1/3
Ep.298 – ภัยคุกคามจากมนุษย์จิ้งจอก
กรรรรร!
ฮัสกี้ส่งเสียงขู่คำราม
คลื่นเสียงที่มองไม่เห็นแต่แฝงไปด้วยพลังงานบางอย่างกระจายออกไป
หมาป่าหายนะสี่ตัววิ่งหนีได้เพียงครึ่งก้าว ก็ถูกคลื่นพลังงานเข้าปกคลุม ตกอยู่ในอาการมึนงงและได้รับดาเมจ
หลังจากนั้นไม่กี่วินาที
หมาป่าหายนะก็ได้สติ
พฤติกรรมเย่อหยิ่งดุร้ายของพวกมันหายไป
ถูกแทนที่ด้วยความนอบน้อม หางซุกตูดยอมจำนน
ด้วยเสียงคำรามอันทรงพลังของฮัสกี้ หมาป่าหายนะทั้งสี่ยอมสภามิภักดิ์แก่มัน วิ่งไปรวมตัวกับฝูงหมาป่าหายนะที่อยู่ข้างหลัง ซึ่งเมื่อรวมกับจำนวนก่อนหน้านี้ พวกมันมีมากเกิน 40 ตัวแล้ว
“ฮ่ง เจ้านาย พวกเราได้สมุนเพิ่มมาอีก 4 ตัว” หวังเอ๋อกระดิกหาง เอ่ยต่อว่า “กองทัพเปิ่นหวังกำลังแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ!”
ฮังอวี่พยักหน้า “อืม ทำได้ไม่เลว หลังจากสกิลของนายยกระดับ ต่อให้เวลาคูลดาวน์นานกว่าเดิม แต่เอฟเฟกต์ทรงพลังขึ้นมาก … ฉันคิดว่าจำนวนเท่านี้น่าจะพอแล้ว”
ฮัสกี้สามารถแบ่งร่างแยกออกเป็นห้าตัว
เมื่อพวกมันรวมกัน จะสามารถควบคุม หมาป่าหายนะได้ทั้งหมด 42 ตัว
โดยเฉพาะเอฟเฟกต์ควบคุมของร่างจริงนั้นแข็งแกร่งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ในบรรดาหมาป่าหายนะเลเวล 8 มันสามารถทำให้ชนชั้นยอดยอมจำนนได้ถึง 3 ตัว!
ส่วนร่างแยกสุนัข แม้สามารถเลียนแบบสกิล ‘ราชาหมาป่าคำรน’ แต่เอฟเฟกต์ควบคุมของมันอ่อนแอกว่าร่างจริงอย่างชัดเจน มันไม่แกร่งพอที่จะควบคุมหมาป่าหายนะชั้นยอดได้ แต่การที่สามารถควบคุมระดับสามัญนับหลายสิบตัว ยังคงเป็นอะไรที่น่าประทับใจสำหรับฮังอวี่อยู่ดี สารภาพตามตรงต่อให้เป็นตัวเขา ก็เกรงว่าจะไม่สามารถเอาชนะหวังเอ๋อในสภาพกองทัพพร้อมรบแบบนี้ได้!
พลังรบของสุนัขไม่ด้อยไปกว่าระดับเจ้าถิ่นตัวอื่นอีกต่อไป
หากมีเวลาเตรียมการล่วงหน้าดีๆ รวบรวมสมุนหลายสิบตัวในหุบเขาหมาป่าเดียวดายแห่งนี้ ไม่ต้องพูดถึงเจ้าถิ่นในขั้นเดียวกัน ต่อให้ต้องสู้กับเจ้าถิ่นในขั้นซิลเวอร์ มันก็สามารถสู้ได้ ต่อให้ต้องรับมือกับขั้นโกลด์ ก็ยังพอสู้ไหว
ที่กล่าวมาข้างต้นคือวัดแค่เฉพาะจำนวนสมุนเท่านั้น
ยังไม่ได้นับภูมิปัญญาที่ฉลาดหลักแหลมของหวังเอ๋อ
หากฝูงหมาป่ากลุ่มใหญ่ชถูกสั่งการโดยผู้มีภูมิปัญญาที่เชี่ยวชาญศิลปะการทำสงคราม กองทัพของมันไม่อาจประมาทได้เลย
แน่นอน
มีข้อดีก็ต้องมีข้อเสีย
ณ ขณะนี้ฝูงหมาป่าหายนะยังไม่ได้รับการฝึกฝนให้เชื่องอย่างสมบูรณ์
หวังเอ๋อและร่างแยกจึงจำเป็นต้องใช้สกิลราชาหมาป่าคำรนเป็นพักๆเพื่อกดดันฝูง หมาป่าหายนะให้สงบลง ในขณะที่ร่างแยกมีค่าพลังชีวิตและพลังจิตตายตัว ซึ่งไม่สามารถเติมเต็มด้วยโพชั่นได้
กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ
หมาป่าหายนะฝูงใหญ่กลุ่มนี้
มีระยะเวลาควบคุมที่จำกัด หากคิดใช้ประโยชน์จากมัน ต้องรีบทำก่อนหมดเวลา
ฮังเสี่ยวไป๋เอ่ยถาม “พี่ชาย พวกเราจะไปไหนกัน?”
