7/8
Ep.85
“ทั้งหมดรวมพล!”
เมื่อเข้ามายังสนามฝึกซ้อม เล่ยซานเอ่ยคำเดียว ทหารส่วนหนึ่งวิ่งเข้ามารวมตัวกันอย่างรวดเร็ว มองจากมุมสูงตั้งแถวเป็นสี่เหลี่ยมจตุรัส
เล่ยซานค่อยๆกวาดสายตามองทหารเหล่านั้น ก่อนพยักหน้าแล้วกล่าวอย่างรวบรัดว่า “นี่คือฉู่เซวียน สหายคนใหม่ที่จะมาอยู่ในอ้อมอกของพวกเรา ”
หลังจบคำแนะนำ เสียงปรบมืออย่างอบอุ่นดังขึ้น จากนั้นก็มีการพูดคุยกันในกองทหารเล็กๆน้อยๆ
“ฉู่เซวียน? ชื่อนี้ทำไมมันฟังดูคุ้นๆจัง” คนหนึ่งกระซิบ
“ฉันจำได้แล้ว! เขาคือเทพมรณะจากสนามประลอง!”
“เทพมรณะ? งั้นก็คนเดียวกับที่ฆ่าหวังเทียนป่าน่ะสิ แบบนี้พลังรบของเขาก็เท่ากับหัวหน้าถูกไหม?”
“หวังเทียนป่าอยู่แค่เลเวล 4 ขั้นปลาย แต่หัวหน้าพวกเราพลังรบอยู่ที่เลเวล 5 ขั้นกลาง จะเอามาเทียบกันได้ยังไง … ”
มองไปยังดวงตาของใครหลายคนที่จู่ๆก็เริ่มกระตือรือร้นขึ้นมา ฉู่เซวียนเกิดความรู้สึกว่าการมีชื่อเสียงโด่งดังเกินไปก็ไม่ใช่สิ่งที่ดีเช่นกัน
“ดูเหมือนนายจะดังพอตัวเลยนะ” เห็นภาพนี้ เล่ยซานหันมาพูดกับฉู่เซวียน
ฉู่เซวียนยักไหล่ ไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “บอกตามตรง ผมไม่นึกเลยว่าจะมีคนรู้จักมากขนาดนี้”
เล่ยซานโบกมือ เสียงฮือฮาค่อยๆสงบลง “โตๆกันแล้วทั้งนั้น ฉันไม่ขอพูดเยอะ นับแต่วันนี้ไป ฉู่เซวียนจะอยู่ฝึกกับพวกเรา ปกป้องฐานทัพเทียนหัว! ทุกคนฝึกซ้อมกันมานานแล้ว น่าจะเหนื่อล้า ฉะนั้นอนุญาตให้หยุดพัก แยกย้ายได้! ”
สิ้นเสียงคำสั่ง ทหารในกองถอนหายใจยาว บางคนถึงกับทรุดนั่งลงบนพื้น
เห็นได้ชัดว่าการฝึกที่นี่มีข้อกำหนดทางด้านสมรรถภาพร่างกายที่เข้มงวดเป็นอย่างมาก
ฉู่เซวียนเดินไปกลางวงทหาร นั่งบนพื้นกับพวกเขา
แวบแรกพอเห็นฉู่เซวียนนั่งลงข้างๆ พวกทหารรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย แต่เมื่อได้พูดคุยกันซักพัก ความอึดอัดก็ค่อยๆสลายไป บรรยากาศเริ่มคึกคัก
“ฉู่เซวียนวันนั้นทำยังไงนายถึงนำกลุ่มทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าเข้าสู้กับกลุ่มทหารรับจ้างพยัคฆ์คลั่งได้? ” วัยรุ่นร่างผอมมองฉู่เซวียนด้วยดวงตาเปล่งประกาย ในแววตาเขาเต็มไปด้วยความเลื่อมใส
และเพราะท่าทีเลื่อมใสแบบบ้าคลั่งนี้เอง ทำให้ฉู่เซวียนสามารถจำชื่อของอีกฝ่ายได้ — หัวหยวน
“เจ้าหวังเทียนป่าคนนั้นชอบอาละวาดไปทั่ว พวกลูกน้องในกลุ่มทหารรับจ้างพยัคฆ์คลั่งของเขาก็เหมือนกัน มีพี่น้องหลายคนในกองทหารไม่พอใจพวกเขา” คนข้างๆเอ่ยขึ้น
“คาดไม่ถึงจริงๆ ว่าฉันจะได้เห็นเทพมรณะในระยะประชิดแบบนี้ … ”
