7/8
Ep.153
ครืนนนนนน!
แต่ในตอนนั้นเอง มีเสียงคำรามดังขึ้นจากระยะไกล
ต่อมา เสียงคำรามนั้นดังขึ้นเรื่อยๆ ทั้งยังค่อยๆใกล้เข้ามายังทิศทางที่ฉู่เซวียนและกลุ่มของเขากำลังฉลองกันอยู่
เพียงไม่กี่ลมหายใจ เงาดำๆที่เบื้องหลังมันฟุ้งเป็นฝุ่นตลบได้ปรากฏขึ้นในสายตาของเหล่าซอมบี้ระดับสูง
และเนื่องจากมืดเกินไป บวกกับความว่องไวของเงานั่น ทำให้ ฉู่เซวียนมองไม่เห็นเลยว่าเจ้าสิ่งนั้นคืออะไร
“อ๋า? อื้อ อื้อ” อี้อี้กลืนเนื้อย่างลงคอในคำเดียว
ในระหว่างนั้นเอง คล้ายเกิดเสียงบรึ้ม!จากจุดที่เงาพุ่งมา มันระเบิดความไวเพิ่มขึ้นหนึ่งส่วน ทิ้งภาพติดตาไว้ตามรายทาง
เอี๊ยดดด
เมื่อเงาดำเข้าใกล้เหล่าซอมบี้ระดับสูง มันชะลอความเร็วลง จนใต้เท้าเกิดประกายไฟลากยาวไปตามพื้น
เวลานี้ เหล่าซอมบี้ระดับสูงวางขวดเหล้าในมือลงแล้ว ทั้งหมดจ้องมองไปยังเงาดำที่ใกล้เข้ามา
ฉู่เซวียนเองก็ตกใจเช่นกัน เพราะเขาไม่อาจาสัมผัสถึงความผันผวนของปราณวิญญาณที่ออกมาจากเงานั้นเลย
ในที่สุด หลังจากร่างเงานั้นมาถึงกองไฟ ฉู่เซวียนและคนอื่นๆถึงค่อยเห็นใบหน้าที่แท้จริงของมัน
และพวกเขาก็ต้องประหลาดใจ เมื่อพบว่าร่างที่แท้จริงของเงานั่นเหมือนจะเป็นแค่สุนัขขนเหลืองธรรมดาๆ
มันเป็นหมาขนเหลืองที่พบเจอได้ทั่วไปเลยตามชนบท
มองไปยังไม้ที่ว่างเปล่าในมือของอี้อี้ สุนัขขนเหลืองเปล่งเสียงร้องโฮ “อา อาา อ๊าาา! กินไปซะแล้ว! กินไปหมดเลย ทำไมไม่เหลือไว้ให้เราราชาบ้าง!!”
เชี่ย! หมาพูดได้!
นี่คือความคิดแรกที่ผุดขึ้นในใจเหล่าซอมบี้ระดับสูง แต่จากนั้น พวกเขาก็ตั้งท่าระวังตัวกันทันที เพราะการที่อีกฝ่ายสามารถเคลื่อนไหวได้รวดเร็วรุนแรงเช่นนี้ แสดงว่าเจ้าหมาเหลืองต้องเป็นสัตว์กลายพันธุ์ แถมยังบอกได้เลย ว่าพลังรบคงอยู่เหนือกว่าลอร์ดขั้นต้น
อย่างไรก็ตาม ฟังจากที่มันพูดออกมา ดูเหมือนว่าเจ้าหมาขนเหลืองตัวนี้จะมาเพื่อเนื้อย่างเสียบไม้ของเขา
ฉู่เซวียนยกมือขึ้นลูบคาง ขบคิดในใจ
“สาวน้อย ยังมีเจ้าสิ่งนั้นอีกไหม?” คล้ายตระหนักถึงท่าทีที่ตนแสดงออกมา สุนัขขนเหลืองปรับสีหน้าและการวางตัวอย่างรวดเร็ว เอ่ยถามเสียงเรียบ
“ขอโทษที นั่นเป็นไม้สุดท้ายแล้ว” ฉู่เซวียนก้าวออกมาข้างหน้า ขวางกั้นระหว่างทั้งสอง เอ่ยอย่างเฉยเมย
เมื่อครู่ เขาได้ขอให้ระบบตรวจสอบข้อมูลของเจ้าสุนัขขนเหลืองตัวนี้แล้ว แต่ได้ข้อสรุปเหมือนกับอี้อี้ ทั้งคือเขากับมันห่างชั้นกันเกินไป ไม่สามารถสอบถามได้
นั่นอธิบายได้ ว่าแม้สุนัขขนเหลืองตัวนี้จะดูเหมือนหมาธรรมดา แต่ความแข็งแกร่งของมันอย่างน้อยเทียบได้เลยกับอี้อี้ ไม่งั้นก็คงเหนือกว่าระดับลอร์ดไปแล้ว!