ฮังอวี่กางแผนที่ของอาณาจักรมังกรโลกาในหัวเขา และลงลึกมายังแคว้นเดียวดาย
เขากล่าวว่า “น่าจะมีจ่าฝูงหมาป่าหายนะอยู่แถวๆนี้ เจ้าหมอนั่นเป็น BOSS เลเวล 9 ระดับเจ้าถิ่นขั้นซิลเวอร์ มันจะเกิดใหม่ในทุกๆ 20 วัน พวกเราลองตามหามันดู ถ้าโชคดีอาจจะเจอ”
ฮัสกี้เอ่ยถามด้วยความสงสัย “ฮ่ง ทำไมพวกเราต้องพึ่งโชคด้วย?”
ฮังอวี่ชำเลืองมองมันแล้วเอ่ยว่า “จำไว้ให้ดี ที่นี่ไม่ใช่ป่าแห่งการเริ่มต้น ต่อให้เป็นแค่ BOSS ตัวเล็กๆ แต่ก็มีโอกาสดึงดูดนักล่าคนอื่นๆได้ ฉะนั้นพวกเราจะได้เจอมันรึเปล่า เรื่องนี้เลยขึ้นอยู่กับโชค”
“ฮ่ง เข้าใจแล้ว ที่แท้ก็มีการแย่งมอนสเตอร์กัน ” หวังเอ๋อแสร้งทำหน้าตาดุร้าย “เจ้านาย ถ้ามีใครกล้าแย่งมอนสเตอร์ของพวกเรา เปิ่นหวังจะขย้ำมันให้เอง!”
ฮังอวี่ไม่สนใจคำโอ้อวดของหมา เขาลงมือทันที
เริ่มจากอัญเชิญสัตว์ขี่หมูป่าออกมา
เสี่ยวไป๋เปลี่ยนร่างเป็นภูติน้อยนั่งบนไหล่เขา
ส่วนสุนัขกับร่างแยกเข้าไปรวมกลุ่มกับฝูงหมาป่าหายนะ วิ่งตามอยู่ข้างหลัง
ฮังอวี่สั่งให้ทีมของเขาข้ามรอบนอกหุบเขาหมาป่าเดียวดาย และเข้าไปในพื้นที่ของ หมาป่าหายนะ ในฐานะที่เป็น BOSS ของที่นี่ ตำแหน่งของมันจึงไม่ค่อยแน่นอน ฮังอวี่รู้พิกัดเพียงคราวๆเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม นั่นไม่ใช่ปัญหา
เพราะเขามีจมูกของหวังเอ๋อ
เมื่อคอมโบกับเทคนิคตาเหยี่ยว หนึ่งคนหนึ่งสุนัขก็จะกลายเป็นทีมล่า BOSS และล่าสมบัติที่เก่งกาจที่สุด!
หลังจากเก็บกวาดมอนสเตอร์รอบนอกหุบเขาแล้ว
หวังเอ๋อก็สามารถล็อคกลิ่นอายของระดับเจ้าถิ่นในพื้นที่นี้ได้สำเร็จ
ไม่นานเกินรอ หมาป่าหายนะตัวใหญ่ที่มีขนาดเท่ารถบรรทุกขนาดเล็กก็เผยโฉมภายใต้เทคนิคตาเหยี่ยวของฮังอวี่
“ใช่แล้ว เจ้านี่แหละจ่าฝูงหมาป่าหายนะ! ดูเหมือนโชคของพวกเราจะไม่เลว” ฮังอวี่กล่าว “มอนสเตอร์ส่วนใหญ่ในอาณาจักรมังกรโลกาจะแข็งแกร่งกว่าในป่าแห่งการเริ่มต้น และเจ้าหมอนี่คือระดับเจ้าถิ่นขั้นซิลเวอร์เลเวล 9 ที่มีสกิลลอบเร้นและอัญเชิญ เพราะงั้นถ้าคิดกำจัดคงต้องยุ่งยากนิดหน่อย ”
“ฮ่ง เจ้านายไม่ต้องห่วง สกิลทั้งสองของมันเปิ่นหวังแก้ทางได้”
จ่าฝูงหมาป่าหายนะสามารถลอบเร้นและโจมตีในระหว่างที่มันล่องหน
ทว่าด้วยสกิล ‘จิตสุนัขเทวะ’ ของหวังเอ๋อ ทำให้สามารถตรวจสอบตำแหน่งของมันได้
ส่วนสกิลอัญเชิญสมุนของจ่าฝูงหมาป่าหายนะ
หวังเอ๋อสามารถรับมือโดยการส่งสมุนของตัวเองออกไป ดังนั้นไม่หวาดกลัวที่จะสู้กับเจ้าหมอนี่เลย
แต่ต่อให้จ่าฝูงหมาป่าหายนะแข็งแกร่งกว่าหวังเอ๋อแล้วยังไง? เรื่องนั้นไม่ต้องกังวล เพราะฝั่งนี้ยังมีฮังอวี่กับเสี่ยวไป๋!
