***
ขอบคุณสำหรับทุกโหวตครับ ใน 3 เรื่องจะลงแค่ 2 เรื่องที่ผลโหวตมากที่สุดนะครับ
****
3/3
Ep.300 – สิบแปดโจรแห่งเมืองหุบเขาเดียวดาย
พลรบชั้นยอดทั้งหกที่นำโดยมนุษย์จิ้งจอกระดับสูงถูกสังหาร
ในระหว่างการต่อสู้ มนุษย์จิ้งจอกระดับสูงได้พยายามใช้คัมภีร์เทเลพอร์ตเพื่อหลบหนีหลายครั้ง ทว่าการเปิดใช้งานคัมภีร์จำเป็นต้องใช้เวลาพักหนึ่ง และนั่นมีโอกาสถูกขัดจังหวะได้ทุกเมื่อ
ขณะที่ฮังอวี่มีทั้งสกิลประจัญบาน , ปะทะเดือด , และศรจู่โจมที่สามารถสร้างเอฟเฟกต์มึนงง
นอกจากนี้ยังมีสกิลโจมตีอีกมากมายของเสี่ยวไป๋ที่สามารถขัดจังหวะ และอีกหลายสกิลสายควบคุมของผู้ใช้วิญญาณ
ยังไม่พอ
ยังมีแส้พลังจิตของมดยักษ์ที่รวดเร็วมากจนไม่สามารถหลบเลี่ยงได้อีกด้วย
แม้ ‘ราชาหมาป่าคำรน’ ของหวังเอ๋อจะไม่สามารถควบคุมสิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญาได้ แต่ก็ยังสามารถยับยั้งและสะกดให้ค่าคุณสมบัติของมนุษย์จิ้งจอกระดับสูงอ่อนแอลง นอกจากนี้เอฟเฟกต์สกิลยังมีผลทำให้เกิดอาการมึนงงสั้นๆ และนั่นเกินพอที่จะทำให้กระบวนการใช้คัมภีร์เทเลพอร์ตล้มเหลว
มนุษย์จิ้งจอกระดับสูงทั้งสองอายุยังน้อย
อีกทั้งยังไม่ได้มากจากขุมกำลังใหญ่ใดๆ
ทว่าฮังอวี่ก็ยังไม่สามารถเอาชนะพวกมันได้หากต่อสู้กันตัวต่อตัว
อย่างไรก็ตาม ภายใต้การสู้กันแบบเป็นทีม คิดเอาชนะพวกมันนั้นไม่ยาก
เคร้ง เคร้ง!
เสียงคมดาบปะทะกันสั้นๆ
ฮังอวี่ถือดาบในมือขวา และกระบี่ในมือซ้าย เขาเปิดใช้สกิลโจมตีต่อเนื่อง และเนื่องจากเขาถืออาวุธสองชิ้น ดังนั้นเอฟเฟกต์ของสกิลจึงเพิ่มเป็นสองเท่า ทุกการโจมตีเสมือนดั่งลมกรรโชก พริบตาเดียวฟาดฟันได้มากกว่า 6 – 7 ครั้ง
แม้ความเร็วในการโจมตีจะว่องไวอย่างไม่น่าเชื่อ
แต่ด้วยความสามารถของเย่กู่ มันยังคงปัดป้องได้
ยังไงก็ตาม ด้วยการเข้าพัวพันของหมาป่าหายนะชั้นยอดและอัศวินอันเดธ การรับมือของเย่กู่จึงเป็นไปอย่างยากลำบาก มีบางครั้งที่หลุดการป้องกัน บาดแผลเริ่มปรากฏขึ้นตามคอ ต้นขา หน้าท้อง และแขนของมัน
ไม่ได้การ!
