Ep.447
เป้าหมายในการเดินทางมายังเกาะเซินหรานได้บรรลุแล้ว ซูเฉินพาทุกคนกลับขึ้น [รถศึกอัจฉริยะ] และพาออกจากที่นี่
[รถศึกอัจฉริยะ] แล่นเรือได้ไม่กี่ชั่วโมง จู่ๆก็มีเสียงแจ้งเตือนดังขึ้นบนหน้าจอควบคุมส่วนกลาง
“คำเตือน ตรวจพบสิ่งมีชีวิตต่างเผ่าจำนวนมากในบริเวณใกล้เคียง”
สีหน้าของซูเฉินแปรเปลี่ยนไป
รีบก้มลงมองหน้าจอควบคุมส่วนกลาง และพบว่าบนเกาะที่ชื่อว่า ‘ต้าเชี่ยน’ มีจุดสัญญาณสีดำกระจายตัวอยู่ทั่วทุกหนแห่ง มองจากแผนที่หนาแน่นมากๆ เกรงว่าอาจมีจำนวนถึงล้าน
“มีพวกต่างเผ่าอยู่มากมายขนาดนี้เชียว?” ซูเฉินเริ่มตื่นตัว
เดิมที เขาตั้งใจจะเดินทางไปยังเกาะว่านเหลียนซาน แต่เนื่องจากดันมาเจอพวกต่างเผ่าเข้าเสียก่อน แถมยังมีจำนวนเยอะมาก เลยเป็นธรรมดาที่จะไม่ยอมพลาดไป
อย่างไรก็ตาม ที่นั่นมีพวกต่างเผ่าเยอะเกินไป หากเร่งร้อนบุกเข้าสังหาร มีแนวโน้มว่าจะเป็นการพาตัวเองไปตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย
หลังจากครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง ซูเฉินก็เอ่ยปากถาม “เสี่ยวจือ ล็อคเป้าสิ่งมีชีวิตต่างเผ่าพวกนั้น แล้วขยายภาพของเกาะต้าเชี่ยนให้ฉันหน่อย”
“รับทราบ”
ภาพบนหน้าจอควบคุมส่วนกลางเกิดการเปลี่ยนแปลงชั่วขณะ ไม่นานก็ปรากฏภาพของแมลงสัตว์ร้ายหลายชนิด
ที่นี่เต็มไปด้วยแมลงสัตว์ร้าย คาดว่าบนเกาะต้าเชี่ยนอาจมีทางผ่านเขตแดนเข้าสู่ทวีปของพวกมัน
ซูเฉินไม่เคยจัดการกับเผ่าแมลงมาก่อน เลยไม่รู้ว่าพวกมันแข็งแกร่งเพียงใด จึงถามว่า “เสี่ยวจือ แมลงสัตว์ร้ายพวกนี้มีความแข็งแกร่งแค่ไหน”
“เจ้านาย ส่วนใหญ่เป็นแมลงระดับธรรมดา แต่ระดับสูงสุดคือแมงมุมหยกโลหิตเลเวล 3 ” [รถศึกอัจฉริยะ] ตอบทันที
ได้ยินแบบนั้น ซูเฉินก็เกิดความคิดหนึ่งขึ้นมาทันที
ปัจจุบัน [รถศึกอัจฉริยะ] อยู่ในเลเวล 5 แล้ว มันมีความสามารถการป้องกันและโจมตีผู้ฝึกตนเลเวล 5
หรือกล่าวอีกนัยนึงก็คือ แม้ว่าจะมีแมลงสัตว์ร้ายบนเกาะนี้มากมายเท่าไหร่ พวกมันก็ไม่สามารถสร้างความเสียหายแก่รถศึกได้
โดยเฉพาะตัวเขา ด้วยร่างที่ครอบครอง [กายาเทพอสูรนิรันดร์] ย่อมสามารถเดินเหินได้อย่างอิสระตามต้องการ โดยไม่ต้องกังวลเรื่องอันตรายใดๆ
ยังไงก็ตาม มีจุดสำคัญอยู่ประการหนึ่งก็คือ เขาไม่เคยสังหารเผ่าแมลงมาก่อน เลยไม่รู้ว่าพวกมันจะดรอปชิ้นส่วนหรือไม่
หากไม่ดรอปชิ้นส่วน ก็ไม่มีเหตุผลใดๆที่จะไปยังเกาะต้าเชี่ยน
คิดไปคิดมา ซูเฉินก็ยังตัดสินใจไปสำรวจที่นั่นดูคร่าวๆก่อน
หากสามารถดรอปชิ้นส่วนได้ ซูเฉินตัดสินใจจะล้างบางทั้งเกาะ
แต่หากไม่สามารถดรอปชิ้นส่วน ก็จะหันหลังและจากไป จะได้ไม่ต้องเสียเวลา
