จี้ฮ่าวรู้สึกราวกับว่ามีกระแสไฟฟ้าไหลผ่านทั่วร่างกายของเขา ขนของเขาลุกไปทั่วทั้งตัว จี้ฮ่าวรู้สึกได้ถึงความเครียด ความกลัวและช็อคได้จากเสียงตะโกนของจี้หยิงและจี้หลาง
จี้หลางกับจี้หยิงกำอาวุธแน่น ขณะที่พวกเขาไปยืนประจันหน้ากับนักรบทั้ง 2 ของเผ่าเจียอย่างกล้าหาญ พวกเขาอาจจะไม่แสดงถึงความกลัวที่อยู่ลึกๆในใจของพวกเขา แต่จี้ฮ่าวรับรู้มันดี
“ท่านอาจี้หยิง เผ่าเจียมันคืออะไร?”
จี้ฮ่าวตะโกนถามจี้หยิง ขณะที่จ้องมองไปที่ชาย 4 ตา ที่กำลังเดินใกล้เข้ามา
“ถอยกลับไปก่อนฮ่าว! กลับไปซะ!”
จี้หยิงกำหอกไว้แน่นและคำราม เปลวไฟพวยพุ่งออกมา ร่างกายของเขากำลังเปลี่ยนเป็นเปลวไฟที่เกรียดกราด
“พวกเขาคืออสูรจากเผ่าเจีย อยู่ห่างพวกเขา!”
“ฮีฮี…ฮีฮี…” นักรบเผ่าเจียหัวเราะอย่างดูถูก
จี้ฮ่าวกำลังมองดูศัตรูที่ราวกับไม่ใช่มนุษย์ เขาหายใจเข้าลึก จุดแสงสีม่วง ซึ่งถูกบีบอัดด้วยพลังภายในของเขาปรากฏขึ้นที่ระหว่างคิ้ว มันเริ่มหมุนอย่างรวดเร็วแล้วดูดซับพลังจากธรรมชาติรอบๆจี้ฮ่าว
จี้ฮ่าวสั่นเล็กน้อย เขาเริ่มท่องวิชาเก้าสัจธรรม หลังจากนั้นก็มีเสียงฟ้าร้องดึงขึ้น จี้ฮ่าวชี้มือซ้ายขึ้นไปบนท้องฟ้าและมือขวาชี้ลงไปที่พื้นดิน ม่านตาของเขาเริ่มมีแสงปรากฏขึ้นมา ในเวลาเดียวกันก็มีลมเย็นๆพัดมา
พื้นใต้เท้าของพวกนักรบเผ่าเจีย เริ่มเปลี่ยนเป็นของเหลวเหมือนน้ำ หนามนับสิบพุ่งขึ้นมาจากพื้นดิน ปลายของพวกมันมีแสงที่มีลักษณะเดียวกันกับแสงในตาของจี้ฮ่าว แต่ทว่าความแข็งและแหลมคมของหนาม ก็ไม่ได้ระคายผิวของชุดเกราะเหล็กของนักรบเผ่าเจียเลยแม้แต่น้อย พวกเขาเริ่มหัวเราะดังขึ้นไปอีก แววตาของพวกเขาดูเยือกเย็น
“เจีย..!” จี้ฮ่าวขบฟัน ต้นไม้และหญ้าบริเวณใกล้เคียงเริ่มสั่น ต้นไม้นับร้อยเริ่มเหี่ยวแห้ง หย่อมหญ้าขนาดใหญ่ไหม้เกรียมอย่างรวดเร็ว มีเพียงแค่หญ้าบริเวณที่นักรบเผ่าเจียงทั้ง 2ยืนอยู่เท่านั้น ที่ถูกห่อหุ้มด้วยแสงสีเขียว ภายใต้การควบคุมของจี้ฮ่าว ในชั่วพริบตามีเถาวัลย์ขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น มันรัดตัวของนักรบเผ่าเจียราวกับอสรพิษ เถาวัลย์เหล่านั้นแข็งราวกับเส้นเหล็ก
เถาวัลย์เหล่านั้นเริ่มพันตัวของนักรบเผ่าเจียและห่อหุ้มพวกเขา เหมือนกับรังไหมขนาดใหญ่ หลังจากนั้นมันก็เริ่มบีบรัดตัวของพวกเขา
“ช่างเป็นการโจมตีที่น่าเบื่อ” เสียงที่เยือกเย็นดังออกมาจากรังไหม
ทันทีที่สิ้นเสียงรังไหมก็ระเบิดออกทันที เถาวัลย์และใบไม้กระจายไปทั่วด้วยแรงระเบิด นักรบเผ่าเจียพังรังไหมออกมาได้อย่างสบายๆและเดินตรงไปข้างหน้าต่อไป
“ฮ่าว! ถอยออกไป!” จี้หลางคำราม
“คนของเผ่าเจียมันเป็นปีศาจ มีเพียงแค่นักรบขั้นสูงถึงจะรับมือกับพวกมันได้!”
