Ep.160
เฉาหรานที่อยู่ถัดไปด้านข้างไม่ยอมน้อยหน้า สะบัดมือฟันสองครั้งติดต่อกัน สะบั้นหัวซอมบี้ได้อย่างรวดเร็ว
ตันหลิน หยางเฉียนก็เริ่มลงมือแล้ว ทั้งสองหันหลังชนกัน หลังจากเสียงปืนดังขึ้น ซอมบี้ก็ทยอยกันล้มลง ตายเป็นใบไม้ร่วง
ซูเฉินสังหารซอมบี้หลายร้อยตัวในดาบเดียว หันไปตะโกนใส่ [รถศึกอัจฉริยะ] “เสี่ยวจือ ฆ่าพวกมันให้ฉัน!”
เมื่อได้รับคำสั่ง [รถศึกอัจฉริยะ] เริ่มควบคุม [ปืนกลแก็ตลิ่ง (ไม่จำกัดเลเวล) และ [ปืนใหญ่เพาส์] ทันที ระดมยิงพร้อมกัน
ตูม ตูม ตูม!
ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปังๆๆๆๆ
ปืนสองกระบอกระดมยิงพร้อมกัน ราวกับตาข่ายใหญ่ที่เปี่ยมไปด้วยอำนาจทำลายล้าง หว่านลงกลางดงซอมบี้
[ปืนใหญ่เพาส์ เลเวล 1 ] กระสุนแต่ละนัดสามารถสังหารซอมบี้ได้มากกว่า 20 ตัว ผลพวงจากมัน ทำร้ายซอมบี้ที่อยู่ใกล้ๆได้รับบาดเจ็บไปนับไม่ถ้วน
[ปืนกลแก็ตลิ่ง (ไม่จำกัดเลเวล)] ไร้เทียมทานยิ่งกว่า ยกเว้นซอมบี้เลเวล 2 ซอมบี้ที่เหลือ ทุกตัวที่ถูกยิงใส่ ไม่อาจรอดชีวิตไปได้
หยางหลิงเทียนและหวู่หยางร่วมมือกัน กำจัดซอมบี้เลเวล 2 ที่ฝ่าดงกระสุนเข้ามาได้
[นักรบจักรกล] อยู่กับซูเฉิน กระโจนเข้าเข่นฆ่าซอมบี้ราวกับพายุคลั่ง
ในสนามรบ กลุ่มเดียวที่ยังสบายคือหมาป่ากลายพันธุ์ทั้งสาม พวกมันถูกซูเฉินสั่งให้คอยปกป้องหยางเฉียนและตันหลิน
หยางเฉียนและตันหลินต่างก็ถือ [ปืนพกเพาส์] ไว้ในมือ ทำให้น้อยนักที่จะมีซอมบี้หลุดเข้ามา
แบบนี้ก็ยิ่งทำให้สามหมาป่ากลายพันธุ์ไม่มีอะไรทำเข้าไปใหญ่
การสังหารหมู่อย่างไร้ปราณีกินเวลายาวนานถึงหนึ่งชั่วโมง เมื่อซอมบี้ตัวสุดท้ายถูกฆ่า ในสนามรบก็ไม่เหลือซอมบี้ตัวใดโงหัวขึ้นมาอีก
ซูเฉินถอนหายใจระบายความตึงเครียด กวาดสายตามอง
ไม่ช้า ลำแสงสีต่างๆนับพันสายก็ปรากฏขึ้นในสายตาเขา
“ชิ้นส่วนมากกว่า 1,000 ชิ้น!” ซูเฉินสูดหายใจลึก พยายามทำให้ตัวเองสงบลง
แม้เขาจะเคยรวบรวมชิ้นส่วนได้เกินพันชิ้นไปตั้งนานแล้ว แต่การดรอปชิ้นส่วนนับพันในคราวเดียว ฉากที่อลังการเช่นนี้ เป็นครั้งแรกที่เขาได้พบเจอมัน
…
ซอมบี้ทั้งหมดถูกกำจัดออกไป ภารกิจใหม่ก็เริ่มขึ้นตามมาติดๆ
หวู่หยางและคนอื่นๆเริ่มขุดหาหินพลังงาน
ซูเฉินเริ่มเก็บเศษชิ้นส่วน สิ่งแรกที่เขาหยิบได้คือชิ้นส่วนสีม่วงที่ดรอปจากจิ่นเฟยซี
“คุณได้รับ [เพลิงทะเลทราย] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (5/10) , จำนวนองค์ประกอบยังไม่ครบ ไม่สามารถปลดล็อคได้ ต้องการแลกเปลี่ยนเป็นแต้มพลังงานหรือไม่?”
ซูเฉินไม่ได้เลือกแลกเปลี่ยนมัน ก้มคว้าอีกสองชิ้นที่เหลือ
“คุณได้รับ [เพลิงทะเลทราย] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (6/10) , จำนวนองค์ประกอบยังไม่ครบ ไม่สามารถปลดล็อคได้ ต้องการแลกเปลี่ยนเป็นแต้มพลังงานหรือไม่?”
“ไม่แลก”
“คุณได้รับ [เพลิงทะเลทราย] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (7/10) , จำนวนองค์ประกอบยังไม่ครบ ไม่สามารถปลดล็อคได้ ต้องการแลกเปลี่ยนเป็นแต้มพลังงานหรือไม่?”
“ไม่แลก”
สองชิ้นที่เหลือก็ยังเป็น [เพลิงทะเลทราย] ด้วยเหตุนี้ ทำให้ขาดอีกเพียงสามชิ้น ก็จะสามารถปลดล็อคได้แล้ว
หลังจากเก็บพวกมัน ซูเฉินก็ไม่เสียเวลา ไล่หาชิ้นส่วนต่อไป
“คุณได้รับ [อุกกาบาตเพลิงปฐพี] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (1/10) , จำนวนองค์ประกอบยังไม่ครบ ไม่สามารถปลดล็อคได้ ต้องการแลกเปลี่ยนเป็นแต้มพลังงานหรือไม่?”
“ไม่แลก”
สิ่งใดก็ตามที่ปรากฏขึ้นเป็นครั้งแรก ไม่ว่ามันจะมีค่าหรือไม่ ซูเฉินตัดสินใจที่จะเก็บมันไว้เสมอ
อีกอย่าง [อุกกาบาตเพลิงปฐพี] ก็ฟังดูเหมือนจะมาจากอวกาศคล้ายกับ [หินบดดาราเทียนกัง] เขาเลยอยากที่จะเก็บมันไว้
“คุณได้รับ [หมาป่าจักรกล] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (1/1) , จำนวนองค์ประกอบครบแล้ว คุณต้องการเลือกปลดล็อคหรือแลกเปลี่ยนเป็นแต้มพลังงาน?”
“แลกแต้มพลังงาน”
“คุณได้รับ [เมล็ดพันธุ์ต้นแอปเปิ้ล] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (1/1) , จำนวนองค์ประกอบครบแล้ว คุณต้องการเลือกปลดล็อคหรือแลกเปลี่ยนเป็นแต้มพลังงาน?”
“แลกแต้มพลังงาน”