“เสี่ยวจือ เปลี่ยนเส้นทาง มุ่งหน้าสู่เกาะต้าเชี่ยน” ซูเฉินสั่ง
“น้อมรับคำสั่ง”
[รถศึกอัจฉริยะ] ล็อคเป้าเกาะต้าเชี่ยน เร่งความเร็ว แล่นเรือมุ่งหน้าไป
ในเวลาไม่ถึงชั่วโมง [รถศึกอัจฉริยะ] ก็มาถึงเกาะต้าเชี่ยน
เมื่อมาถึง ซูเฉินพบว่าบนเเกาะต้าเชี่ยน ภูมิทัศน์เปลือยเปล่า มีแต่ภูเขาหัวโล้น และพวกแมลงกระจายตัวอยู่ทุกหนทุกแห่ง หลากหลายสายพันธุ์
ไม่ว่าจะเป็นมดที่มีขนาดเท่ากำปั้น แมลงสาบขนาดเท่าชามข้าว ตะขาบยาวหลายเมตร … และแมลงที่บินได้แต่ไม่ทราบชนิด ปกคลุมอยู่ทั่วผืนฟ้าและพื้นดิน
เพียงมองแวบเดียว ก็ชวนให้หนังศีรษะด้านชา
“นี่มันจะเยอะเกินไปหน่อยไหม?” หยางฮ่าวถึงกับอ้าปากค้าง ขนตามร่างกายลุกซู่
สีหน้าของคนอื่นๆก็ไม่น่าดูเช่นกัน โดยเฉพาะตันหลินและสาวๆ พวกเธอหลับตาปี๋และไม่ยอมมองอะไรอีกต่อไป
“พวกมันจะเริ่มโจมตีแล้ว!” หวู่หยางร้องเตือน
การปรากฏตัวของ [รถศึกอัจฉริยะ] ไม่นานก็ได้ดึงดูดความสนใจจากแมลงสัตว์ร้ายบนเกาะ พวกมันเฝ้าดูอยู่พักหนึ่ง ก่อนตัดสินใจโจมตี [รถศึกอัจฉริยะ] พร้อมกัน
ในชั่วพริบตาเดียว [รถศึกอัจฉริยะ] ก็ถูกแมลงสัตว์ร้ายเหล่านี้ครอบคลุม บังจนมิดไม่เห็นทาง
“เจ้านาย ให้ฉันกำจัดพวกมันเลยดีไหม?” [รถศึกอัจฉริยะ] เอ่ยถาม
“ไม่ต้องรีบร้อน ” ซูเฉินตอบกลับ
ข้างนอก ส่วนใหญ่เป็นแมลงระดับธรรมดา ด้วยพลังโจมตีของ [รถศึกอัจฉริยะ] การสังหารพวกมันไม่ใช่เรื่องยาก
ดังนั้น เขาต้องรอจนกว่าแมลงจะมารวมตัวกันมากกว่านี้ จากนั้นค่อยให้รถศึกรับช่วงต่ออีกครั้ง
Ep.448
รอแค่ไม่นาน เมื่อจำนวนแมลงสัตว์ร้ายเพิ่มขึ้นถึงหลักหมื่น ซูเฉินก็เอ่ยปากทันทีว่า “เสี่ยวจือ ฆ่าพวกมัน!”
[รถศึกอัจฉริยะ] ปลดปล่อยตาข่ายพายุแม่เหล็ก กระแสไฟฟ้าเอ่อล้นราวน้ำหลาก แพร่กระจายออกไป สร้างหายนะในหมู่เผ่าแมลง
พลังของตาข่ายพายุแม่เหล็กเพียงพอที่จะสังหารผู้วิวัฒนาการเลเวล 4 ได้ในไม่กี่วินาที เมื่อนำมาใช้จัดการกับแมลงธรรมดา มันง่ายยิ่งกว่าหั่นผักหั่นแตง
แมลงทุกชนิดที่สัมผัสโดนกระแสไฟฟ้า พวกมันจะกลายเป็นขี้เถ้าในพริบตา
ตาข่ายพายุแม่เหล็กถูกปล่อยออกมาครั้งเดียว บริเวณโดยรอบ [รถศึกอัจฉริยะ] กลายเป็นสุญญากาศ ไม่มีอะไรเหลืออีกเลยนอกจากเถ้าถ่านสีดำ
ซูเฉินกวาดสายตามองสำรวจรอบๆ อย่างรวดเร็ว แต่กลับพบว่ามีเพียงห้าชิ้นส่วนทอแสงอยู่บนพื้น
ฆ่าแมลงสัตว์ร้ายไปนับหมื่น แต่ดรอปชิ้นส่วนแค่ 5 ชิ้นเท่านั้น อัตราการดรอปมันต่ำเกินไป
เป็นแบบนี้ ต่อให้แมลงสัตว์ร้ายถูกสังหารลงทั้งเกาะ อย่างมากสุดคงได้ชิ้นส่วนไม่กี่ร้อยชิ้นเท่านั้น
ผลลัพธ์ดังกล่าว ซูเฉินไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่ขณะที่กำลังจะจากไป จู่ๆ [รถศึกอัจฉริยะ] ก็พูดขึ้น