เย่กู่รู้สึกได้ว่าพลังชีวิตของมันลดลงมาถึงจุดต่ำสุดแล้ว
พละกำลังของมันถดถอย ปฏิกิริยาเชื่องช้าลง เกิดอาการเหนื่อยหอบ
กระบี่ในมือซ้ายฮังอวี่แทงเข้าที่ไหล่ขวาของเย่กู่ ตอกคมกระบี่ลึกเข้าไป เลื่อยไปมาจนแขนซ้ายขาด ขณะเดียวกัน ดาบในมือขวาฟันลงที่แขนซ้ายของมัน สะบั้นแขนเย่กู่ขาดกระเด็นทันที จากนั้นก็ดีดตัวถอยออกมา สั่งการหมาป่าหายนะชั้นยอดเข้าขย้ำและฉีกขาคู่ต่อสู้
เย่กู่ล้มลงกับพื้น สูญสิ้นเรี่ยวแรง
มันตกอยู่ในสภาวะใกล้ตาย
สถานการณ์ของเย่โน่ก็คล้ายคลึงกัน มันถูกเสี่ยวไป หวังเอ๋อทุบตีจนการเป็นจิ้งจอกพิการ
ฮังอวี่สั่ง “อย่าพึ่งฆ่าพวกมัน เสี่ยวไป๋รีบใช้สกิลผนีก อย่าให้พวกมันฟื้นตัว”
ตามคำขอฮังอวี่ เสี่ยวไป๋เปิดใช้งานเทคนิคผนึกดอกไม้ภูติบนร่างเย่โน่และเย่กู่ สำหรับมนุษย์จิ้งจอกทั้งสอง เอาจริงๆสกิลนี้จะมีผลได้แค่เฉพาะตอนที่พวกมันใกล้ตายเท่านั้น
เมื่อปิดผนึกแล้ว
อัตราการฟื้นฟูพลังชีวิตจะหยุดลง
สกิลทั้งหมดไม่สามารถใช้งาน
แน่นอนว่าไม่มีโอกาสที่จะได้ดื่มโพชั่นรักษาหรือใช้คัมภีร์สกิล
พูดได้เลยว่าหากฝั่งฮังอวี่ไม่ปลดผนึก ต่อให้ถูกคนเลเวลต่ำฆ่าพวกมันก็ไม่มีโอกาสได้ตอบโต้
ณ ตอนนี้
ฝูงหมาป่าหายนะที่หวังเอ๋อรวบรวมมา
มีมากกว่า 30 ถูกสังหาร!
ส่วนหมาป่าหายนะชั้นยอดขั้นโกลด์ที่ฮังอวี่อัญเชิญผ่านคัมภีร์สกิลถูกฆ่าตายไป 3 ตัว อัศวินอันเดธเสียเลือดไปไม่น้อย กระทั่งมดยักษ์ชั้นยอดที่ถูกราชินีมดเรียกยังมีตายและบาดเจ็บหลายตัว
ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นความสูญเสียที่เกิดจากการตอบโต้ของมนุษย์จิ้งจอกระดับสูงทั้งสองตัว
พวกมันไม่เพียงแต่แข็งแกร่ง แต่ยังมีคัมภีร์สกิลและไอเท็มเฉพาะ มีไพ่หลายใบในมือ ดังนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลยทีจ่ะต่อกร แต่โชคดีที่มีเพียงสองตัวเท่านั้น ทุกอย่างจึงผ่านไปได้อย่างราบรื่น
ฮังอวี่ยังไม่ฆ่าพวกมันในตอนนี้
แต่ที่แน่ๆเขาไม่คิดพยายามเจรจาข้อตกลงกับพวกมนุษย์จิ้งจอกอย่างแน่นอน
เพราะในโลกวิญญาณ
มีเพียงแค่พิชิตคนอื่นเท่านั้น
ไม่งั้นก็จะเป็นคุณเองที่ถูกพิชิต!
คนอ่อนแอไม่มีโอกาสต่อรอง!
ฮังอวี่แจ้งข่าวแก่จ้าวหมิง ขอให้พาคนอื่นๆในฐานที่มั่นมาที่นี่โดยเร็วที่สุด
ใช้เวลาไม่นาน
คน 20 – 30 คนก็ตรงมาที่นี่อย่างรีบร้อน
จ้าวหมิง ฉูเทียนหัว เจียงหนาน และคนอื่นๆต่างอยู่กันพร้อมหน้า
เจียงหนานจ้องไปยังมนุษย์จิ้งจอกทั้งสองและกล่าวว่า “ฮึ่ม เพราะพวกแกกล้าโจมตีสหายของพวกเรา เลยต้องถูกพี่มหาเทพลงโทษ!”
