ตอนที่ 66 โต้ตอบอย่างหนักหน่วง

“ทำไมเจ้าเด็กนี่ถึงเร็วขนาดนี้”

เจียวนาคาทมิฬกำลังยืนอยู่บนหัวอสรพิษเขาเดียว ขณะที่กำลังยิ้ม เขาสะดุ้งเหมือนแมวที่ตกใจ และจ้องไปที่ดาบยาว ที่จี้ฮ่าวกำลังถืออย่างตะลึง

รูปร่างของดาบนั่นเหมือนกับของนักรบขั้นสูงเผ่านาคาทมิฬ

เมื่อนักรบเผ่านาคาทมิฬกลายเป็นนักรบขั้นสูง ทางเผ่าจะมอบดาบให้เป็นรางวัล ดาบนั้นถูกสร้างขึ้นในบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ของเผ่านาคาทมิฬ ซึ่งเป็นบ่อน้ำพุเย็น ด้วยโลหะพิเศษ 10 ชนิด และนักบวชที่แข็งแกร่งที่สุดในเผ่าจะเป็นคนประทับวงเวทย์บนดาบด้วยตัวเอง ดาบที่ถูกสร้างขึ้นด้วยวิธีนี้จะแข็งแกร่ง และคมมาก ความคมของมันสามารถหั่นเหล็กหรือทองได้ราวกับหั่นกระดาษ และสามารถฆ่าคนได้โดยที่เลือดไม่กระเด็นออกมาสักหยด

ดาบที่จี้ฮ่าวถืออยู่ ได้มาจากการต่อสู้เมื่อเดือนก่อน ดาบที่คมกริบของจี้ฮ่าวแทงทะลุหน้าอกของเจียงเหยา

“ถ้าเขาแทงมาที่ข้าละก็… ข้าเกรงว่าแม้แต่ข้าเองก็คงไม่สามารถหลบมันได้ทัน!”

เจียวนาคาทมิฬตกตะลึงกับความเร็วในการโจมตีของจี้ฮ่าว เหงื่อเริ่มไหลออกมาจากหน้าผากของเขา

จี้ฮ่าวเป็นเพียงแค่นักเวทย์ขั้นต้นที่เพิ่งจะปลดปล่อยพลังทางสายเลือดได้ไม่นาน แต่ทักษะการใช้ดาบของเขาไม่ธรรมดาเลย ถ้าปล่อยให้เขาเติบโตไปมากกว่านี้ละก็ เขาคงมาแทนจี้เซีย และกลายเป็นฝันร้ายของเผ่านาคาทมิฬ

เจียวนาคาทมิฬพยายามอย่างหนัก เพื่อกำจัดสายเลือดจอมเวทย์ราชันของเผ่ากาอัคคี มีเพียงแค่จี้เซีย และลูกชายของเขาเท่านั้นที่เหลือรอด แต่ดูเหมือนจี้ฮ่าวจะมีศักยภาพที่น่าสะพรึงกลัวซ่อนอยู่ เจียวนาคาทมิฬส่งเสียงคำรามไปบนท้องฟ้าด้วยความโกรธ

‘ทำไมเด็กมีพรสวรรค์แบบนี้ถึงไม่มาเกิดที่เผ่านาคาทมิฬบ้างเลย’ นาคาทมิฬเจียวคิด

เจียวนาคาทมิฬกระทืบพื้นอย่างแรง หลังจากนั้นอสรพิษของเขาก็ส่งเสียงขู่ออกมา อสรพิษความยาวเกือบ 100 ฟุต ชูคอของมันขึ้น และอ้าปากพ่นไอเย็นสีดำตรงไปที่จี้ฮ่าว

เจียวนาคาทมิฬโดดลงจากหัวอสรพิษ และชักดาบของเขาออกมา ควันสีดำพวยพุ่งออกมาจากร่างของเขา เศษน้ำแข็งจำนวนมากตกลงรอบๆตัวเขา

ป่าภายในรัศมี 2-3 ไมล์เริ่มกลายเป็นน้ำแข็ง เจียวนาคาทมิฬยกดาบของเขาขึ้นมา และแทงไปที่อกด้านซ้ายของจี้ฮ่าว แสงสีดำความยาว 10 ฟุต พุ่งออกมาจากปลายดาบ

ถ้าการโจมตีนี้สำเร็จ ดาบจะแทงทะลุอกไปถึงหัวใจของจี้ฮ่าว ทำให้เขาตายในทันที

“ฮ่า! ตายซะ!”

