Ep.545
“เจ้าโง่! อย่าปะทะกับมันตรงๆ! พวกเจ้าสองตนมารวมกลุ่มกับข้า!”
หงส์เพลิงตะโกน เชิดหัวขึ้นและพ่นไฟที่แท้จริงออกมา กระพือใส่ต้นหลิววัชระ
อีกด้านหนึ่ง ต้นผลกำเนิดมาร เห็นซูเฉินเรียกสัตว์เลี้ยงวิญญาณเลเวล 6 ออกมาพร้อมกันทีเดียวสามตัว แถมหนึ่งในนั้นยังมาจากเผ่าอสูรศักดิ์สิทธิ์ สีหน้าของมันกลายเป็นเคร่งเครียดยิ่งกว่าเดิม
แต่ ณ เวลานี้ ซูเฉินได้วิ่งมาถึงเบื้องหน้าของต้นผลกำเนิดมารแล้ว
เพื่อจบการต่อสู้ให้เร็วที่สุด เขาเปิดใช้งาน [เทคนิคปลุกศูนย์รวมวิญญาณสวรรค์] ยกฐานฝึกตนขึ้นเป็นขั้น 8 ซึ่งเหนือกว่าต้นผลกำเนิดมารหนึ่งระดับ
“เจ้า ..!”
เห็นซูเฉินแปลงร่างเป็นยักษ์สูงสิบจั้ง ทั้งคนทั้งร่างปลดปล่อยกลิ่นอายอันบ้าคลั่งออกมา ต้นผลกำเนิดมารสีหน้าซีดเซียว มุมปากสั่นระริก
ช่วงเวลานี้ เห็นได้ชัดว่าความตายกำลังใกล้เข้ามา
และมันยังตระหนักได้เช่นกัน ว่าหากอยากรอดชีวิต ทำได้เพียงรอความช่วยเหลือจากต้นหลิววัชระเท่านั้น
ด้วยเหตุนี้ ที่ต้องทำก็คือ พยายามถ่วงเวลาเอาไว้ให้นานที่สุด
อย่างไรก็ตาม ซูเฉินจะไม่มีทางให้โอกาสนั้นกับเธอ
ทันทีที่เข้าประชิด เขากำ [ภูเขาหยวนเหออู่จี๋] ทุบลงทันที หลังจากสามารถทำลายพลังจิตของต้นผลกำเนิดมารที่ใช้ป้องกันตัวได้แล้ว ก็ถึงทีเขาบ้าง ซูเฉินปลดปล่อยพลังจิตออกมา
ระดับฐานฝึกตนของเขาอยู่ในเลเวล 8 ดังนั้นพลังจิตในตอนนี้จึงเทียบได้กับเลเวล 9 สามารถพันธนาการต้นผลกำเนิดมารได้อย่างง่ายดาย
กระบี่ทมิฬเล่มหนึ่งผลุบออกมาจากในอากาศ ฟันฉับไปทางต้นผลกำเนิดมาร
ในพริบตานั้นเอง ชั้นอากาศเริ่มเกิดการสั่นสะเทือน กระแสวังวนสีดำขนาดประมาณหนึ่งจั้งปรากฏขึ้นเหนือศีราะของต้นผลกำเนิดมาร
“สิ่งประดิษฐ์เทวะแห่งมิติ!”
ลำต้นมหึมาของต้นผลกำเนิดมารสั่นสะท้านอย่างรุนแรง หัวใจของมันคล้ายถูกแผดเผาเป็นเถ้าธุลี
“ไปลงนรกซะ!”
ซูเฉินกุม [กระบี่แยกฟ้าแห่งความโกลาหล] ด้วยมือทั้งสองข้าง สับมันลงกลางอากาศ
ครืน ครืนนนน!
อากาศว่างเปล่าคล้ายแตกเป็นเสี่ยงๆ เกิดเสียงระเบิดดังเสียดหู
แทบจะในทันทีหลังจากนั้น กระแสวังวนสีดำเริ่มหมุนวน ม้วนลงไปยังต้นผลกำเนิดมาร
“อย่า ..!”
ต้นผลกำเนิดมารกรีดร้องด้วยความสิ้นหวัง ตาเบิกกว้างมองดูลำต้นของตนเองถูกปั่นเป็นชิ้นๆ
วังวนสีดำกลืนกินไม่หยุดยั้ง จนกระทั่งพลังชีวิตของต้นผลกำเนิดมารเหือดหายไปอย่างสิ้นเชิง ส่วนที่เหลืออีกครึ่งของลำต้นค่อยร่วงกระแทกกับพื้น
เศษชิ้นส่วนนับร้อยดรอปออกมาในคราวเดียว แต่ไม่นานก็ถูกรวบรวมโดยอัตโนมัติ
ซูเฉินไม่ตรวจสอบในทันที หันกลับไปมองด้านหลังอย่างรวดเร็ว
เห็นแค่เพียงหงส์เพลิงและเต่าทรราชนอนแผ่อยู่กับพื้น ขณะที่ [จอมเขมือบแห่งบรรพกาล ยุงวัชระ] ตอนนี้ถูกกำไว้ในมือของต้นหลิววัชระ เจ้าตัวถึงกับลอบร้องว่า ‘เกือบไปแล้ว!’