จ้าวหมิง ฉูเทียนหัวต่างก็ประหลาดใจ
ฮังอวี่สามารถจับตัวมนุษย์จิ้งจอกได้จริงๆ
เขาช่างทรงพลัง!
อย่างไรก็ตาม ขณะเดียวกัน
ทุกคนในที่นี้เผยสีหน้าวิตกกังวล
มนุษย์พึ่งบุกเข้าสู่อาณาจักรมังกรโลกา และไม่มีเวลามากพอที่จะตั้งหลัก ปัจจุบันพลังของพวกเขายังอ่อนแอ ดังนั้นการปะทะกับชนพื้นเมืองในท้องที่จึงไม่ใช่เรื่องน่ายินดี
“ใครมีมนตร์สายเสน่ห์หรือสกิลสะกดจิตบ้าง?”
ฮังอวี่เอ่ยถามในไปฝูงชน
จุดประสงค์ของเขานั้นง่ายมาก : ทรมานเพื่อรีดข้อมูล!
ทุกคนมองหน้ากันแต่ไม่มีใครตอบ
จริงอยู่ที่พวกเขาบางคนมีสกิลพรสวรรค์ที่มีเอฟเฟกต์ประมาณที่ฮงอวี่ต้องการ แต่ปัญหาคือ มนุษย์จิ้งจอกทั้งสองมีเลเวลสูงเกินไป แม้พวกมันจะอยู่ในสถานะปิดผนึก แต่ด้วยความสามารถของพวกเขา เป็นเรื่องยากที่จะใช้สกิลใส่พวกมันอย่างมีประสิทธิภาพ
ไม่มีเลยหรือ?
ดูท่าจะเป็นเรื่องยากซะแล้วสิ!
มนุษย์จิ้งจอกทั้งสองไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้ตลอดไป
จำนวนมนุษย์เดิมก็มีน้อยอยู่แล้ว และพวกเขาต้องออฟไลน์ทุกวัน ดังนั้นไม่สามารถเฝ้าพวกมันได้ 24 ชั่วโมง ขณะที่ความสามารถของมนุษย์จิ้งจอกสองตัวนี้ไม่อ่อนแอ และระยะเวลาผนึกของเสี่ยวไป๋ก็มีจำกัด
“ฉันจะลองดู”
เสียงหนึ่งดังขึ้นท่ามกลางฝูงชน
ทุกคนหันไปตามเสียง และพบว่าชายชราที่ผอมแห้งและดูมืดมนก้าวออกมา
คนๆนี้มีอายุเกิน 70 ปีแล้ว เป็นหนึ่งในคนที่อายุมากที่สุดในกลุ่ม
แน่นอน หลังจากเข้าสู่โลกวิญญาณ อายุไม่ใช่อุปสรรคอีกต่อไป สมรรถภาพทางกายภาพโดยรวมทุกคนเทียบเท่ากัน
และความจริงที่ว่าชายชราสามารถมายังอาณาจักรมังกรโลกาได้ แสดงว่าพลังรบของเขาไม่อ่อนแอ แท้จริงคนผู้นี้มาถึงเลเวล 7 แล้ว!
ฮังอวี่ จ้าวหมิง ฉูเทียนหัว ไม่ได้มีความทรงจำเกี่ยวกับคนผู้นี้มากนัก เพราะถึงแม้พลังรบของเขาจะไม่เลว แต่ก็อยู่ในระดับปานกลางของกลุ่ม ไม่ได้โดดเด่นเป็นพิเศษ
“บอสฮัง ฉันชื่อว่าถังรู่ เคยเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย มีสกิลพรสวรรค์คือการอ่านใจ” ชายชราแนะนำตัวกับฮังอวี่และกล่าวว่า “สกิลนี้แทบไม่มีประโยชน์ในป่าแห่งการเริ่มต้น แต่ในสถานการณ์ตอนนี้ดูเหมือนเป็นโอกาสเหมาะที่จะใช้มัน”
อ่านใจ?