จี้ฮ่าวไม่ฟังคำเตือนของจี้หลาง เขาผสานนิ้วมือเข้าด้วยกันแล้วร่ายเก้าสัจธรรมตามลำดับ วิชาเก้าสัจธรรมทำให้จี้ฮ่าวสามารถผนวกพลังภายในของเขาเข้ากับพลังธรรมชาติรอบๆตัวได้ พลังธรรมชาติเริ่มหมุนวนรอบๆตัวเขา เหมือนลมหมุนที่ไม่สามารถมองเห็น มีประกายไฟเล็กๆอยู่ในอากาศและเริ่มเปลี่ยนเป็นขนาดใหญ่ งูขนาดกว่าสิบฟุต 9 ตัว พุ่งออกมาจากประกายไฟและตรงไปที่นักรบเผ่าเจีย มีไอร้อนความร้อนกระจายไปทั่วบริเวณ
งูพุ่งเข้าไปที่หน้าอกของนักรบเผ่าเจียเข้าเต็มๆ แต่ว่าพวกเขาเหมือนจะไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับการโจมตี พวกเขายิ้มและมองไปที่จี้ฮ่าว พวกเขายังคงเดินต่อไป ในเวลาไม่กี่วินาทีต่อมางูทั้ง 9 ระเบิดเสียงดัง แต่ไม่มันสามารถแม้แต่จะสร้างลอยขีดข่วนบนชุดเกราะของพวกเขาได้
จี้ฮ่าวโจมตีนักรบเผ่าเจียด้วยพลังทั้งหมดของเขาไป 3 ครั้ง การโจมตีของเขารุนแรงยิ่งกว่านักรบหรือนักเวทย์ขั้นต้นระดับสูงๆเสียอีก แต่ก็ไม่อาจจะทำให้นักรบ 2 คนนั้นบาดเจ็บได้เลยแม้แต่น้อย จี้ฮ่าวไม่สามารถสัมผัสได้ถึงพลังเวทย์จากพวกเขา นั่นหมายความว่าพวกเขารับการโจมตีทั้งหมดด้วยพลังป้องกันของชุดเกราะที่พวกเขาใส่อยู่เพียงอย่างเดียว
“ยิง!”
เสียงของนักรบเผ่าซินหยีดังมาจากข้างหลังจี้ฮ่าว ลูกธนูนับสิบพุ่งตรงไปยังนักรบเผ่าเจีย
นักรบเผ่าเจียส่งเสียงหัวเราะอย่างน่ารังเกียจและหลับตาลง นักรบเผ่าซินหยีคือนักธนูที่เก่งที่สุดในดินแดนทางใต้ ลูกธนูพุ่งตรงไปที่ตาที่หลับอยู่ของนักรบเผ่าเจีย
จี้ฮ่าวมีรอยยิ้มขึ้น แต่ทว่าหลังจากนั้นไม่กี่วินาทีเขาก็ต้องช็อค เขารู้สึกหนาวและสิ้นหวัง ราวกับว่าเขากำลังจมอยู่ใจกลางแม่น้ำ
นักรบเผ่าซินหยีที่อยู่ป้องกันหุบเขา ล้วนแล้วแต่มีฝีมือระดับนักรบขั้นต้นทั้งสิ้น ลูกธนูของพวกเขาสามารถแทงทะลุต้นไม้ที่อยู่ไกลออกไปเป็นไมล์ๆได้อย่างสบาย แต่ตอนนี้ลูกธนูของพวกเขาหักเมือปะทะเข้ากับเปลือกตาของนักรบเผ่าเจีย!