ดังนั้น การต่อสู้ในครั้งนี้ ไม่ว่าจะมองยังไงพวกเขาก็ชนะ
หวังเอ๋อสั่งร่างแยกของตัวเองให้กระจายกันควบคุมฝูงหมาป่าหายนะ สั่งการพวกมันให้ปิดล้อม BOSS เป็นวงกลมแล้วค่อยๆตีวงแคบข้าไป
ส่วนตัวมันเปลี่ยนร่างเป็นหมาป่าดำตัวใหญ่ กระโจนเข้าต่อสู้อุตลุดกับจ่าฝูงหมาป่าหายนะ ฮังอวี่หยิบธนูคำสาปหินออกมา พร้อมกับมีเสี่ยวไป๋คอยช่วยเหลือจากระยะไกล และราชินีมดที่ใช้แส้พลังจิตเพื่อเข้าแทรกแซงเป็นระยะๆ
ฮังอวี่ เสี่ยวไป๋ หวังเอ๋อ และมดยักษ์แบ่งปันแต้มวิญญาณกันอย่างเท่าเทียม
จ่าฝูงหมาป่าหายนะผู้โชคร้ายดรอปหินคริสตัลเขียว 18 ก้อน และไอเท็มสีเขียวอีกสองชิ้น
[เขี้ยวหมาป่าหายนะ] อุปกรณ์เลเวล 8 , สีเขียวคุณภาพกลาง , การโจมตีทางกายภาพ +20 , พละกำลัง +5 , ว่องไว +3，โจมตีเลือดออก +4 , โจมตีติดพิษ +4 , ค่าความทนทาน30
[คัมภีร์สกิล : เทคนิคอัญเชิญฝูงหมาป่า] คัมภีร์เลเวล 8 , สีเขียวคุณภาพต่ำ , จ่ายพลังจิต 20 หน่วยเพื่อเปิดใช้งานและเรียก หมาป่าหายนะชั้นยอดเลเวล 8 ออกมา 4 ตัวเพื่อช่วยเหลือในการต่อสู้ , ระยะเวลาคงอยู่ 10 นาที , จำนวนใช้งานคงเหลือ 1/1
โชคดีจริงๆ!
เขี้ยวหมาป่าหายนะคืออาวุธดาบ
รูปร่างมันคล้ายกับอาวุธในสมัยคยุคหิน
ตอนนี้ฮังอวี่ขาดอาวุธมือเดียวอยู่พอดี
แม้ดาบเล่มนี้จะไม่มีเอฟเฟกต์พิเศษอะไร แต่ก็มีพลังโจมตีที่สูงมาก และคุณสมบัติก็ไม่เลว เหมาะที่จะใช้เป็นอาวุธหลัก
สำหรับอาวุธรอง? ฮังอวี่เลือกที่จะสวมใส่กระบี่ผู้บัญชาการมิโนทอร์ที่ดรอปมาได้ก่อนหน้านี้ พลังโจมตีของกระบี่เล่มนี้ไม่สูงนัก แต่โบนัสคุณสมบัติที่เพิ่มเข้ามานั้นสมดุล ซึ่งช่วยเพิ่มประสิทธิภาพความแข็งแกร่งของฮังอวี่ได้ไม่น้อย
หอกนายพลมนุษย์มังกรแข็งแกร่งก็จริง
แต่อาวุธสองมือเหมาะสำหรับการต่อสู้แบบกลุ่มมากกว่า
หากอยู่ในสถานการณ์สู้กันตัวต่อตัว แล้วฮังอวี่ใช้ทั้งเขี้ยวหมาป่าหายนะกับกระบี่ผู้บัญชาการมิโนทอร์ พลังรบและความถี่ในการโจมตีของเขาจะแก่กล้าขึ้น
“พี่ชาย นี่คือวัตถุดิบที่รวบรวมมาได้”
ไอเท็มสองชิ้นที่ใช้สกิลรวบรวมวัตถุดิบจากศพจ่าฝูงหมาป่าหายนะ
เสี่ยวไป๋มอบมันให้แก่ฮังอวี่
ฮังอวี่เตรียมที่จะสำรวจหุบเขาหมาป่าเดียวดายต่อ เพื่อดูว่าเขาจะมีโชคอีกหรือไม่ หากพบ BOSS ตัวอื่นๆในบริเวณใกล้เคียง เขาจะล่ามันเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม
ในช่วงเวลานั้นเอง
จ้าวหมิงได้โทรเข้ามา “เสี่ยวฮัง ตอนนี้นายอยู่ที่ไหน เกิดเหตุฉุกเฉิน! คนของเราพลาดท่า!”
