วันนี้ลง 77 78
Ep.77
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! ฉู่เซวียน ในที่สุดนายก็มา”
ไม่นาน เสียงหัวเราะร่าเริงพลันดังขึ้น ฉู่เซวียนหันไปก็พบร่างที่คุ้นเคยเดินเข้ามา
มิใช่ใครอื่น เป็นเสิ่นอี้
“ออกไปได้” เสิ่นอี้หันไปพูดกับทหารยาม
“รับทราบ!” ทหารยามคำนับเสิ่นอี้ ก่อนถอยหลังออกไป
“ฉันควรเรียกนายว่าพลตรีเสิ่นดีไหม?” ฉู่เซวียนเป็นฝ่ายเปิดบทสนทนา แล้วหัวเราะ
“ถ้านายไม่ชอบ เรียกฉันว่าพี่ใหญ่เสิ่นก็พอ” เสิ่นอี้กล่าวด้วยรอยยิ้ม น้ำเสียงและท่าทีเขา ไม่วางอำนาจแม้แต่น้อย
“แต่พูดก็พูดเถอะ ต้องให้รอหลายวันเลยนะ กว่านายจะจำที่พวกเราเคยพูดกันที่สนามประลองได้ พร้อมเข้าร่วมกับทางกองทัพแล้วรึยัง?”
ฉู่เซวียนยิ้มเก้อ อันที่จริงแล้วเขาอยากจะมาเร็วกว่านี้ แต่เรื่องที่เกิดขึ้นทำให้เขาผละตัวจากมาไม่ได้
ฉู่เซวียนตอบว่า “พอดีเจอปัญหานิดหน่อย ไม่อย่างนั้นคงมาหาพี่ใหญ่เสิ่นตั้งนานแล้ว”
ได้ยินคำนี้ เสิ่นอี้หัวเราะทันที โบกมือแล้วพูดว่า “ไม่ต้องเล่าหรอก ฉันรู้ทุกอย่างที่นายทำแล้ว ไม่ว่าจะเป็นการฆ่าปีศาจราตรี , ทำลายกลุ่มทหารรับจ้างพยัคฆ์คลั่ง อ๋อใช่ ตอนนี้วิวัฒนาการจากเลเวล 3 ขึ้นเป็น 4 แล้วด้วยนี่”
ได้ยินคำพูดของเสิ่นอี้ ฉู่เซวียนไม่แปลกใจเลยสักนิด ในฐานะพลตรี เป็นเรื่องปกติที่เขาจะล่วงรู้ข้อมูลพวกนี้
“ว่าแต่ทำไมจู่ๆนายถึงอยากเข้าร่วมกองทัพล่ะ?” เสิ่นอี้ถาม
“เพราะฉันเบื่อ” อีกฝ่ายตอบกลับไป
ได้ยินคำตอบนี้ เสิ่นอี้ยิ้มเจื่อน “เหตุผลมันช่าง … อืม เหมาะกับบุคลิกนายดี”
หลังจากคุยกับเสิ่นอี้มาซักพัก ในที่สุดฉู่เซวียนก็เอ่ยถึงจุดประสงค์หลักของการเข้าร่วมกองทัพ “พี่ใหญ่เสิ่น ที่ฉันอยากเข้าร่วมกองทัพเพราะมีเหตุผล”
“ว่ามาสิ” เสิ่นอี้เงี่ยหูตั้งใจฟัง
พฤติกรรมที่เฉยเมยของฉู่เซวียนในตอนแรก กับเวลานี้ที่ดูฟุ้งซ่านตอนนี้ ทั้งหมดอยู่ในสายตาของเสิ่นอี้
“ฉันต้องการหาใครซักคน” ฉู่เซวียนกล่าว
“หาใครซักคน? เรื่องนั้นง่ายมาก” เสิ่นอี้ยิ้ม ดูไม่ได้แปลกใจอะไร เขาพยักหน้าแล้วพูดต่อว่า “แต่นายเตรียมใจไว้หน่อยก็ดี โอกาสไม่เจอค่อนข้างสูง นอกจากนี้ เราสามารถค้นหาข้อมูลประชากรได้เฉพาะในฐานเทียนหัวเท่านั้น แถมยังมีอีกหลายคนที่ไม่ได้รับการบันทึกประวัติไว้”
ฉู่เซวียนพยักหน้า ก่อนหน้านี้เฉียวหลวนเคยเตือนเอาไว้แล้ว ดังนั้นเตรียมใจเอาไว้หลายส่วน
“แต่ฉันช่วยนายค้นหาที่นี่ไม่ได้ พวกเราต้องไปที่สถาบันวิจัยชีวภาพ เหล่าเซี่ยอาจช่วยพวกเราได้ ” เสิ่นอี้กล่าวกับฉู่เซวียน พลางติดต่อหาเหล่าเซี่ย
ฉู่เซวียนพยักหน้า เดินตามเสิ่นอี้ออกจากที่นี่
แล้วอีกอย่าง เขารู้สึกสนใจไอ้สถานที่ที่เรียกว่าสถาบันวิจัยชีวภาพอยู่นิดหน่อยเหมือนกัน
ฉู่เซวียนจำได้รางๆ ดูเหมือนว่าที่นั่นจะเป็นสถานที่ที่คิดค้นอาหารอย่างมันเทศกลายพันธุ์
ระหว่างทาง ทั้งสองเดินผ่านทหารหลายคน แต่ทั้งหมดล้วนทำความเคารพเสิ่นอี้
เห็นแบบนี้ หัวใจฉู่เซวียนเต้นแรงขึ้นเล็กน้อย เพราะท้ายที่สุดแล้ว อย่างไรเสีย ฉู่เซวียนยังคงเป็นแค่วัยรุ่น ถ้าเข้ากองทัพแล้วมีแต่คนนับถือ เขาก็อยากเข้าร่วมเหมือนกัน
ใช้เวลาไม่นาน ทั้งสองก็มาถึงอาคารที่ตั้งอยู่อย่างโดดเดี่ยว
ตัวอาคารไม่ใหญ่มาก หากไม่ใช่เพราะป้ายที่เขียนว่า ‘สถาบันชีวภาพ’ และทหารติดอาวุธหนักหลายสิบคนที่อยู่รอบๆ ฉู่เซวียนคงคิดว่าที่นี่เป็นแค่บังกะโลธรรมดาๆ