Ep.65

 

เมื่อเดินมาถึงประตู พวกเขาก็เห็นผู้ใช้พลังในชุดดำหลายสิบคนกำลังรวมตัวกันอยู่ที่นั่น 

 

และผู้นำของคนพวกนี้จะเป็นใครอื่นไปได้อีก หากไม่ใช่หวังเทียนป่า

 

เบื้องหน้าพวกมัน คือศพของสมาชิกกลุ่มทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าหลายคนนอนตายอยู่ เลือดสดๆเจิ่งนอง  ย้อมพื้นรอบๆเป็นสีแดงฉาน บรรยากาศอบอวลไปด้วยกลิ่นคาวเลือด

 

เห็นภาพนี้ เฉียวหลวนเดือดดาลขึ้นมาทันที เพลิงโทสะแทบพุ่งออกมาจากอกเขา กระทั่งฉู่เซวียนเองก็ยังเกิดความรู้สึกเคียดแค้นในใจ   

 

หวังเทียนป่าเป็นคนแรกที่เอ่ยปาก กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ฮี่ ฮี่ ในที่สุดก็ยอมโผล่หัวออกมา แต่ยังไงก็ตาม ไอ้ตัวที่กล้าฆ่าคนของฉัน พวกมันต้องตาย! วันนี้จะเป็นวันที่กลุ่มทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าต้องจบสิ้นลง! ” 

 

“อย่าเพ้อเจ้อไปหน่อยเลย!” เฉียวหลวนเอ่ยเสียงเย็น “หวังเทียนป่า แกส่งคนมาสร้างปัญหาที่นี่หลายต่อหลายครั้ง คิดหรือว่าคนในกลุ่มทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าของฉันจะยอมทนอยู่เฉย! ”

 

“โย่ว! นั่นมันหัวหน้าเฉียวไม่ใช่เหรอ? สงสัยจังว่าผู้ใช้พลังคนไหนกันนะที่ลากแกขึ้นมาจากขุมนรกได้” หวังเทียนป่าเอ่ยคำพูดร้ายกาจ 

 

เขาสัมผัสได้ถึงการมีอยู่ของเฉียวหลวนตั้งแต่แรกแล้ว แต่อย่างไรเสีย ฝ่ายหลังไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดี กลิ่นอายที่ปลดปล่อยออกมาอ่อนแอกว่ายามปกติ 

 

ทุกคนในที่นี้ตระหนักได้ว่าหวังเทียนป่ากำลังประชด กระทั่งเฉียวหลวนเขาก็ยังไม่ไว้หน้าสักนิด 

 

เฉียวหลวนพยายามสงบใจ กล่าวเสียงขรึมว่า “หวังเทียนป่า เป็นกลุ่มทหารรับจ้างของแกที่หาเรื่องพวกเราก่อน เจ้าพวกนั้นสมควรตายแล้ว แกคิดว่าในฐานเทียนหัว จะทำอะไรก็ได้รึไง?” 

 

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ก็ถ้าฉันคิดแบบนั้นแล้วจะทำไม” หวังเทียนป่าหัวเราะเดือดดาล “วันนี้ฉันจะทำลายพวกแกให้หมด! อยากจะรู้เหมือนกันว่าใครมันจะกล้ามาหยุดฉัน!”

 

พริบตานั้น แรงกดดันของเลเวล 4 ช่วงปลายระเบิดออกมาจากหวังเทียนป่าอย่างไม่เก็บงำ เหล่าผู้ใช้พลังฝั่งกลุ่มทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าที่อ่อนแอใบหน้ากลายเป็นซีดเผือด ชักฝีเท้าถอยออกมาหลายก้าวโดยไม่รู้ตัว

 

แปะ แปะ แปะ

 

แต่ในตอนนั้นเอง กลับมีเสียงปรบมือดังขึ้นท่ามกลางฝูงชน แทรกกลางเหตุการณ์นี้

 

สีหน้าของหวังเทียนป่าแปรเปลี่ยนเป็นเย็นชา เขาต้องการดูว่าไอ้บ้าที่ไหนกำลังมองหาความตาย  กล้าดียังไงถึงมาท้าทายอำนาจเขาที่นี่

 

แต่พอหันไปมองและเห็นหน้าตาของคนๆนั้น ใบหน้าของเขาพลันเปลี่ยนเป็นแดงก่ำด้วยความโกรธสุดขีด!