“ซอมบี้อ่อนแออย่าได้เสนอหน้าดีกว่า มาทางไหนกลับไปทางนั้นซะ เป็นแค่ลอร์ดขั้นต้นกล้ามาขัดสายตาเราราชา ถ้าตอนนี้เราอารมณ์ไม่ดี แกได้ตายไปแล้ว” สุนัขขนเหลืองพูดอย่างไม่แยแส
หากเป็นลอร์ดขั้นต้นทั่วๆไป เมื่อได้ยินคำนี้ พวกเขาคงหวาดกลัวหัวหด
แต่น่าเสียดาย ที่สุนัขขนเหลืองดันมาเจอฉู่เซวียน
เป็นไปตามคาด พอฉู่เซวียนได้ยินคำพูดของสุนัขขนเหลือง รอยยิ้มจางผุดขึ้นบนใบหน้าเขา
หากคนรู้จักฉู่เซวียนมาเห็นภาพนี้ พวกเขาจะรู้ได้ทันทีว่า ฉู่เซวียนกำลังเริ่มวางกับดักอีกแล้ว
“ฮี่ ฮี่ ท่านสัตว์กลายพันธุ์ไม่ทราบว่ามาที่เมืองตงเฉิงของพวกเราเพราะเนื้อย่างใช่ไหม?” ฉู่เซวียนเอ่ยถาม
“เดาได้ถูกต้อง” สุนัขขนเหลืองผงกหัว ทำท่าทีไม่ต่างจากมนุษย์ เอ่ยตอบกลับไป “เราราชาได้กลิ่นมันจากพื้นที่รกร้างที่อยู่ห่างออกไปร้อยกว่ากิโลเมตร ถึงได้รีบมาที่นี่โดยไม่หยุดพัก แต่น่าเสียดายที่ช้าไปก้าวหนึ่ง อ๊าาา!”
8/8
Ep.154
เวลานี้ สุนัขขนเหลืองไม่สนใจสายตาอของเหล่าซอมบี้ระดับสูง มันพึมพำกับตัวเองด้วยความผิดหวังว่า “เฮ้อ ถ้าเราเร็วกว่านี้ซักนิด คงได้กินของอร่อยไปแล้ว ทุกวันนี้ได้กินแต่สัตว์กลายพันธุ์จนจะอ้วกอยู่แล้ว”
ได้ยินแบบนี้ เหล่าซอมบี้ระดับสูงมองหน้ากันพักหนึ่ง ก่อนชำเลืองมองไปทางฉู่เซวียน
เพราะท้ายที่สุดแล้ว สุนัขขนเหลืองตัวนี้แม้ดูธรรมดา แต่เห็นได้ชัดว่ามันไม่ได้ง่ายดายดั่งเปลือกนอก ดังนั้นพวกเขาเลยไม่กล้าเคลื่อนไหว
สังเกตเห็นสายตาที่มองมา ฉู่เซวียนลอบส่ายหัวให้พวกเขา ส่งสัญญาณว่าขอดูสถานการณ์ก่อน
“พี่ชาย เหมือนฉันจะเคยได้ยินเรื่องของสุนัขขนเหลืองตัวนี้ด้วยนะ”
ในตอนนั้นเอง อี้อี้เดินมาอยู่ข้างฉู่เซวียนกระซิบบอกเขา
ได้ยินคำนี้ ฉู่เซวียนขมวดคิ้ว กระซิบถามเสียงเบา “ได้ยินว่ายังไงบ้าง?”
“ครั้งหนึ่งฉันเคยไปในสถานที่ที่ราชาซอมบี้เรียกรวมพล แล้วได้ยินซอมบี้ลอร์ดตัวอื่นพูดถึงมัน” อี้อี้เล่าช้าๆ “่ในพื้นที่รกร้างของพันธมิตรจีน มีสิ่งมีชีวิตลึกลับที่ขนเหลืองทั้งตัว แต่ว่องไวอย่างน่าเหลือเชื่อ และมันชอบกินสัตว์กลายพันธุ์ระดับลอร์ดเป็นอาหาร”
สีหน้าของ อี้อี้เคร่งขรึมลงเล็กน้อย ถึงอย่างไรแม้เธอจะดูเหมือนเด็ก แต่พลังรบแท้จริงแข็งแกร่งมาก นอกจากนี้ สติปัญญายังไม่ด้อยไปกว่าซอมบี้ระดับสูงที่เหลือเลย
สำหรับท่าทีน่ารักไร้เดียงสาที่เธอมักแสดงออกมา มันแค่เฉพาะตอนที่อยู่กับฉู่เซวียนและไม่มีเรื่องจริงจังเท่านั้น
กินสัตว์กลายพันธุ์ระดับลอร์ดเป็นอาหาร?