ฟังจากเสียงที่พรั่งพรูจากรอบตัว ใบหน้าของฉู่เซวียนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เขาชอบบรรยากาศเป็นกันเองแบบนี้มาก
“ต่อให้ฉันไม่ทำ คิดว่ากลุ่มทหารรับจ้างพยัคฆ์คลั่งคงอยู่ได้อีกไม่นานอยู่ดี เพราะสุดท้ายก็จะมีคนอื่นลงมือแทนฉัน ” ฉู่เซวียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ระหว่างที่ฉู่เซวียนกำลังหัวเราะพูดคุยกับคนอื่นๆ จู่ๆไม่ไกลออกไปได้เกิดความโกลาหลขึ้น
“มีเรื่องอะไรกัน?” ฉู่เซวียนมองไปตามทิศทางของเสียง จากนั้นเขาก็เห็นว่ามีชายหนุ่มดูเหมือนจะอายุราวๆ 20 ปี ก้าวตรงเข้ามาทางตน
สีหน้าของคนรอบข้างเต็มไปด้วยความตื่นเต้นทันที คล้ายกับว่ากำลังจะมีเรื่องพิเศษเกิดขึ้น
ชายหนุ่มมองมายังฉู่เซวียนที่นั่งอยู่ ก้าวตรงเข้ามา เผยรอยยิ้มเหิมเกริมคล้ายไม่เห็นใครอยู่ในสายตา
8/8
Ep.8
“นั่นเว่ยฉี เขาคิดจะทำอะไร?”
“ไม่รู้เหมือนกัน แต่เจ้าหมอนั่นกำลังเดินไปหาเทพมรณะ”
บางคนที่อยู่ข้างๆดูเหมือนจะรู้จักผู้มาเยือน เริ่มกระซิบกระซาบ
“ฉู่เซวียน ดูเหมือนเว่ยฉีจะมาหานาย” ข้างๆ ฉู่เซวียน หัวหยวนเอ่ยปากออกมา
“ถึงจะไม่รู้ว่าทำไม แต่เจ้าหมอนั่นไม่ได้มาดีแน่นอน”
“ถึงเว่ยฉีจะสู้ไม่เก่ง แต่ก็เป็นถึงผู้ใช้พลังเลเวล 4 ฉู่เซวียนนายต้องระวังตัวให้ดี … ”
ฟังเสียงจากรอบตัว ฉู่เซวียนเก็บข้อมูลของเว่ยฉีเอาไว้ในใจ หรี่ตาแคบลง จากนั้นสำรวจพลังรบของอีกฝ่าย
‘ระบบ เจ้าหมอนั่นแข็งแกร่งแค่ไหน?’
“ตรวจสอบเสร็จสิ้น : สถานะ : ผู้ใช้พลัง , แร็งค์ : เลเวล 4, ความว่องไว : 1630 , พละกำลัง : 942 , ร่างกาย : 62 , ค่าพลังจิต : 1641 , อบิลิตี้ : พลังธาตุไฟ”
‘เลเวล 4 แต่ความว่องไวกับพลังจิตเกิน 1000 หน่วยไปแล้ว แข็งแกร่งใช้ได้เลย’ ฉู่เซวียนคิดในใจ
อย่างไรก็ตาม พลังรบในตอนนี้ของฉู่เซวียน ยังเหนือกว่าอีกฝ่ายมาก ดังนั้นไม่รู้สึกประหม่าหรือหวั่นไหวใดๆ ที่เขาทำมีแค่นั่งเงียบๆ รอเว่ยฉีมาถึง
“เทพมรณะฉันขอท้าสู้กับนาย!” ระหว่างจมอยู่กับความคิด เว่ยฉีก็มาถึงเบื้องหน้าของ ฉู่เซวียน ประกาศท้ารบทันที
เมื่อคำนี้เปล่งออกมา เกิดความโกลาหลขึ้นในหมู่ฝูงชน
นั่นเพราะพวกเขารู้ดีว่าผู้ที่มีเรื่องกับเทพแห่งความตายย่อมไม่พบจุดจบที่ดี หลายคนมองไปทางเว่ยฉีด้วยสีหน้าสับสน นึกไม่ออกว่าทำไมฝ่ายหลังถึงทำเรื่องบ้าๆแบบนี้
ด้านเว่ยฉี ตอนนี้เขารู้สึกเคืองเป็นอย่างมาก
ทั้งๆที่ตนมาหาถึงที่ แต่ไอ้คนที่ชื่อเทพมรณะกลับไม่หันมามองเขาด้วยซ้ำ
ความรู้สึกถูกละเลยนี้ทำให้เว่ยฉีหงุดหงิดเป็นอย่างมาก
‘เหอ เหอ ไอ้เด็กขนยังไม่ขึ้นแต่กล้าเรียกตัวเองว่าเทพมรณะเอ๋ย วันนี้มาวัดกันซักตั้งว่าใครจะแกร่งกว่ากัน!’