 

ฉู่เซวียนค่อยๆก้าวออกมาจากฝูงชน รอยยิ้มขี้เล่นผุดขึ้นบนใบหน้าเขา และนั่นกวนประสาทหวังเทียนป่าเป็นอย่างมาก   

 

“ฉู่เซวียน!!! ทำไมต้องเป็นแกอีกแล้วที่คอยหาเรื่องฉัน วันนี้ฉันจะต้องฆ่าแกให้ได้!” หวังเทียนป่าคำรามด้วยความโกรธ ระเบิดคลื่นโซนิคบูมตรงเข้าหาฉู่เซวียน  

 

เห็นภาพนี้ กลุ่มทหารรับจ้างพยัคฆ์คลั่งและกลุ่มทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าตะลึงงันไปชั่วขณะ ไม่ทราบว่าไฉนจู่ๆหวังเทียนป่าถึงกลายเป็นบ้าได้ขนาดนี้

 

ฉู่เซวียนไม่เอ่ยอะไรซักคำ เรียกเงาโลหิตมาไว้ในมือ เฝ้ารอคอยการโจมตีที่กำลังจะมาถึงของหวังเทียนป่า 

 

กำปั้นของหวังเทียนป่าสวมถุงมือสีเงินสดใสที่หุ้มไปด้วยเหล็กแหลม 

 

นี่คืออาวุธเกรด B บวกกับพละกำลังจากหมัดเขา ส่งผลให้เกิดแรงอัดอากาศเสียงดัง วู้ม วู้ม ขึ้นต่อเนื่อง

 

ตูมมมม!

 

ท่ามกลางช่วงเวลาวิกฤต ฉู่เซวียนเอี้ยวตัวไปด้านข้าง สามารถหลบเลี่ยงมันได้อย่างทันท่วงที

 

เนื่องจากทุ่มสุดแรง หวังเทียนป่าไม่สามารถหยุดร่างได้ กำปั้นเขาซัดเข้าใส่หินก้อนใหญ่ตรงลานบ้าน บังเกิดเสียงตูมขึ้นทันใด 

 

ก้อนหินใหญ่ระเบิดทันใด กลายเป็นเศษซากนับไม่ถ้วน 

 

หินก้อนเล็กที่แตกออกมาดั่งห่ากระสุน กระจายออกไปทุกทิศทาง

 

เหตุผลที่ฉู่เซวียนไม่เข้าปะทะกับหวังเทียนป่าโดยตรง เป็นเพราะโหมดคลุ้มคลั่งยังเหลือระยะเวลาคูลดาวน์อีกสองสามนาที 

 

แต่เขามั่นใจ ว่าด้วยพลังรบของตน ย่อมสามารถอยู่รอดได้จนถึงช่วงเวลานั้น 

 

“เก็บกวาดให้เกลี้ยง! ฆ่าพวกกลุ่มทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าให้ฉัน! ”

 

หวังเทียนป่าหยุดหมัดตัวเองได้ เขาสูดหายใจลึก ประกาศคำสั่งแก่บรรดาผู้ใช้พลังที่เขาพามาด้วย  

 

ภายใต้คำสั่งเขา พริบตานั้นผู้ใช้พลังจากกลุ่มทหารรับจ้างพยัคฆ์คลั่งก็เริ่มโจมตีกลุ่มทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่าทันที  

 

การต่อสู้ตะลุมบอล–

 

–ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว!