อมมือซูเฉิน
อย่างไรก็ตาม ซูเฉินยังคงยืนนิ่ง ไม่ขยับเขยื้อนใดๆ มีซอมบี้นับไม่ถ้วนถูกฆ่าตายและได้รับบาดเจ็บด้วยเวทมนต์แต่ละธาตุ ยากที่จะเข้าใกล้
หยางฮ่าวกับหยางเฉียนในป่าเล็กที่อยู่ไกลออกไป ตกตะลึงเมื่อเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า
“พี่สาว นี่ผมไม่ได้ตาฝาดไปใช่ไหม? พี่เฉินกำลังปลดปล่อยเวทมนต์โจมตี .. ” หยางฮ่าวกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เอ่ยถามอย่างโง่เขลา
“ดูเหมือนจะเป็นแบบนั้น” หยางเฉียนตอบ คู่ดวงตาอันงดงามทอประกายต่างออกไปจากเดิม
“แต่พี่เฉินใช้เวทมนต์ไปตั้งหลายธาตุ เป็นไปได้ไหมว่าเขาคือปรมาจารย์มนตราที่เชี่ยวชาญทุกธาตุ?” เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หยางฮ่าวก็ยิ่งรู้สึกตกใจ น้ำเสียงของเขาสั่นเครือ
“ว่าอะไร!?”
หยางเฉียนคล้ายฉุกคิดได้เช่นกัน สีหน้าการแสดงออกของเธอกลายเป็นแข็งทื่อ
หลังจากนั้น หยางเฉียนกับหยางฮ่าวก็มองหน้ากัน ทั้งคู่อ้าปากตาค้าง
โอ้สวรรค์!
ซูเฉินไม่เพียงเป็นผูวิวัฒนาการเท่านั้น แต่ยังเป็นปรมาจารย์มนตรา และยังเป็นปรมาจารย์มนตราทุกธาตุอีกด้วย!
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับตัวตนสุดโกงเช่นนี้ พวกซอมบี้ยังจะเหลือหนทางรอดอีกหรือ?