“ก็เอาสิ ฉันยอมรับคำท้า” ในที่สุด ฉู่เซวียนก็ยืนขึ้น กล่าวอย่างเฉยเมย
“โอ้ว เหล่าเล่ย ดูนั่นสิ เหมือนตรงนั้นจะมีเรื่องกันนะ” ชายในชุดเกราะรบสังเกตเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ชี้ไปทางฉู่เซวียนที่กำลังคุยกับเว่ยฉี
คนพูดก็เหมือนกับเล่ยซาน เขาเองก็เป็นผู้ใช้พลังเลเวล 5 เช่นกัน
เล่ยซานหลังจากส่งฉู่เซวียนเข้าไปในกองทหารแล้ว เขาก็แยกออกมาในมุมหนึ่งของสนามฝึกซ้อม พูดคุยกับเพื่อนของตัวเอง
ได้ยินแบบนั้น เล่ยซานหันไปตามทิศทางที่ชี้ แล้วอดแสดงสีหน้ากลุ้มใจขึ้นมาไม่ได้
“เจ้าเด็กนั่น โผล่ไปที่ไหนก็ก่อความวุ่นวายอยู่เรื่อย” เล่ยซานยิ้มเจื่อน พูดด้วยท่าทีอับจนปัญญา
“อ้าว? ทำไมนายถึงพูดแบบนั้น” ชายอีกคนถาม
“เหล่าหลี่ นายไม่รู้หรอก เด็กคนนั้นมาที่ฐานเทียนหัวได้แค่เดือนเดียว แต่เขาไม่ใช่แค่สร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองโดยการลงสู้ในสนามประลองเท่านั้น แต่ยังฆ่าหวังเทียนป่า และกวาดล้างกลุ่มทหารรับจ้างพยัคฆ์คลั่งจนเหลือแค่ชื่อ แถมเขายังวิวัฒนาการจากเลเวล 3 ขึ้นเป็น 4 ระหว่างสู้กันได้ด้วย ” เล่ยซานอธิบายอย่างช้าๆ
ชายร่างใหญ่ที่ถูกเรียกว่าเหล่าหลี่พอได้ฟัง ก็หัวเราะออกมา “ฮ่า ฮ่า ฮ่า แต่ถึงงั้นก็เถอะ ไอ้นิสัยทำตามใจตัวเองของเจ้าเด็กนั่น ฉันว่าเหมือนนายเลยนะ”
เล่ยซานโบกมือด้วยท่าทีทุกข์ใจ ถอนหายใจแล้วพูดว่า “ถ้าไม่ใช่เพราะพลตรีเสิ่นมาขอด้วยตัวเอง ฉันไม่อยากให้เขาอยู่ในทีมของฉันเลย เหล่าหลี่นายช่วยรับเขาไปแทนได้ไหม”
“ไม่ล่ะ ให้อยู่กับนายนั่นแหละดีแล้ว” เหล่าหลี่กลอกตา “ตอนรับไม่รู้จักปฏิเสธแต่แรกเอง ”
จากนั้น ทั้งสองก็คุยกันอักสักพัก แล้วตัดสินใจว่าจะไปดูการต่อสู้ระหว่างฉู่เซวียนกับเว่ยฉี