นั่นเป็นความสามารถที่พิเศษมาก
สกิลนี้สามารถดึงความทรงจำของสิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญาออกมาได้โดยตรง
ยิ่งสกิลแก่กล้า เอฟเฟกต์การอ่านใจก็จะยิ่งแข็งแกร่ง มันสามารถรุกล้ำเข้าสมองของสิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญาเหมือนแฟลชไดรฟ์ จากนั้นคัดลอกข้อมูลและถ่ายโอน นำออกมาตามต้องการ
ต่อให้เป็นความทรงจำที่เป้าหมายโยนทิ้งๆขว้างๆไว้ในมุมลึกๆมุมหนึ่ง
สกิลนี้ก็ยังสามารถคัดลอกออกมาได้
อย่างไรก็ตาม เงื่อนไขในการอ่านใจนั้นไม่ค่อยเอื้ออำนวยเท่าไหร่ ประการแรก อีกฝ่ายต้องเป็นมอนสเตอร์ที่มีสติปัญญา ประการที่สอง ต้องมีการสัมผัสตัว ซึ่งจำเป็นต้องปฏิบัติตามเงื่อนไขทั้งสองอย่างพร้อมๆกัน
ถังรู่?
จำได้แล้ว!
สกิลพรสวรรค์ของเขาไร้ประโยชน์ในป่าแห่งการเริ่มต้น
แต่สถานการณ์ตอนนี้ต่างออกไป ความสามารถดั่งซี่โครงไก่ไร้เนื้อในตอนนั้น บัดนี้เป็นประโยชน์อย่างยิ่ง
ฮังอวี่พยักหน้าและกล่าวว่า “งั้นคงต้องรบกวนเหล่าถังแล้ว ผมจำเป็นต้องรู้ข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับมนุษย์จิ้งจอก ไม่ว่าจะเป็นจำนวน พลังรบ ฐานที่มั่นของมัน ฯลฯ!”
“ตกลง”
ถังรู่วางมือลงบนมนุษย์จิ้งจอกที่ถูกกลีบดอกไม้พันเป็นมอมมี่
ในไม่ช้า เขาก็ประสบความสำเร็จในการคัดแยกและถอดรหัสหน่วยความจำ
ขนาดกลุ่มมนุษย์จิ้งจอกกลุ่มนี้ไม่ใหญ่นัก มีพวกระดับสูงทั้งหมด 18 ตัว และกองทัพประมาณ 800 – 900 ตัว ซึ่งเดิมอาศัยกันอยู่ในรูปแบบกองโจร
ในตอนแรกพวกมันเป็นแค่กลุ่มโจร
ออกร่อนเร่พเนจรไปทั่วไม่มีที่พักเป็นหลักแหล่ง
รวมกลุ่มกันออกล่ามอนสเตอร์ระดับเจ้าถิ่น ไล่ฆ่า BOSS ตัวเล็กๆในพื้นที่เพื่อรับทรัพยากรมาดำรงชีวิต
แต่เมื่อประมาณครึ่งปีก่อน กลุ่มมนุษย์จิ้งจอกได้เดินทางมาถึงบริเวณใกล้ๆกับเมืองที่ชื่อว่าหุบเขาเดียวดาย พวกมันได้ยินว่ามีการต่อสู้ภายในเกิดขึ้นในเมือง
เมืองหุบเขาเดียวดายถูกครอบครองโดยก็อบลินหมีมานานกว่าสิบปี
แต่เมื่อไม่นานมานี้ ผู้นำก็อบลินหมีตายลงอย่างกะทันหัน
ก็อบลินหมีระดับสูงตัวอื่นๆจึงต่อสู้เพื่อชิงตำแหน่งขุนนางเล็กที่ว่างลง พวกมันสู้กันเองเหมือนสุนัข ส่งผลให้กำลังรบส่วนใหญ่ของก็อบลินหมีถูกฆ่าตาย และอยู่ในระหว่างรอฟื้นคืนชีพ พลรบตายลงมากกว่าครึ่ง