ฮังอวี่ “เกิดอะไรขึ้น?”
จ้าวหมิงตอบว่า “ทีมห้าคนที่กำลังสำรวจพื้นที่ใกล้เคียงถูกลอบโจมตีตายยกทีม แต่สิ่งที่ฆ่าพวกเขาไม่ใช่มอนสเตอร์ธรรมดา”
ฮังอวี่เอ่ยถาม “สถานการณ์เป็นยังไง ลุงจ้าวช่วยบอกให้ชัดเจนหน่อย!”
“ก่อนที่พวกเขาจะถูกฆ่า ได้มีการบันทึกวิดีโอเอาไว้ ฉันจะส่งให้นายดู แล้วนายจะเข้าใจเอง”
ฮังอวี่หลับตาลง
ฟังก์ชั่นมือถือโลกวิญญาณสามารถถ่ายทอดภาพฉายเข้ามาในดวงตาได้โดยตรง
ฮังอวี่สามารถรับชมวิดีโอที่ส่งมาได้ทันที เขาสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่าในวิดีโอ มีบางสิ่งที่เหมือนเป็นทั้งมนุษย์และสัตว์ร้ายกระโจนเข้าโจมตีทีมมนุษย์อย่างดุเดือด
ฝีเท้าของพวกมันว่องไวมาก
มนุษย์หลายคนไม่มีโอกาสที่จะตอบโต้
ในเวลาสั้นๆ พวกเขาทั้งหมดก็ถูกฆ่าตาย และมีการบันทึกภาพไว้เพียงไม่กี่ภาพ
ฮังอวี่เอ่ยกับจ้าวหมิงว่า “ผมเข้าใจแล้ว น่าจะเป็นมนุษย์จิ้งจอกที่โจมตีพวกเขา”
จ้าวหมิง “ถ้าแค่ถูกมอนสเตอร์ป่าโจมตีก็แล้วไป แต่ดูจากพฤติกรรมของเจ้าสิ่งนั้น การเคลื่อนไหวของมันไม่เหมือนพวกสายพันธุ์รอง การซุ่มโจมตีนี้ราวกับมีการวางแผนเอาไว้ล่วงหน้า”
ฮังอวี่กล่าวอย่างมั่นใจ “ผมคิดว่าพวกมันน่าจะเป็นชาวโลกวิญญาณที่มีสติปัญญา และน่าจะอาศัยอยู่ในบริเวณใกล้คียง เรื่องนี้สำคัญมาก พวกเราห้ามให้พวกมันพบฐานที่มั่นในถ้ำเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นผลที่ตามมาคงร้ายแรงมาก … พวกเขาถูกโจมตีที่ไหน? รีบบอกผมมา!”
นี่ไม่ใช่เรื่องเล็ก
จ้าวหมิงส่งข้อมูลตำแหน่งให้แก่ฮังอวี่
หลังจากทราบพิกัด ฮังอวี่เผยท่าทีประหลาดใจและเอ่ยว่า “หือ? บังเอิญจริงๆ ที่นั่นอยู่ห่างจากผมแค่ราวๆสิบไมล์”
จ้าวหมิงเอ่ยถาม “นายจะทำยังไง?”
ฮังอวี่ตอบ “ผมจะพยายามไล่ตามพวกมัน”
จ้าวหมิง “ไม่ได้ นั่นอันตรายเกินไป ความสามารถในการสอดแนมของพวกมนุษย์จิ้งจอกร้ายกาจมาก เป็นเรื่องยากถ้านายคิดจะเข้าใกล้พวกมัน!”
ฮังอวี่ “ไม่เป็นไร จากในวิดีโอ จำนวนของพวกมันมีไม่มากนัก เจ้าพวกนี้น่าจะเป็นทีมที่เข้ามาบริเวณนี้เพื่อล่ามอนสเตอร์ ผมกับเสี่ยวไป๋ยังพอรับมือไหว”
ฮังอวี่วางสาย
เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ
เรื่องนี้เกิดขึ้นเร็วกว่าที่เขาคาด โชคไม่ดีจริงๆ
เขาเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง “เสี่ยวไป๋ หวังเอ๋อ พวกเรามีภารกิจ ไปกันเถอะ!”