เมื่อต้นผลกำเนิดมารตาย ต้นหลิววัชรคล้ายตกอยู่ในอาการงุนงงสับสน ทุกการเคลื่อนไหวชะงักค้าง
ซูเฉินสามารถคาดเดาได้เลย ว่าหากเขาสังหารต้นผลกำเนิดมารช้าไปแม้เพียงนิดเดียว [จอมเขมือบแห่งบรรพกาล ยุงวัชระ] คงถูกบี้ตัวระเบิดตาย
“เจ้านาย เวลานี้ต้นหลิววัชระกำลังตกอยู่ในความสับสน แต่ระยะเวลาจะเกิดเพียงครู่เดียวเท่านั้น ไม่นานมันก็จะถูกลดขั้นกลายเป็นซอมบี้อย่างสิ้นเชิง ต้องรีบลงมือแล้ว”
ต้นผลอายุวัฒนะรู้ว่าซูเฉินต้องการกำราบต้นหลิววัชระ จึงรีบเตือนความจำเขา
ซูเฉินได้สติกลับมา หยดเลือดของตัวเองลงบนไข่มุกวิญญาณซากศพ จากนั้นป้อนให้แก่ต้นหลิววัชระ
ทันใดนั้นสีแดงเลือดในดวงตาของต้นหลิววัชระก็เหือดหายไป ถูกแทนที่ด้วยประกายของความอ่อนโยน
“เจ้านาย”
ไม่กี่อึดใจต่อมา ต้นหลิววัชระมองมายังซูเฉิน เปล่งเสียงร้องด้วยความเคารพ
คำ ‘เจ้านาย’ ทำให้ซูเฉินรู้สึกสบายตัวเป็นอย่างมาก มุมปากของเขายกยิ้มขึ้น
สามารถกำราบซอมบี้ที่ทรงพลังเช่นนี้ลงได้ เท่ากับว่ากำลังรบโดยรวมของเขา เพิ่มขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย
ต่อมา ซูเฉินเก็บต้นหลิววัชระเข้าไปใน [พื้นที่เลี้ยงสัตว์] แล้วหันมาทางหงส์เพลิงกับเต่าทรราช เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง “พวกนายทั้งคู่เป็นยังไงบ้าง?”
Ep.546
“เจ้านาย ข้าไม่ได้บาดเจ็บมากมายอะไร แต่เจ้าตัวยักษ์น่าจะเกือบตาย”
หงส์เพลิงยืดตัวลุกขึ้นจากพื้นอย่างสบายๆ เหลือบมองไปยังเต่าทรราชปราณฟ้า
ซูเฉินเบนสายตามองตาม และพบว่าเวลานี้กระดองเต่าของมันแตกเป็นเสี่ยงๆ นอนแผ่หมดสภาพด้วยความเจ็บปวด
“เสี่ยวปา เป็นยังไงบ้าง?” ซูเฉินเอ่ยถามอีกรอบ
เต่าทรราชปราณฟ้าเงยหน้าขึ้น กัดฟันกล่าวว่า “เจ้านายไม่ต้องห่วง ฉันหนังหนาอยู่แล้ว ไม่ถึงกับตายหรอก”
“ไม่ต้องห่วงน้องสาวแกเถอะ!”
โดนทุบตีจนน่าสังเวชขนาดนี้ ยังมาปากแข็งต่อหน้าเขา ซูเฉินอดดุมันไม่ได้
อย่างไรก็ตาม ท้ายที่สุดแล้วมันคือสัตว์เลี้ยงวิญญาณของเขา และเขาไม่อาจทนดูเต่าทรราชทุกข์ทรมานได้ ดังนั้นหยิบ [โพชั่นรักษา] ออกมาหลายขวด แจกจ่ายให้กับสัตว์เลี้ยงวิญญาณทั้งสามตัว
บาดแผลตามร่างกายของพวกมันได้รับการฟื้นฟูด้วยความเร็วที่มองเห็นด้วยตาเปล่า
ซูเฉินถอนหายใจด้วยความโล่งอก นำสัตว์เลี้ยงวิญญาณทั้งสามเข้าไปใน [พื้นที่เลี้ยงสัตว์]
จากนั้นก็เดินไปยังศพของต้นผลกำเนิดมาร แล้วเพ่งมองอย่างตั้งใจ
ภายในพืชปีศาจจะมีแก่นอสูรอยู่ ซูเฉินเคยได้รับจากพืชโลหิตและต้นม่านหมอกนรกทมิฬมาก่อน และสรรพคุณของแก่นอสูร มีประโยชน์ต่อ [รถศึกอัจฉริยะ] มาก มันช่วยให้รถศึกได้รับฟังก์ชั่นใหม่มาถึงสองฟังก์ชั่น
หนึ่งคือฟังก์ชั่นซ่อมแซมอัตโนมัติ อีกหนึ่งคือฟังก์ชั่นตรวจสอบระดับฝึกตน
นั่นเป็นเหตุผลที่ว่า เขาจะไม่ยอมพลาดแก่นอสูรของต้นผลกำเนิดมารไป
ซูเฉินควานศพต้นผลกำเนิดมารอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดก็พบแก่นอสูรสีดำขนาดเท่าลูกบาสเกตบอล
หลังจากใส่มันลงในถุงเก็บของ ซูเฉินก็พูดกับต้นผลอายุวัฒนะอีกครั้ง
“เสี่ยวโซ่ว ศพของต้นผลกำเนิดมารมีผลดีอะไรกับนายบ้าง?”
