Ep.315
ซูเฉินกังวลว่าจะรบกวนเต่าทรราช แล้วส่งผลกระทบต่อการยกระดับของมัน ดังนั้นปิด [พื้นที่เลี้ยงสัตว์] ทันที
ต่อมา เขาหันไปมองหน้าจอควบคุมส่วนกลาง และเริ่มค้นหาที่อยู่ของซอมบี้และสัตว์กลายพันธุ์อีกครั้ง
ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่หยางหลิงเทียนก้าวเข้ามา อีกฝ่ายเอ่ยถามว่า “ซูเฉิน พวกสัตว์กลายพันธุ์ในเทือกเขาฮวงเจ๋อ จะล่ามันต่อเลยดีไหม?”
ก่อนหน้านี้ สัตว์กลายพันธุ์นับพันตัวได้หลบหนีเข้าไปในเทือกเขาฮวงเจ๋อ ซึ่งนั่นไม่ใช่จำนวนน้อยๆ
“อย่าไปสนใจพวกมันเลยครับ ไปล่าที่สถานชุมชนแห่งอื่นกันดีกว่า” ซูเฉินตอบ
ภูมิประเทศในเทือกเขาฮวงเจ๋อค่อนข้างซับซ้อน นอกจากนี้พวกสัตว์กลายพันธุ์ยังเก่งในการหลบหนี หากต้องการล่าพวกมันทั้งหมด แทบเป็นไปไม่ได้
เมื่อไม่มีวี่แววของซอมบี้บนหน้าจอควบคุมส่วนกลาง ซูเฉินจึงตัดสินใจลองเสี่ยงโชคกลับไปยังสถานชุมชน
“เสี่ยวจือ ล็อคตำแหน่งสถานชุมชนเทียนหนาน” ซูเฉินสั่ง
สถานชุมชนเทียนหนานเคยเป็นรังของจิ่นเฟยซี คาดว่าน่าจะมีซอมบี้อยู่ไม่น้อย
“รับทราบ”
[รถศึกอัจฉริยะ] สตาร์ทเครื่อง มุ่งหน้าที่จุดหมายปลายทาง
…
วันถัดๆมา ระหว่างทางซูเฉินและคนอื่นๆ ยังคงออกล่าซอมบี้อย่างต่อเนื่อง ใช้เวลาเกือบครึ่งเดือน ฝูงซอมบี้ขนาดใหญ่ในเขตหวงหลินของเกาะเฉียนหยูก็ถูกล่าจนหมดสิ้น
ในช่วงเวลาที่กล่าวมา จำนวนซอมบี้ที่ล่าได้มีทั้งสิ้น 40,000-50,000ตัว การกอบโกยของซูเฉินทำกำไรค่อนข้างดี
เขาได้รับหินพลังงานจำนวนมหาศาล ไม่ต้องกล่าวถึงแต้มพลังงานที่สะสมเพิ่มขึ้นอีกได้มากกว่า 5,000 แต้ม
วันนี้ ทุกคนทานข้าวเย็นกัน ล้อมวงหารือ
“ซูเฉิน พวกเราจะไปที่ไหนกันต่อ?” หวู่หยางถาม
ในเขตหวงหลิน ไม่เหลือซอมบี้ให้ฆ่าอีกแล้ว จำเป็นต้องหาที่ใหม่
สำหรับตอนนี้ พวกเขามีสองทางเลือก
หนึ่งคือไปยังเขตหยูหลิน อีกหนึ่งมุ่งสู่ทะเลเพื่อล่าสัตว์ทะเล
ซูเฉินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนตอบว่า “ไปเขตหยูหลินก่อนก็แล้วกัน”
เขตหยูหลินไม่ใช่แค่มีพื้นที่ใหญ่ที่สุดบนเกาะเฉียนหยูเท่านั้น แต่ยังมีขุมกำลังกระจายตัวอยู่มากมาย
นอกจากนี้ เขามีปัญหากับพวกนิกายวูหยิน , นิกายขวงฉี และเมืองทงเทียนพอดี ถึงเวลาแล้วที่จะสะสางเรื่องราวในอดีต
สมาชิกคนอื่นๆเมื่อได้ยินว่าจะเดินทางไปยังเขตหยูหลิน ทุกคนก็ตื่นเต้นเล็กน้อย
เขตหยูหลินเจริญรุ่งเรืองและเปี่ยมไปด้วยเหล่าขุมอำนาจ ที่นั่นมีเมืองใหญ่เป็นสิบแห่ง แต่ละแห่งมีประชากรมากกว่า 100,000 คน
ซึ่งในบรรดาทั้งหมด ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือเมืองทงเทียน พวกเขามีประชากรอยู่ถึงหนึ่งล้านคน ได้ยินมาว่าที่นั่นมีของขายทุกชนิด ประเด็นนี้กระตุ้นความสนใจของพวกเขาเป็นอย่างมาก ในใจลึกๆอยากไปที่นั่นตั้งนานแล้ว
หลังจากตกลงกัน ซูเฉินทำการตรวจสอบภูมิประเทศบนหน้าจอควบคุมส่วนกลาง
แต่กลับพบว่าเขตหยูหลินใช่จะสามารถเข้าไปได้ง่ายๆ
เหตุผลก็คือ บริเวณรอบนอกของเขตหยูหลิน มีทิวเขาที่คดเคี้ยววนเป็นวงแหวน เรียกกันว่า เทือกเขาฉวี่หลิน
และเพราะการดำรงอยู่ของเทือกเขาฉวี่หลินนี่เอง ที่แบ่งแยกเกาะเฉียนหยูออกเป็นสามส่วน
การข้ามเทือกเขาฉวี่หลินใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ แต่ต้องใช้ความพยายามเป็นอย่างมาก
ในขณะที่หากคุณต้องการเข้าสู่เขตหยูหลินโดยไม่ต้องเปลืองแรงใดๆ ก็แค่ใช้ช่องทางผ่านพิเศษเท่านั้น
มีอยู่สองทางที่เชื่อมระหว่างเขตหยูหลินกับเขตหวงหลิน พวกมันถูกขุดโดยกำลังมนุษย์
เส้นทางที่ใกล้กับพวกซูเฉินในตอนนี้ อยู่ไม่ไกลจากเมืองหวังเยว่
ซูเฉินพอพบตำแหน่งที่แน่นอนบนเส้นทางแผนที่ ก็เอ่ยกับ [รถศึกอัจฉริยะ] “เสี่ยวจือ ไปที่นั่น”
[รถศึกอัจฉริยะ] ล็อคปลายทาง จากไปอย่างสง่าผ่าเผย
ห้าวันต่อมา เทือกเขาสูงตระหง่านปรากฏขึ้นเบื้องหน้ารถศึก
เทือกเขานี้ทอดยาวจากตะวันตกไปตะวันออก มองไปราวกับไร้ที่สิ้นสุด มิใช่ใดอื่น เป็นเทือกเขาฉวี่หลิน
ยิ่งไปกว่านั้น สถานที่ๆ [รถศึกอัจฉริยะ] กำลังวิ่งอยู่ มันห่างจากทางเข้าสู่เขตหยูหลินไม่ถึงร้อยไมล์
ซูเฉินเหลือบมองหน้าจควบคุมส่วนกลาง จากนั้นถอนสายตาออก ตั้งใจที่จะหลับพักผ่อน
แต่ทันใดนั้นเอง เสียงแจ้งเตือนพลันดังขึ้น
“คำเตือน! มีรถฐานทัพกำลังวิ่งเข้ามาหาพวกเรา คาดว่าจะปะทะกันในอีกสองนาที”
