Ep.296
ชายชราวิ่งไปได้ไม่กี่ก้าว จู่ๆก็รู้สึกว่าเท้าเขาถูกพัวพันโดยบางสิ่งบางอย่าง ไม่ว่าจะออกแรงยังไงก็ไม่มีทางหลุดพ้นได้
ตอนนี้คือช่วงเวลาสำคัญที่จะหลบหนี หากล่าช้า มีโอกาสสูงมากที่จะเสียชีวิต
ชายชราก้มลงมองด้วยความร้อนรน แต่เมื่อสายตาตกลง เขาก็พบว่ามีเถาวัลย์กำลังพันรอบเท้าเขาอยู่ อ้าปากร้องด้วยความตกใจ
“นี่มันเทคนิคพันธนาการธาตุไม้! แถมยังเป็นของปรมาจารย์มนตราเลเวล 5!”
แม้ซูเฉินจะเป็นแค่ปรมาจารย์มนตราเลเวล 4 แต่พลังเวทย์ธาตุไม้ของเขาได้หลอมรวมเข้ากับ [ไม้ศักดิ์สิทธิ์แห่งสระวิเศษ] แล้ว ดังนั้นอำนาจที่ปลดปล่อยออกมาจึงทะยานขึ้นไปอยู่ในระดับเลเวล 5 หรือสูงกว่า
ชายชราเลยคาดเดาว่าเวทย์นี้เป็นเทคนิคเลเวล 5
“ฉันจะให้โอกาสแกเป็นครั้งสุดท้าย บอกจุดประสงค์ที่มาที่นี่ ไม่งั้นก็เตรียมรับมือกับวิธีทรมานนับพันได้เลย!”
ซูเฉินก้าวเข้าหาชายชรา จับจ้องอีกฝ่ายด้วยความเย็นชา
ในดวงตาเขาทอประกายเย็นยะเยือก และแฝงไปด้วยกลิ่นอายชั่วร้าย
ชายชราอดไม่ได้ที่จะสะดุ้ง ภายใต้การจับจ้องของซูเฉิน ในที่สุดเขาก็เอ่ยขึ้นว่า “พวกเรามาที่นี่เพื่อรวบรวมหินรวมดารา”
“ว่าต่อไป” ซูเฉินแค่นเสียงเย็น
ข้อมูลนี้เขารู้อยู่แล้ว แต่เรื่องที่ว่าจะเอาหินรวมดาราไปทำไมเนี่ยสิสำคัญ
“ท่านอาวุโส ถ้าฉันสารภาพ ฉันจะกลายเป็นคนทรยศของเมืองทงเทียน พวกเขาจะไม่ยอมปล่อยฉันไป!”
ชายชราเอ่ยตะกุกตะกัก ความหมายที่แฝงอยู่ในคำพูดของเขาก็คือ หากฉันยอมเผยความจริงออกไป แกต้องปิดมันเป็นความลับ
ซูเฉินถูจมูก บ่นในใจ ‘ไอ้หมอนี่มันโง่รึเปล่า? ต่อให้แกยอมบอกทุกอย่าง สุดท้ายก็ถูกฉันฆ่าอยู่ดี ดังนั้น แกจะมากังวลเรื่องการแก้แค้นของเมืองทงเทียนอีกทำไม?’
ซูเฉินแค่นเสียงในลำคอ กล่าวอย่างเฉยเมยว่า “บอกความจริงมา แล้วฉันจะปล่อยให้แกตายอย่างไม่ต้องเจ็บปวด! แต่ถ้าไม่ยอมพูด ก็เตรียมรับทัณฑ์ทรมานได้เลย จะจัดให้สาสมใจทีเดียว!”
“ตัวเลือกทั้งสองที่เสนอมา ไม่มีข้อไหนปล่อยให้ฉันรอดชีวิตเลยนี่” สีหน้าของชายชราน่าเกลียดจนถึงขีดสุด กัดฟันกล่าว “ท่านอาวุโส หากฉันยอมสวามิภักดิ์ ท่านจะไว้ชีวิตฉันไหม?”
