267

Ep.267

ตึง ตึง ..!

เมื่อเต่ายักษ์โผล่พ้นน้ำ มันก็ค่อยๆย่ำขึ้นมาบนชายหาด ทุกย่างก้าวส่งเสียงดังสนั่น

“ไม่ผิดแล้ว มันคือสัตว์ทะเลเลเวล 5 จริงๆด้วย!” ซูเฉินพึมพำ สายตาเขาไม่ละจากเต่ายักษ์ตัวนั้นเลย

แม้จะอยู่ห่างไกล แต่เขารู้สึกได้ถึงแรงกดดันมหาศาลที่เล็ดลอดออกมาจากเต่ายักษ์

“ท่านผู้เฒ่า รู้หรือไม่ว่าเต่ายักษ์ตัวนั้นมีชื่อว่าอะไร”

ระหว่างเต่ายักษ์กำลังคลานขึ้นมา ซูเฉินหันไปถามชายชราหลังค่อม

เต่ายักษ์ปกติแล้วแบ่งออกเป็นหลายชนิด แต่การที่มันสามารถขึ้นไปถึงเลเวล 5 ได้ แสดงว่าจะต้องเป็นสายพันธุ์ที่ทรงพลังมากแน่ๆ

“ฉันเคยได้ยินคนพูดถึงเรื่องนี้มาก่อน ดูเหมือนว่ามันจะเป็นเต่าทรราชปราณฟ้า” ชายชราหลังค่อมตอบ

“ชื่อฟังดูสุดยอดไปเลย อยากจะรู้จริงๆว่ากำลังรบของมันจะมากซักแค่ไหน” ซูเฉินงึมงำ

เขาอยู่บนโลกนี้มาได้แค่ปีเศษ ยังไม่รู้อะไรมากนัก และชื่อเต่าทรราชปราณฟ้า ก็เพิ่งเคยได้ยินเป็นครั้งแรก

เสียงงึมงำนี้ ดังไปถึงหูของชายชราหลังค่อมและคนอื่นๆเช่นกัน พวกเขานิ่งค้างด้วยความงงงวย

สายตาที่มองมายังซูเฉินก็แปลกไป

เพราะเมื่อฟังจากน้ำเสียและคำพูดของซูเฉินแล้ว คล้ายกับว่าเขาไม่แม้จะเห็นเต่าทรราชปราณฟ้าอยู่ในสายตาเลย

“น้องชาย นั่นคือสัตว์ทะเลเลเวล 5 เชียวนะ แถมยังทรงพลังมากๆในหมู่เลเวล 5 ด้วยกันอีกด้วย ไม่งั้นมันคงไม่สามารถสังหารซอมบี้นับหมื่นในเมืองเฮยฉีได้หรอก”

เบื้องหลังชายชราหลังค่อม ชายวัยกลางคนคนหนึ่งเอ่ยเตือนซูเฉิน

“ถ้าคุณพูดถึงขนาดนี้ แสดงว่ามันแข็งแกร่งอยู่บ้าง” ซูเฉินถูจมูกเขา สีหน้ายังคงเฉยเมยไม่แยแส

“เจ้าหนุ่ม เธอคงไม่คิดหาเรื่องเต่ายักษ์ตัวนี้หรอกนะใช่ไหม?” ชายชราหลังค่อมถามเพื่อความแน่ใจ

แม้เขาจะคิดว่าคำถามนี้ค่อนข้างไร้สาระ แต่ก็ยังอดหวั่นใจไม่ได้

ซูเฉินยิ้ม ไม่ได้พูดอะไร แต่สายตาเพ่งมองไปยังเต่าทรราชปราณฟ้า

ช่วงเวลานี้ เต่าทรราชปราณฟ้าได้คลานพ้นน้ำเป็นที่เรียบร้อย มันนอนลงบนชายหาด กำลังอาบแดดอย่างเกียจคร้าน

“เจ้าหมอนี่นอนสบายตัวเลยนะ” มุมปากของซูเฉินโค้งงอเล็กน้อย หันไปหาชายชราหลังค่อมแล้วบอกว่า “ท่านผู้เฒ่า รบกวนออกไปห่างๆหน่อยนะครับ ผมว่าจะไปจับเต่าซะหน่อย”

การเผชิญหน้ากับสัตว์ร้ายเลเวล 5 ผลพวงจากการต่อสู้คงกระจายเป็นวงกว้าง

ชายชราหลังค่อมและคนอื่นๆเป็นแค่คนธรรมดา หากอยู่ใกล้เกินไปรังแต่จะบาดเจ็บซะเปล่าๆ

และซูเฉินใจดีพอที่จะเตือนพวกเขาด้วยความหวังดี

“หมายความว่ายังไง? นี่เธอคิดจะไปล่าเต่าทรราชปราณฟ้าจริงๆหรือ?”

ชายชราหลังค่อมและคนอื่นๆตกตะลึง ทั้งหมดคิดว่าพวกตนหูฝาดไป

เต่าทรราชปราณฟ้าเลเวล 5 เป็นสิ่งที่สามารถฆ่าได้ด้วยหรือ? ต่อให้ผู้วิวัฒนาการเลเวล 5 เจอมัน ยังต้องยอมหลีกทางให้เลย

แล้วซูเฉินมีสถานะสูงกว่าผู้วิวัฒนาการเลเวล 5 หรือไร?

คำตอบมันชัดเจน เพราะดูจากอายุที่น้อยกว่า 20 ปีก็ทราบได้ แม้เขาจะเป็นผู้วิวัฒนาการจริงๆ แต่ก็ไม่น่าจะแข็งแกร่งถึงขนาดนั้น

แล้วเหตุใดเขาถึงประกาศกร้าวว่าตนต้องการสังหารเต่าทรราชปราณฟ้าเลเวล 5 เล่า?

นี่มันเรื่องไร้สาระอะไรกัน?

ถ้าจะแสร้งทำเป็นเก่ง ก็ไม่เห็นจำเป็นต้องอวดดีถึงขนาดนี้เลย

แต่ระหว่างนั้น พวกเขาก็เห็นว่าซูเฉินวิ่งเข้าหาเต่าทรราชปราณฟ้าจริงๆ

“คุณปู่ เขาบ้าไปแล้วรึไง” เด็กหญิงตัวเล็กๆที่อยู่เบื้องหลังชายชราหลังค่อมกรีดร้องออกมา

“คงอยากตาย แต่หาวิธีตายเท่ๆอยู่ล่ะมั้งเลยทำแบบนี้”

“มีชีวิตมันไม่ดีหรือ? ทำไมถึงต้องรนหาที่ตายด้วย?”

“ต้องป่วยจิตแน่ๆ”

ชายอีกสามคน ทั้งหมดต่างเห็นพ้องต้องกันว่าซูเฉินซี้แหง๋ๆ

ชายชราหลังค่อมมองไปยังซูเฉินที่วิ่งไกลออกไป ถอนหายใจอย่างลึกล้ำ “ออกจะเป็นเด็กดีแท้ๆ แต่ทำไมถึงคิดสั้นแบบนี้?”