นักรบขั้นสูงเผ่าผี คนที่วิ่งตามจี้ฮ่าวมาตลอด ยกท่อนไม้ขนาดใหญ่ขึ้น และฟาดไปที่หน้าของจี้ฮ่าว นักรบเผ่าผีเติบโตมาในสภาพแวดล้อมที่โหดร้าย เขาโจมตีไปที่จี้ฮ่าวโดยหวังแค่ให้เขาตาย โดยไม่สนว่าจะโดนเจียงเหยารึป่าว

ดาบยาวในมือจี้ฮ่าวสั่นอย่างรุนแรง และเริ่มมีแสงส่องออกมา

วิชา 9 สัจธรรมสามารถเชื่อมต่อกับจักรวาล และยืมพลังจากทุกสิ่งบนโลกใบนี้ จี้ฮ่าวกระตุ้นพลังพิเศษที่อยู่ในดาบ และส่งพลังส่วนหนึ่งของเขาเข้าไปในเวลาเดียวกัน

ไอเย็นถูกปลดปล่อยออกมาจากดาบ และพลังความร้อนของจี้ฮ่าว ซึ่งเหมือนจะตรงข้ามกัน แต่ทว่ามันกับส่งเสริมกันอย่างน่าประหลาด ไอเย็นและความร้อนเปลี่ยนสภาพเป็นแสงสีแดงดำหมุนวนอยู่รอบดาบ เลือดที่พุ่งออกจากหน้าอกของเจียงเหยาเริ่มแข็งตัว ขณะที่เลือดอีกครึ่งหนึ่งเริ่มเดือดกลายเป็นไอ

เจียงเหยามองที่จี้ฮ่าวด้วยใบหน้าที่บิดเบี้ยว ขณะกำลังสำลักเลือดออกมาอย่างต่อเนือง และพูดด้วยน้ำเสียงตกตะลึง

“ทำไม แกถึงได้…. วิชาอันเชิญวิญญาณถูกร่ายโดยนักบวชที่แข็งแกร่ง ถึงแม้จะเป็นจี้เซียก็ยังไม่สามารถต้านทานพลังมันได้….”

“ข้าไม่เหมือนกับท่านพ่อ!”

จี้ฮ่าวพูดขัดขึ้นมา เขาดึงดาบออกมา และฟันไปที่คอของเจียงเหยา พร้อมกับพูดเสียงดังๆว่า

“เจียงเหยา เจ้าควรจะตายตั้งนานแล้ว”

เจียงเหยายิ้มแปลกๆ และพูดว่า

“จี้ฮ่าว แกจะต้องชดใช้ ข้าจะจำไว้ว่าแกเกือบจะฆ่าข้า”

หยกสีแดงภายในเข็มขัดของนางระเบิด ทันใดนั้นมีเพลิงสีแดงออกมาห่อหุ้มร่างเจียงเหยาไว้ เปลวไฟที่ห่อหุ้มเจียงเหยาเริ่มเปลี่ยนเป็นนกกระเรียนขาเดียว และบินขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว

“หนามแห่งความเป็น ความตาย สังหาร!”

จี้ฮ่าวคำราม เขาอ้าปากพ่นเลือดที่อยู่ในปากออกมา และชี้นิ้วไปที่เจียงเหยา ที่ถูกเปลวไฟห่อหุ้มอยู่

ปิ่นปักผมสีดำทั้ง 3 พุ่งออกมาจากปากจี้ฮ่าว มันเจาะทะลุเปลวไฟเข้าไป ราวกับสายฟ้าสีดำ จุดชีพจรพลังที่กำลังส่องแสงทั้ง 3 จุดของเจียงเหยา มีเลือดสีดำพุ่งออกมาทันที เหมือนกับน้ำพุ 3 สาย

“หนามแห่งความเป็นและความตาย! สมบัติเวทย์ของชิงฟู! ทำแกถึงมีมัน!”

เจียงเหยากรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง พร้อมๆกับเสียงของเจียงเหยา นกกระเรียนส่งเสียงร้องออกมา และเปลี่ยนร่างเป็นลำแสง พุ่งหายไปบนก้อนเมฆในชั่วพริบตา เจียงเหยารอดไปได้ด้วยการเสียสละสมบัติเวทย์ช่วยชีวิตของนาง

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเร็วมาก ดาบของเจียวนาคาทมิฬยังอยู่ห่างจากตัวจี้ฮ่าว 7-8 ฟุต และท่อนไม้ของเขาแดงยังห่างจากจี้ฮ่าว 100 ฟุต จี้ฮ่าวทำให้เจียงเหยาบาดเจ็บสาหัส จนสมบัติเวทย์ที่นางได้รับจากเจียงโบทำงานแบบอัตโนมัติ เพื่อช่วยชีวิตของนางไว้

“ไอ้เด็กเวรนี่”

เจียวนาคาทมิฬสบถด้วยความโกรธ ควันสีดำเริ่มหนาขึ้น ดาบยาวในมือของเขาเริ่มสั่นอย่างรุนแรง บรรยากาศอันหนาวเย็นปกคลุมไปทั่ว ในรัศมี 10 ไมล์ ต้นไม้ ใบหญ้าทุกอย่างถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็งสีดำ หลังจากที่เจียวนาคาทมิฬสะบัดข้อมือของเขา น้ำแข็งสีดำทั้งหมดระเบิดออก ทำให้ต้นไม้ขนาดใหญ่แหลกเป็นชิ้นๆ

ต้นไม้ทั้งหมดที่อยู่ใกล้ แหลกเป็นชิ้นๆ มีเพียงแค่ต้นไม้ขนาดยักษ์ 2 ต้นยังคงตั้งอยู่ ราวกับว่ามันไม่ได้รับอิทธิพลของพลังไอเย็น

ยิ่งไปกว่านั้น ต้นไม้ทั้ง 2 นั่น อ้าปากที่เป็นโพรงของมัน และส่งเสียงคำรามออกมาด้วยความโกรธ มีแสงสีเขียวปรากฏขึ้นมา 4 จุด เหมือนกับดวงตาจ้องไปที่เจียวนาคาทมิฬ

“มนุษย์ต้นไม้หมื่นปี?”

ตัวของเจียวนาคาทมิฬเริ่มสั่น เหงื่อของเขาไหลออกมาทันที เขารู้จักมันดี มนุษย์ต้นไม้ที่มีอายุมากกว่า 1 หมื่นปี พวกนี้จะอารมณ์เสีย ถ้ามีใครมาทำให้ป่าเสียหายต่อหน้ามัน คนผู้นั้นจะกลายเป็นศัตรูของมัน

เจียวนาคาทมิฬปลดปล่อยพลังทั้งหมดของเขาออกมา เป็นเหตุให้ต้นไม้ภายในรัศมี 10 ไมล์รอบๆตัวเขาได้รับความเสียหาย ทำให้มนุษย์ต้นไม้ปรากฏตัวขึ้นทันที

จี้ฮ่าวกระโดดขึ้นไปบนอากาศ เผชิญหน้ากับแสงที่พุ่งออกมาจากดาบของเจียวนาคาทมิฬ ด้วยแสงสีแดงดำจากดาบยาวของเขา

เคร้ง!

พร้อมกับเสียง มีชั้นแสงกำลังหมุนรอบๆตัวจี้ฮ่าว การโจมตีด้วยพลังทั้งหมดของเจียวนาคาทมิฬถูกป้องกันได้อย่างง่ายดาย ด้วยชั้นแสงนั้น ร่างกายของจี้ฮ่าวได้รับแรงสะเทือนเพียงเล็กน้อย เขารู้สึกว่าอวัยวะภายในของเขาได้รับการกระทบกระเทือนเล็กน้อย ไอร้อนทะลักออกมาจากลำคอของเขา พร้อมกับเลือดจำนวนมาก ทะลักออกมาจากปากของจี้ฮ่าว

เจียวนาคาทมิฬเป็นนักรบขั้นสูงระดับหัวกระทิ ขณะที่จี้ฮ่าวเป็นเพียงแค่นักเวทย์ที่เพิ่งจะขึ้นมาระดับขั้นต้น พลังของพวกเขาแตกต่างกันมาก เจียวนาคาทมิฬสามารถบดขยี้นักรบขั้นต้นนับร้อยได้ในหมัดเดียว

แต่ทว่าชุดเกราะที่โปสร้างให้ มีพลังป้องกันจนน่ามหัศจรรย์ การโจมตีที่เจียวนาคาทมิฬทุ่มพลังทั้งหมด เพียงทำแค่ให้จี้ฮ่าวกระอักเลือดเท่านั้น

ปลายดาบของจี้ฮ่าว แทงผ่านเกระหนังของเจียวนาคาทมิฬได้อย่างยากลำบาก จี้ฮ่าวไม่หยุด เขายังคงดันดาบเข้าไปอีก จนกระทั้งดาบแทงลึกเข้าไปในอกของเจียวนาคาทมิฬกว่า 3 นิ้ว