ผู้วิวัฒนาการเลเวล 4 เช่นเขา หาต้องการลี้ภัย ย่อมมีแต่คนอ้าแขนรับ
เพราะท้ายที่สุดแล้ว เขาครอบครองความแข็งแกร่งในระดับเลเวล 4
ไม่ว่าจะลี้ภัยไปเข้าร่วมกับขุมกำลังใด ย่อมสามารถเพิ่มกำลังรบให้แก่ฝ่ายนั้นๆได้เป็นอย่างมาก
อย่างไรก็ตาม ในสายตาของซูเฉิน ไม่ต้องกล่าวถึงผู้วิวัฒนาการเลเวล 4 ต่อให้เป็นเลเวล 5 หากอยู่ฝ่ายศัตรูมาก่อน ก็ไม่คู่ควรเป็นลูกน้องเขา
ยิ่งไปกว่านั้น เขาจะไม่ยอมเก็บคนที่แทบไม่รู้ข้อมูลมาอยู่เคียงข้างกาย
“แกควรอธิบายมาตามตรง” ซูเฉินทำสีหน้าเคร่งขรึมจริงจัง ก่อนเบ้ปากกล่าว “ส่วนเรื่องที่แกจะยอมสวามิภักดิ์ต่อฉัน ขอโทษทีฉันไม่สนใจ!”
สีหน้าของชายชรากลายเป็นสีฟ้า แดง และขาวตามลำดับ สองมือกำหมัดแน่น
ผู้วิวัฒนาการเลเวล 4 ที่แสนน่ายำเกรง ไปที่ไหนก็มีแต่คนก้มหัวให้ เวลานี้กลับไร้ค่าในสายตาซูเฉิน?
ช่วงเวลานี้ จิตใจของเขาพังทลาย เริ่มใช้อารมณ์แก้ปัญหา
“ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นจะฆ่าก็ฆ่าเถอะ บิดาจะไม่ยอมบอกอะไรแม้แต่คำเดียว”
ซูเฉินคล้ายไม่เสียใจเลยที่อีกฝ่ายไม่ยอมปริปาก ตรงกันข้าม ปรากฏรอยยิ้มขึ้นตรงมุมปากเขา หัวเราะเบาๆ “คนปากแข็งแบบแก ฉันเจอมาหลายคนแล้ว แต่สุดท้าย ทุกคนต่างสำนึกเสียใจ คิดผิดที่เลือกหนทางนี้!”
สิ้นเสียง ซูเฉินก็ปลดปล่อยพลังจิตออกมา ตรึงร่างชายชราเอาไว้
ในเวลาเดียวกัน เขาหยิบ [ดาบเสริมมนตรา] และสับลงไปยังแขนขวาของอีกฝ่าย
ได้ยินเพียงเสียงฉับบบ!
แขนทั้งแขนของชายชราถูกแยกออกจากร่างกาย เลือดสีแดงสดทะลักจากปากแผล ชั่วพริบตาเดียวย้อมเสื้อผ้าทั้งตัวเขาเป็นสีเลือด
“อ๊าาาาาา”
ใบหน้าของชายชรากลายเป็นบิดเบี้ยว กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
ฝูงชนที่รับชมอยู่รอบๆ ล้วนตกตะลึงกับฉากนองเลือดนี้ พวกเขาไม่กล้าแม้จะหายใจ
คนที่เหลือจากเมืองทงเทียน หันสบตากัน ก่อนเตลิดหนีไปทุกทิศทาง
“หัวหน้าหวู่ อย่าปล่อยพวกมันไป”
ซูเฉินเหลือบมองไปรอบๆ กล่าวกับหวู่หยาง
โดยไม่ต้องสั่งอะไรเพิ่มเติมอีก หวู่หยางและคนอื่นๆกระจายกันออกไล่ล่าคนของเมืองทงเทียน
ซูเฮินหันกลับมามองชายชราอีกครั้ง ดาบในมือเขาค่อยๆยกขึ้นไปในอากาศอย่างช้าๆ
ชายชราหวาดกลัวจนขวัญหนีดีฝ่อ ตะโกนเสียงดัง “ฉันยอมแล้ว! ฉันจะบอกทุกอย่าง! จุดประสงค์ที่รวบรวมหินรวมดารา เป็นเพราะเจียงเว่ย! ในฐานะเจ้าเมืองทงเทียน เขาต้องการใช้มันเปิดทางผ่านเขตแดน!”