งั้นพลังรบของเจ้าสิ่งมีชีวิตตัวนี้ ก็ไม่ด้อยไปกว่าราชาซอมบี้เลยสิ?
ได้ยินที่อี้อี้เล่า ฉู่เซวียนยกมือขึ้นลูบคางเขา สายตาจดจ่อไปยังสุนัขขนเหลืองที่อยู่ไม่ไกล เริ่มใช้สมองวิเคราะห์มัน
‘ว่องไวอย่างน่าเหลือเชื่อ’
‘สามารถบุกเข้าประชิดอี้อี้ได้จากระยะไกลโดยไม่มีใครทันตั้งตัว’
‘ตามรายทางถึงขั้นทิ้งภาพติดตาเอาไว้ บุกเข้ามาจากรอบนอกของเมืองในเวลาไม่กี่ลมหายใจ นับว่าทรงพลังอย่างแท้จริง’
ส่วนเรื่องความชอบที่มักกินสัตว์กลายพันธุ์ระดับลอร์ดเป็นอาหาร หากเรื่องนี้สุนัขขนเหลืองไม่ได้โกหก ก็แสดงว่ามันคือตัวเดียวกับที่อี้อี้บอก
แต่เหม่อมองไปยังสุนัขขนเหลืองที่กำลังคร่ำครวญ มุมปากของฉู่เซวียนอดกระตุกไม่ได้ บางส่วนในใจเขาคล้ายไม่อยากยอมรับ
ว่าเจ้าสิ่งมีชีวิตลึกลับที่เหล่าซอมบี้ลอร์ดกล่าวขวัญถึง มันจะใช่เจ้าตัวที่อยู่ตรงหน้าเขา
“อะแฮ่ม ถ้างั้นขอถามหน่อย ว่าท่านคือสุนัขชื่อดังที่ถูกกล่าวถึงใช่ไหม?”
ฉู่เซวียนนึกทบทวนอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนก้าวออกไปข้างหน้า หลังจากไตร่ตรองแล้วก็กล่าวออกไป
อย่างไรก็ตาม เมื่อคำพูดของเขาถูกเปล่งออกมา สุนัขขนเหลืองร้องเพ้ย!ทันที ขนของมันลุกชันทั้งตัว แยกเขี้ยวยิงฟันพร้อมพูดว่า “ผายลม! ลองดูให้ดีๆ เราราชาไม่ใช่สุนัข! แต่เป็นหมาป่า! ”
“เอ่อ … ” ฉู่เซวียนตอนแรกตะลึงไป แต่พอได้สติเขาผงกหัวตาม “อ้อ อ้อ กระผมพูดผิดไป ที่แท้เป็นท่านหมาป่า”
ได้ยินสิ่งที่อยากฟัง สุนัขขนเหลืองยกขาหน้าขึ้นสะบัดสองทีอย่างไม่ใส่ใจ เอ่ยปากว่า “ลืมมันเถอะ เห็นแก่ที่แกไม่รู้เรื่องอะไร เราราชาจะยอมไว้ชีวิตซักครั้ง”
เห็นภาพนี้ สีหน้าของเหล่าซอมบี้ระดับสูงแปรเปลี่ยนไป มีหลายตนอยากหัวเราะแต่ก็ไม่กล้า ทำได้แค่ยิ้มหยีด้วยความขบขัน
ฉู่เซวียนเองก็ฝืนบังคับให้ทำสีหน้าเรียบเฉย ก่อนเอ่ยขึ้นว่า “ไม่ทราบว่าท่านหมาป่าชื่ออะไร? กระผมจะได้เรียกอย่างเหมาะสม”
ได้ยินคำนี้ สุนัขขนเหลืองชะงักไปในตอนแรก ก่อนยกขาหน้าขึ้นเกาหัว เอ่ยปากว่า “ชื่ออะไร … นั่นสิเราราชายังไม่มีชื่อนี่นา อา … ”
