Ep.312
“ฮู้มมมม!”
เต่าอสูรศักดิ์สิทธิ์แหงนคอกู่คำรามฟ้า แรงกดดันอันน่าสะพรึงถูกปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง
เผ่าเต่าเขียวบางตัวที่อยู่ใกล้ๆถูกแรงอัดอากาศเป่าปลิวออกมา พวกสัตว์กลายพันธุ์ยิ่งหวาดกลัว ตัวสั่นไม่หยุด
ซูเฉินหรี่ตา มองไปยังเต่าอสูรศักดิ์สิทธิ์ คิดในใจว่า ถ้าไอ้เต่าตัวนี้ตาย จะจับมันไปทำเนื้อย่างหรือซุปตุ๋นดี?
เพราะท้ายที่สุดแล้ว เนื้อของสัตว์กลายพันธุ์เลเวล 5 ซูเฉินยังไม่เคยได้ลิ้มลองมันก่อน ดังนั้นตั้งตารอ
ตึง ตึง ตึงงง!
ในขณะเดียวกัน เต่าอสูรศักดิ์สิทธิ์วิ่งตรงมายังซูเฉิน
อย่าเห็นว่าร่างของมันใหญ่โต ที่จริงแล้วด้านความว่องไว มันรวดเร็วอย่างน่าเหลือเชื่อ แทบจะในพริบตาก็สามารถบุกประชิดถึงหน้าซูเฉิน ยกอุ้งเท้าใหญ่ขึ้นสูง เตรียมบดขยี้
ซูเฉินยังคงยืนนิ่งไม่ขยับเคลื่อนไหว เฝ้ารอจนอุ้งเท้าเต่าอสูรศักดิ์สิทธิ์เหยียบลงมาใกล้ถึงตัว บังเกิดแสงสีทองสาดประกายบนแขนเขา
ทันใดนั้นเอง หนึ่งมือชูขึ้นไปเบื้องบน
ช่างไม่รู้จักประมาณตน!
เป็นแค่ตั๊กแตนแค่คิดหยุดรถม้า!
มองไปยังฉากนี้ หัวหน้าเผ่าเต่าเขียวและเผ่าอมตะต่างแสดงออกถึงความสุข
ซูเฉินไม่คิดล่าถอยหรือหลบเลี่ยง แต่เลือกเอาหัวโหม่งเหล็กกล้า ท้าชนกับเต่าอสูรศักดิ์สิทธิ์ นั่นเท่ากับเป็นการวิ่งเข้าหาทางตัน
เต่าอสูรศักดิ์สิทธิ์เลเวล 5 ทรงพลังมากขนาดไหนไม่รู้ แต่ที่แน่ๆมันไม่ใช่สิ่งที่ผู้ฝึกตนเผ่ามนุษย์จะสามารถต้านทานได้
ยิ่งไปกว่านั้น ซูเฉินเป็นแค่ผู้วิวัฒนาการเลเวล 4 ด้อยกว่าเต่าอสูรศักดิ์สิทธิ์อยู่หนึ่งขั้น ดังนั้นไม่มีทางรับมือกับเต่าอสูรศักดิ์สิทธิ์ได้
ชั่วเวลานี้ สองผู้นำทัพเต่าเขียวได้ปฏิบัติต่อซูเฉินราวกับคนที่ตายไปแล้ว
ยังไงก็ตาม ภาพที่ปรากฏขึ้นในเวลาต่อมา กลับทำให้ทั้งคู่ต้องตกตะลึง!
พวกมันเห็นว่าซูเฉินไม่เพียงไม่ถูกอุ้งเท้าเหยียบย่ำจนตาย แต่เขายังสามารถป้องกันการบดขยี้นี้ได้ ยังไม่พอ หลังจากรับเอาไว้ได้แล้ว ซูเฉินยังยกทั้งร่างของเต่าอสูรศักดิ์สิทธิ์ ขึ้นเหนือหัวเขา
สถานการณ์นรกแตกนี่มันอะไรกัน?
เต่าอสูรศักดิ์สิทธิ์ที่มีน้ำหนักเกินหมื่นจิน กลับถูกยกขึ้นกลางอากาศด้วยมือเดียว?
นี่ข้าตาฝาดไป? หรือกำลังฝันอยู่?