“เจ้านาย ฉันตรวจพบหินต้นกำเนิดพลังงานจำนวนมากในถ้ำข้างหน้า”
“ระดับสูงสุดเลเวลอะไร?” ซูเฉินชะงักทันใด
บทบาทของหินต้นกำเนิดพลังงานและหินพลังงานนั้นเหมือนกัน หากได้รับหินต้นกำเนิดพลังงานเลเวล 6 ทริปนี้คงไม่เสียเปล่า
“ระดับสูงสุดคือเลเวล 6 ” [รถศึกอัจฉริยะ] ตอบอย่างมั่นใจ
ดวงตาของซูเฉินสว่างไสวขึ้นมาทันที
หินต้นกำเนิดพลังงานเลเวล 6 สำคัญมากสำหรับเขา นอกจากนี้ยังค่อนข้างหาได้ยาก
ไม่ใช่แค่ใช้อัพเกรด [รถศึกอัจฉริยะ] เป็นเลเวล 6 เท่านั้น แต่ยังสามารถใช้ติดตั้งใน [อุปกรณ์เร่งเวลา] ได้อีกด้วย
“เสี่ยวจือ มุ่งหน้าไปที่ถ้ำหิน”
ซูเฉินออกคำสั่ง แล้วลงจากรถ ก้มเก็บชิ้นส่วนทั้งห้าอย่างรวดเร็ว
แต่ในตอนนั้นเอง แมลงสัตว์ร้ายรอบๆได้พุ่งเข้ามาอีกครั้ง
“เจ้าพวกไม่รู้จักที่ตาย!”
ซูเฉินแค่นเสียงเย็นชา เปิดฉากลงมือกำจัดพวกมัน ด้วยกลวิธีสายฟ้า แมลงนับหมื่นถูกกำจัดในพริบตา
อย่างไรก็ตาม จำนวนแมลงสัตว์ร้ายมีเยอะเกินไป แม้พวกมันจะเพิ่งตายไปเป็นหมื่นตัว แต่หากคิดว่าแค่นี้สั่นคลอนพวกมันได้ ถือว่าคิดผิด
แมลงสัตว์ร้ายที่เหลือยังคงตรงเข้ามาให้ฆ่าอย่างต่อเนื่อง
ขณะที่ซูเฉินกำลังจะโจมตีอีกครั้ง เขาก็ได้รับสัญญาณรุนแรงจากข้างใน [พื้นที่เลี้ยงสัตว์]
“เอ๊ะ?”
ซูเฉินอุทานออกมาเบาๆ แต่ไม่คิดอะไรมาก เปิด [พื้นที่เลี้ยงสัตว์]
ทันใดนั้นแสงไฟสีแดงก็พุ่งออกมาจากด้านใน ไม่นานก็ปรากฏเป็นยุงสีเลือดขนาดเท่ากำปั้น โฉบมาวนอยู่หน้าซูเฉิน
“เสี่ยวจิน นายมีอะไรงั้นหรอ?” ซูเฉินเอ่ยถาม
“เจ้านาย ฉันมีวิธีจัดการกับแมลงพวกนี้” [จอมเขมือบแห่งบรรพกาล ยุงวัชระ] กล่าวด้วยความั่นใจ
ทันใดนั้นเอง ซูเฉินก็ฉุกคิดขึ้นได้ ว่า [จอมเขมือบแห่งบรรพกาล ยุงวัชระ] เองก็เป็นแมลงสัตว์ร้ายเช่นกัน ดังนั้นมันน่าจะมีวิธียับยั้งพวกแมลงตัวอื่นๆจริงๆ
“ดีมาก งั้นฉันฝากนายจัดการเจ้าแมลงพวกนี้ด้วย”
ซูเฉินเชื่อใจ [จอมเขมือบแห่งบรรพกาล ยุงวัชระ] มาก
“เจ้านาย รับรองฉันจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง”
[จอมเขมือบแห่งบรรพกาล ยุงวัชระ] ปลดปล่อยแรงกดดันมหาศาลออกมา
ด้วยสถานะแมลงสัตว์ร้ายเลเวล 6 แรงกดดันของมันน่าหวาดกลัวเป็นอย่างยิ่ง
เห็นแค่เพียงแมลงสัตว์ร้ายที่พุ่งเข้ามา พริบตาที่สัมผัสกับแรงกดดันนี้ ทั้งหมดหยุดนิ่ง ท่าทางดูหวาดกลัวมาก
“ไสหัวออกไปให้เราราชา!”
[จอมเขมือบแห่งบรรพกาล ยุงวัชระ] ราวกับเป็นจักรพรรดิ ระเบิดเสียงอันน่าเกรงขาม ดังกังวานกึกก้อง
สิ้นเสียงนี้ แมลงสัตว์ร้ายทั้งหมดหันหัว และหนีเตลิดเปิดเปิงไปด้วยความหวาดกลัว
ฟิ้ววว …ราวกับกระแสน้ำทะเลที่ลดฮวบลง พวกมันถอยห่างออกไปหลายไมล์ในพริบตาเดียว