ตอนต้นม่านหมอกนรกทมิฬถูกฆ่าตาย ศพของมันกลายเป็นอาหารเสริมชั้นยอด ช่วยให้ผลแก่นแท้ออกดอกได้เร็วยิ่งขึ้น
ขณะที่เลเวลของต้นผลกำเนิดมารสูงกว่าต้นม่านหมอกนรกทมิฬ ในทำนองเดียวกันมันก็น่าจะให้พลังงานที่มากกว่า ถูกต้องไหม?
“เจ้านาย แม้ศพของต้นผลกำเนิดมารจะมีพลังงานอยู่ก็ตาม ทว่ามันแฝงไปด้วยปราณพยาบาทไม่มากก็น้อย หากดูดซับเข้าไปแล้ว จิตใจจะฟุ้งซ่าน และกลายเป็นบ้าในที่สุด” ต้นผลอายุวัฒนะตอบ
“หมายความว่ามันไม่มีประโยชน์หรอ?” ซูเฉินรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย
“แต่ถ้าใช้แก่นอสูรของเขา คุณสามารถสร้างหุ่นเชิดที่เหมือนกับภูติพยาบาทได้” ต้นผลอายุวัฒนะกล่าว
ซูเฉินส่ายหัว หันมาถามว่า “แก่นอสูรของต้นผลกำเนิดมาร มีประโยชน์อย่างอื่นอีกไหม?”
แม้ภูติพยาบาทจะเป็นกำลังรบที่ไม่อ่อนแอ แล้วอาจมีเลเวลมากถึง 6 เลยก็ตามที แต่ก็ยังไม่มากพอที่จะเข้าตาซูเฉิน
ต้นผลอายุวัฒนะขบคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนตอบกลับว่า “นอกเหนือไปจากนี้ ก็น่าจะสามารถนำไปใช้สร้างเป็นอาวุธได้ และอาวุธที่สร้างขึ้นจะแฝงกลิ่นอายของพลังชั่วร้ายเอาไว้ หากอยู่ใกล้ใคร มีโอกาสที่จะทำร้ายจนสูญเสียจิตสำนึก”
“นายรู้วิธีสร้างมันรึเปล่า?” ซูเฉินเริ่มตื่นตัว
อาวุธเช่นนี้ ต่อให้สร้างขึ้นมาได้ แต่มันส่งผลร้ายต่อผู้ใช้งานเช่นกัน ดังนั้นไม่ค่อยมีประโยชน์อะไร ยังไงก็ตาม [นักรบจักรกล] เป็นหุ่นเชิด มันสามารถใช้งาน
ด้วยวิธีนี้ มันจะช่วยเสริมประสิทธิภาพกรต่อสู้ให้แก่ [นักรบจักรกล] ได้
“เจ้านาย ฉันไม่รู้วิธีสร้าง และต่อให้รู้ ก็จำเป็นต้องใช้ความสามารถในการกลั่นชั้นสูงเพื่อสร้างมันขึ้นมา” ต้นผลอายุวัฒนะตอบกลับ
ซูเฉินพยักหน้า ไม่สนใจเรื่องนี้อีกต่อไป
ต่อมา เขาออกจากเกาะหลิงซู่
ใครจะทันคาดคิด ว่าเมื่อกลับมายังกลางทะเล กลับไม่พบร่องรอยของ [รถศึกอัจฉริยะ]
ซูเฉินตกใจมาก เริ่มปั่นความคิดอย่างรวดเร็ว
หากไม่ได้รับคำสั่งจากเขา [รถศึกอัจฉริยะ] ไม่มีทางจากไปโดยพลการ
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ มีความเป็นไปได้เพียงสองอย่างเท่านั้น
ประการแรก [รถศึกอัจฉรยะ] พบเจออันตราย จึงแล่นหนีออกไปจากที่นี่
ประการสอง มันถูกปล้นไป