กองโจรมนุษย์จิ้งจอกเล็งเห็นโอกาสนี้
พวกมันเฝ้ารอจังหวะที่ก็อบลินหมีต่อสู้กันจนถึงจุดที่ดุเดือดที่สุด และฉวยโอกาสจากสถานการณ์เข้าโจมตีเมืองในคราเดียว กวาดล้างก็อบลินหมีทั้งหมดที่เหลืออยู่ ทำลายแผ่นศิลาฟื้นคืนชีพทิ้งเพื่อป้องกันไม่ให้พวกมันฟื้นคืนชีพอีกต่อไปแล้วเข้ายึดครองเมืองหุบเขาเดียวดาย
สรุปคือ
กองโจรมนุษย์จิ้งจอกได้กลายเป็นเจ้าของคนใหม่ของเมืองนี้
หัวหน้ากองโจรมนุษย์จิ้งจอกได้ขึ้นเป็นขุนนางเล็กคนใหม่
เจ้าเมืองหุบเขาเดียวดายเกิดการเปลี่ยนมือ ขุนนางใหญ่ผู้ปกครองพื้นที่แถบนี้ย่อมทราบ แต่ตราบใดที่เมืองหุบเขาเดียวดายยอมจ่ายค่าธรรมเนียมความคุ้มครองแบบเต็มจำนวนให้แก่ขุนนางใหญ่ ขุนนางใหญ่ก็ไม่สนใจว่าเจ้าเมืองหุบเขาเดียวดายจะเป็นใคร
ซึ่งหลังจากครอบครองดินแดนได้แล้ว
ก็เท่ากับมีทรัพยากรมากขึ้น
ในช่วงครึ่งปีที่ผ่านมา กองโจรมนุษย์จิ้งจอกสามารถเพิ่มพูนพลังรบได้อย่างรวดเร็ว
เย่โน่ เย่กู่คือหนึ่งในสิบแปดโจรแห่งเมืองหุบเขาเดียวดาย และความแข็งแกร่งของพวกมันจัดอยู่ในระดับอ่อนแอเมื่อเทียบกับตัวอื่นๆในกองโจร
หลังจากได้รับข้อมูลดังกล่าว สีหน้าของทุกคนยิ่งเคร่งเครียดกว่าเดิม ดูเหมือนว่าสถานการณ์ที่พวกเขาเผชิญอยู่จะร้ายแรงกว่าที่คาดไว้ … นี่ไม่ใช่ชนพื้นเมืองเร่ร่อน แต่เป็นชนพื้นเมืองที่มีดินแดน!
พวกมันคือเจ้าของเมืองหุบเขาเดียวดาย
และมีมนุษย์จิ้งจอกระดับสูงมากถึง 18 ตัว!
นอกจากนี้ยังมีทหารอีกเกือบพันนาย!
จ้าวหมิงขมวดคิ้ว “ตอนนี้จะจัดการกับสองตัวนี้ยังไง?”
ทางเลือกไม่ฆ่าแล้วปล่อยกลับเมืองหุบเขาเดียวดาย จากนั้นขอโทษเจ้าเมืองถึงเรื่องที่เกิดขึ้นคงทำไม่ได้เว้นแต่สมองจะพิการ เพราะการปรองดองกันระหว่างมนุษย์กับพวกมันคงไม่มีทางเกิดขึ้น!
เมื่อมนุษย์จิ้งจอกรู้ว่ามีชาวต่างถิ่นปรากฏตัวขึ้นใกล้ๆ
พวกมันจะต้องส่งพลรบและทีมล่าออกค้นหาอย่างแน่นอน
ทุกคนพึ่งออกจากป่าแห่งการเริ่มต้น ตอนนี้มีฐานที่มั่นแค่แห่งเดียวในถ้ำ ไม่มีอาณาเขตของตัวเองแบบตายตัว ไม่สามารถต่อกรกับศัตรูได้ในช่วงนี้ สถานการณ์ร้ายแรงมาก และจำเป็นต้องคิดหาทางออก!