เหตุการณ์อันน่าพิศวงงงงวยนี้ อย่าว่าต่สองผู้นำทัพเต่าเขียวที่ไม่เข้าใจ กระทั่งหวู่หยางและคนอื่นๆบนรถ พวกเขายังตกใจจนอ้าปากค้างไปถึงใบหู
สามารถยกสัตว์กลายพันธุ์ที่มีน้ำหนักน่าจะหลายหมื่นจินด้วยมือเดียว พละกำลังของซูเฉินมหาศาลถึงขนาดไหนกัน?
ซูเฉินเป็นมนุษย์ มิใช่เฮอร์คิวลิสเสียหน่อย แล้วเขาทำได้ยังไง?
โครม!
ตามมาติดๆด้วยเสียงกระแทกอย่างรุนแรง ซูเฉินเหวี่ยงเต่าอสูรศักดิ์สิทธิ์ลงกับพื้น เปลี่ยนพื้นราบเป็นร่องลึก
พบเห็นฉากที่คาดไม่ถึงนี้ บริเวณโดยรอบพลันตกอยู่ในความเงียบสงัด
ดวงตาของทุกคนแทบถลนจากเบ้า สีหน้างุนงงเฉื่อยชา ราวกับกลายเป็นหินไปแล้ว
การกระทำของซูเฉินที่ทุ่มเต่าอสูรศักดิ์สิทธิ์ มันกระทบกระเทือนจิตใจพวกเขาอย่างไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
ณ เวลานี้ บังเกิดความคิดเดียวขึ้นในใจ–
–ว่าซูเฉินไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว!
แต่เขาเป็นเทพเจ้าที่ครอบครองพละกำลังอันยิ่งใหญ่!
“พี่เฉินแข็งแกร่งสุดๆไปเลย” หยางฮ่าวกลืนน้ำลายลงคอ งึมงำด้วยความหลงใหลโง่งม
สือต้าหนิวกับเฉาหรานเองก็เอ่ยออกมาด้วยความรู้สึกจากส่วนลึก “แข็งแกร่งเทียมฟ้า! สุดยอดไปเลย!”
ส่วนหวู่หยาง แม้ไม่พูดอะไร แต่ภายในหัวใจบังเกิดคลื่นลูกใหญ่กระเพื่อมขึ้นๆลงๆ
ซูเฉินพัฒนาขึ้นทุกครั้งที่ต่อสู้ และในครั้งนี้ มันทำให้เขาตกใจมาก มากยิ่งขึ้นกว่าเดิม
คำเรียกขาน ‘ไร้เทียมทาน’ เหมาะสมกับผู้ใด?
จะเป็นใครอื่นไปไม่ได้อีก หากมิใช่ซูเฉินที่คู่ควร!
อีกด้านหนึ่ง เต่าอสูรศักดิ์สิทธิ์ นอนหงายท้อง กำลังตะเกียกตะกายอยู่ในหลุมลึก หัวใหญ่ของมันเป็นตำแหน่งแรกที่ถูกกระแทกลงมา
ช่วงเวลานี้ มันเวียนหัวและชาไปทั้งตัว ภายในใจบังเกิดความรู้สึกอันหลากหลายผสมปนเปกัน ไม่ว่าจะเป็นความสับสน ความอับอาย รวมไปถึงความหวาดกลัวอย่างลึกล้ำ
มันไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเหตุใดสัตว์กลายพันธุ์เลเวล 5 ที่แสนองอาจเช่นตน เมื่ออยู่ต่อหน้ามนุษย์ตัวจ้อย กลับไม่สามารถต่อกรได้ แถมยังถูกโยนทิ้งราวกับสุนัขตาย
เผ่าอมตะค่อยๆได้สติกลับมา มันกับหัวหน้าเผ่าเต่าเขียวหันมองหน้ากัน
ทั้งสองคล้ายเข้าใจถึงความหมายของอีกฝ่าย หันหลังในเวลาเดียวกัน วิ่งกลับเข้าไปในเหมือง
“คิดหนีตอนนี้? ไม่สายเกินไปหน่อยหรอ?”
มุมปากของซูเฉินยกสูงขึ้นเล็กน้อย เปิดใช้งาน [รองเท้าเพิ่มความเร็ว] ไล่ตามทั้งสองดั่งพายุทอร์นาโด
